بحث در مورد تأثیر مسائل ارزشی و اخلاقی در علم اقتصاد به دهه‌های اول قرن بیستم برمی‌گردد و با ظهور اثبات‌گرائی منطقی در اروپا این بحث شدت می‌یابد به‌طوری که اغلب اقتصاددانان علم اقتصاد را به دو شاخه کلی اقتصاد دستوری و اقتصاد اثباتی تقسیم می‌کنند و معتقدند که اقتصاد دستوری دارای بحث‌های اخلاقی و ارزشی و اقتصاد اثباتی براساس واقعیت‌ها است و تنها اقتصاد اثباتی از نظر علمی ارزشمند می‌باشد. جداسازی علم اقتصاد در مبانی اجتماعی و فکری موجب شده است که این علم به‌صورت یک علم جهان‌شمول در نظر گرفته شود و نسخه‌های یکسان اقتصادی برای جوامع و فرهنگی‌های اقتصادی مختلف پیچیده شود.