اخلاق در قرآن انسان از منظر قرآن، مسافری است رهسپار لقای خداوند سبحان و این سالک توشهای میطلبد تا بتواند به سرمنزل مقصود برسد. بالاترین توشهی مسافر زندگی، خو گرفتن به اخلاق الهی و مهمترین محور آن تزکیهی نفس است که در آیات و روایات متعددی یکی از مهمترین اهداف نزول قرآن و بعثت پیامبران شمرده شده است. قلمرو اخلاق، اعمال و رفتار فردی و اجتماعی و بینالمللی انسان را شامل میشود و روابط میان انسان با خدا و انسان با خود و انسان با دیگران و طبیعت را تنظیم میکند و نتیجهی آن رسیدن فرد و جامعه به رستگاری و کمال است. دیدگاه قرآن دربارهی اخلاق بین الملل چیست؟ محمد رضا هفت تنانیان مراد از اخلاق بینالملل چگونگی رفتار و برخورد یک جامعهی اسلامی با جامعهای است که اعتقادی به اسلام ندارد. در برقراری روابط با جوامع غیر اسلامی باید بدانیم که طرف مقابل ما از کدام یک از گروههای غیر اسلامی است. غیر مسلمانان را میتوان به طور کلی به دو دسته تقسیم کرد: 1. کفار محارب: جوامعی که حقوق مسلمانان را محترم نمیشمارند و درصدد نابودی مسلمانان و براندازی اسلام هستند. 2. کفار غیرمحارب: جوامعی که مسلمان نیستند، اما حقوق مسلمانان را محترم میشمارند. بحث ما دربارهی روابط با کفار غیرمحارب است. بعضی از مسائل اخلاقی و حسن و قبحها را عقل، با صرف نظر از شرع و دین درک میکند و دستور دین اسلام در این امور، ارشادی است. در این مختصر به بعضی از این امور اشاره میشود: 1. عدالت و احترام متقابل: این مسئله یکی از مسائل انسانی و عقلی و جزء حقوق بین الملل است. رابطهی بین انسانها از هر ملت و مذهبی، باید بر اساس عدالت و احترام متقابل باشد. از آن جا که این مسئله یک اصل اساسی و قانون کلی است، اسلام به تمام افراد باایمان فرمان میدهد که به عدالت قیام کنند: (یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوّامِینَ بِالْقِسْطِ)[1]; ای کسانی که ایمان آوردهاید، قسط و داد را برپای دارید.
اخلاق در قرآن انسان از منظر قرآن، مسافری است رهسپار لقای خداوند سبحان و این سالک توشهای میطلبد تا بتواند به سرمنزل مقصود برسد. بالاترین توشهی مسافر زندگی، خو گرفتن به اخلاق الهی و مهمترین محور آن تزکیهی نفس است که در آیات و روایات متعددی یکی از مهمترین اهداف نزول قرآن و بعثت پیامبران شمرده شده است. قلمرو اخلاق، اعمال و رفتار فردی و اجتماعی و بینالمللی انسان را شامل میشود و روابط میان انسان با خدا و انسان با خود و انسان با دیگران و طبیعت را تنظیم میکند و نتیجهی آن رسیدن فرد و جامعه به رستگاری و کمال است. دیدگاه قرآن دربارهی اخلاق بین الملل چیست؟ محمد رضا هفت تنانیان مراد از اخلاق بینالملل چگونگی رفتار و برخورد یک جامعهی اسلامی با جامعهای است که اعتقادی به اسلام ندارد. در برقراری روابط با جوامع غیر اسلامی باید بدانیم که طرف مقابل ما از کدام یک از گروههای غیر اسلامی است. غیر مسلمانان را میتوان به طور کلی به دو دسته تقسیم کرد: 1. کفار محارب: جوامعی که حقوق مسلمانان را محترم نمیشمارند و درصدد نابودی مسلمانان و براندازی اسلام هستند. 2. کفار غیرمحارب: جوامعی که مسلمان نیستند، اما حقوق مسلمانان را محترم میشمارند. بحث ما دربارهی روابط با کفار غیرمحارب است. بعضی از مسائل اخلاقی و حسن و قبحها را عقل، با صرف نظر از شرع و دین درک میکند و دستور دین اسلام در این امور، ارشادی است. در این مختصر به بعضی از این امور اشاره میشود: 1. عدالت و احترام متقابل: این مسئله یکی از مسائل انسانی و عقلی و جزء حقوق بین الملل است. رابطهی بین انسانها از هر ملت و مذهبی، باید بر اساس عدالت و احترام متقابل باشد. از آن جا که این مسئله یک اصل اساسی و قانون کلی است، اسلام به تمام افراد باایمان فرمان میدهد که به عدالت قیام کنند: (یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُونُوا قَوّامِینَ بِالْقِسْطِ)[1]; ای کسانی که ایمان آوردهاید، قسط و داد را برپای دارید.