خلاصه من معلمم ومعلمي يعني عشق يعني علاقه يعني اميد آماده كردن محيطي امن ومناسب براي تربيت فرزندان اين كشور.فرزنداني كه آينده سازان ،مادران وپدران آينده كشورند.بيست سال سابقه ي آموزشي چيزهاي زيادي رابه من آموخته است .من يادگرفته ام باكودكان چگونه برخوردكنم .يادگرفته ام مطالب راچگونه ارائه دهم تابازدهي كارم بيشترشود.آموخته ام كه گاهي بايدازابزارهايي استفاده كردكه مرسوم نيست.به قول امروزي هاازشيوه نوين آموزشي وتربيتي استفاده كرد.آموخته ام كه هيچ گاه نمي توان يك شيوه ي آموزشي رابراي تمامي سالها وتمام كلاسها استفاده كرد.آموخته ام همانطوركه خداوند انسانها را بااخلاقهاي متفاوت آفريده است.روشي برخوردنيزبايدمتفاوت باشد.بنابراين درسال جاري درآموزشگاه مولوي گرمه پايه پنجم سعي كردم شيوه تئاتردرماني راعملااجراكنم كه نتايج نسبتاخوب ومفيدي به همراه داشته است. شرح مفصل رادرتحقيق وپژوهشي آورده ام هرچندشايدتمام وكمال امكان اين نباشد تاريزمسائل نوشته شود.ولي درحدتوان توضيح داده ام.ولي برحسب وظيفه خلاصه اي ازمطالب رادراينجابيان مي كنم. درسال جاري برحسب تقسيمات معمولي وهمه ساله ،معلم كلاس پنجم شدم.كلاسي كه فضاي بسيارنامناسبي داشت.تعداددانش آموزان زياد.نيمكتهايي كه استفاده مي كردندمتناسب باجثه ي دانش آموزان نبود.حتي جايي براي گذاشتن ميزآموزگاروجودنداشت.ميزآموزگاربه زوردرگوشه ي كلاس نزديك چهاچوب درجاگرفته بود.ومعلم بايدفقط بايدايستاده دريك گوشه درس مي داد.ورفت وآمدبين دانش آموزان تقريبا ناممكن بودحتي خوددانش آموزان هم براي آمدوشدمشكل داشتندواين موضوع درسالهاي قبل نيزباعث شده بودتاكنترل معلم دررفتارهاي دانش آموزان اين كلاس كمترشود.اولين روزي كه وارداين كلاس شدم بيشترشبيه ميدان جنگ بودتاكلاس.دانش آموزان براي نشستن ،ردشدنازكناريكديگر.نداشتن جاي كافي براي گذاشتن وسايل دائم بايكديگردرگيربودند.وانگاردراين كلاس هميشه چندبشكه باروت آماده انفجاروجودداشت.كه بابي انضباطي هريك ازدانش آموزان منفجرمي شد.وآرام كردن آن هم زمان زيادي مي طلبيدوهم انرژي كلاس هدرمي رفت وهم زمان آموزشي وتدريس ازبين مي رفت.چندروزي به اين صورت گذشت وتقريباهرساعت نيمي ازوقت رابه آرام كردن بچه هامي گذراندم.وبه دنبال راه چاره اي بودم تابتوانم تابه اين مشكل فائق آيم.ولي چون دانش آموزان خانواده هاي يكديگررامي شناختندباكوچكترين مشكل خانواده هاي يكديگررابه رخ مي كشيدنديانسبت به آنان بي احترامي مي كردندواين درگيري ها ي كلاس گاهي به خانواده هاهم منتقل مي شدومشكلات رادوچندان مي كرد.
خلاصه من معلمم ومعلمي يعني عشق يعني علاقه يعني اميد آماده كردن محيطي امن ومناسب براي تربيت فرزندان اين كشور.فرزنداني كه آينده سازان ،مادران وپدران آينده كشورند.بيست سال سابقه ي آموزشي چيزهاي زيادي رابه من آموخته است .من يادگرفته ام باكودكان چگونه برخوردكنم .يادگرفته ام مطالب راچگونه ارائه دهم تابازدهي كارم بيشترشود.آموخته ام كه گاهي بايدازابزارهايي استفاده كردكه مرسوم نيست.به قول امروزي هاازشيوه نوين آموزشي وتربيتي استفاده كرد.آموخته ام كه هيچ گاه نمي توان يك شيوه ي آموزشي رابراي تمامي سالها وتمام كلاسها استفاده كرد.آموخته ام همانطوركه خداوند انسانها را بااخلاقهاي متفاوت آفريده است.روشي برخوردنيزبايدمتفاوت باشد.بنابراين درسال جاري درآموزشگاه مولوي گرمه پايه پنجم سعي كردم شيوه تئاتردرماني راعملااجراكنم كه نتايج نسبتاخوب ومفيدي به همراه داشته است. شرح مفصل رادرتحقيق وپژوهشي آورده ام هرچندشايدتمام وكمال امكان اين نباشد تاريزمسائل نوشته شود.ولي درحدتوان توضيح داده ام.ولي برحسب وظيفه خلاصه اي ازمطالب رادراينجابيان مي كنم. درسال جاري برحسب تقسيمات معمولي وهمه ساله ،معلم كلاس پنجم شدم.كلاسي كه فضاي بسيارنامناسبي داشت.تعداددانش آموزان زياد.نيمكتهايي كه استفاده مي كردندمتناسب باجثه ي دانش آموزان نبود.حتي جايي براي گذاشتن ميزآموزگاروجودنداشت.ميزآموزگاربه زوردرگوشه ي كلاس نزديك چهاچوب درجاگرفته بود.ومعلم بايدفقط بايدايستاده دريك گوشه درس مي داد.ورفت وآمدبين دانش آموزان تقريبا ناممكن بودحتي خوددانش آموزان هم براي آمدوشدمشكل داشتندواين موضوع درسالهاي قبل نيزباعث شده بودتاكنترل معلم دررفتارهاي دانش آموزان اين كلاس كمترشود.اولين روزي كه وارداين كلاس شدم بيشترشبيه ميدان جنگ بودتاكلاس.دانش آموزان براي نشستن ،ردشدنازكناريكديگر.نداشتن جاي كافي براي گذاشتن وسايل دائم بايكديگردرگيربودند.وانگاردراين كلاس هميشه چندبشكه باروت آماده انفجاروجودداشت.كه بابي انضباطي هريك ازدانش آموزان منفجرمي شد.وآرام كردن آن هم زمان زيادي مي طلبيدوهم انرژي كلاس هدرمي رفت وهم زمان آموزشي وتدريس ازبين مي رفت.چندروزي به اين صورت گذشت وتقريباهرساعت نيمي ازوقت رابه آرام كردن بچه هامي گذراندم.وبه دنبال راه چاره اي بودم تابتوانم تابه اين مشكل فائق آيم.ولي چون دانش آموزان خانواده هاي يكديگررامي شناختندباكوچكترين مشكل خانواده هاي يكديگررابه رخ مي كشيدنديانسبت به آنان بي احترامي مي كردندواين درگيري ها ي كلاس گاهي به خانواده هاهم منتقل مي شدومشكلات رادوچندان مي كرد.