در اين مقاله به بررسي تأثير اينرسي حرارتي جدارهها بر آسايش حرارتي و بارهاي حرارتي و برودتي يك فضاي نمونه در سه ساختار مختلف، اينرسي حرارتي كم، اينرسي حرارتي متوسط و اينرسي حرارتي زياد در اقليمهاي گوناگون آب و هوايي ايران، پرداخته شده است. فضاي مورد نظر اتاقي به ابعاد 8×6×2.7 متر با يك درب دجداره شمالي و يك پنجره جنوبي به ابعاد 2×3متر بوده و در دو حالت زير مورد بررسي قرار گرفته است : -1 بدون سيستم سرمايشي و گرمايشي 1 -2 با در نظر گرفتن سيستم سرمايشي و گرمايشي. در اين تحقيق معيار آسايش حرارتي فنگر 2 در هر دو حالت ذكر شده مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج بدست آمده نشان ميدهد افزايش اينرسي حرارتي به طور قابل ملاحظهاي نوسانات دمايي 3 در طول روز و مصرف انرژي ساليانه را كاهش ميدهد؛ درصد اين كاهش دراقليمهاي گوناگون آب و هوايي، متفاوت و بين10/1% تا 24/9% مي باشد.