كوره بلند اصليترين روش توليد آهن خام ميباشد. بزرگترين مشكل در استفاده از كورههاي بلند، تأمين كك مصرفي آنها بهعلت گراني اين سوخت است. در مقاله حاضر، كارايي كوره بلند با استفادهاز معادلات بقاي جرم و انرژي مدلسازي شده كه در صنايع آهن و فولاد قابل استفاده ميباشد. برطبق اين مدلسازي، مقايسهاي بين عملكرد واقعي كوره بلند ذوب آهن اصفهان و پيشبينيهاي مدل صورت ميگيرد. در اين پروژه، كوره بلند بهعنوان يك جعبه سياه با پارامترهاي مشخص ورودي و خروجي در نظر گرفته شده است. نرخ مصرف كك و هواي دمشي براساس مقادير مدل بهترتيب7/21% و 11/3% پايينتر از مقادير واقعي ميباشند. راندمان حرارتي كوره بلند براساس پيشبينيهاي مدل78/94% بهدست ميآيد. نتايج بهدست آمده از تحليل يافته هاي مدل نشان ميدهد، درصورت استفاده از كك با خاكستر كمتر، كاهش سيليكون احيا شده و افزايش دماي هواي دم راندمان توليد در كوره بلند افزايش مييابد