در اين تحقيق، مدل توربين–گاورنر و بويلر همراه آن براي يك نيروگاه بخار استخراج و يك سيستم كنترل كننده تناسبي-انتگرالي- مشتقي 1 كلاسيك براي مدل در نظر گرفته شده است. در اين موردفشار گلوگاه قبل توربين به عنوان تابع ورودي خطا انتخاب مي شود. ماكزيمم درصد فراجهش و زمان نشست براي شدت احتراق و فشار گلوگاه بسيار حائز اهميت هستند. در اين راستا توابع خطاي مطلق نمودارهاي شدت احتراق و فشار گلوگاه به عنوان توابع هدف انتخاب شده اند. منحني پارتو بر اساس توابع هدف حاصل شده است كه پارامترهاي كنترلر براي داشتن يك عملكرد بهتر با كمك اين منحني تعيين شده اند. نتايج براي عملكرد تحت دو بار مختلف نيروگاهي با هم مقايسه مي شود