شبکه های عصبی مصنوعی چیست ؟ 1. مقدمه پياده سازی ويژگی های شگفت انگيز مغز انسان در يک سيستم مصنوعی از ديرباز وسوسه انگيز و مورد توجه بود است. برای افرادی که با مبانی شبکه های عصبی کمتر آشنا هستند، ممکن است پاسخ به سئوالاتی نظير ذيل جالب باشد. v شبکه عصبی چيست؟ v چرا از شبکه عصبی استفاده ميشود؟ v رويای جايگزينی ويژگی های مغز در يک سيستم مصنوعی چقدر ممکن گرديده و در چه زمينه هايي از رشته تحصيلی ما بکارگرفته شده است؟ v مراحل اصلی ايجاد يک شبکه عصبی کدامند؟ و شايد ده ها سئوال جذاب ديگر مطرح گردد. هدف از اين نوشتار معرفی بسيار اجمالی شبکه های عصبی و آشنايي با مبانی آن است. بديهی است ايجاد يک شبکه عصبی با توجه به ماهيت مسئله، نياز به حوصله و صرف وقت بيشتر برای کسب دانش اصول معماری و آموزش شبکه دارد. 2. شبکه عصبی چيست؟ يک برنامه نرم افزاری يا تراشه نیمه هادی است که بتواند همانند مغز انسان عمل نمايد، به گونه ای که: الف- به مرور زمان و تعامل بیشتر با محيط، کارآزموده تر گردد. ب-علاوه بر انجام محاسبات قادر به نتیجه گیری منطقی باشد. ج- در شرايط جديد راهکار مناسب را ارائه دهد. (قابلیت تعمیم). 3. چرا شبکه عصبی علی رغم آنکه نرم افزارهای موجود بخوبی محاسبات ساده و پيچيده را انجام می دهند و برای تصميم گيری در حيطه های مختلف به مديران کمک می کنند، سئوال آنست که چرا رویکرد برنامه نویسی و طراحی سخت افزار باید مطابق الگو و عملکرد مغز انسان متحول شوند؟ هرچند امروزه فنآوری های طراحی، ساخت و توليد رايانه ها و نرم افزارها پيشرفت قابل توجهی نموده است، اما به دلايل ذيل بايد در منطق طراحی و ساخت رایانه ها و همچنين نرم افزارهای موجود متحول گردد: v افزايش سرعت برنامه ای برای تشخيص چهره يک فرد را با ساختار رايانه ها و نرم افزارهای موجود در نظر بگيريد: – به طور یقين برنامه شامل حلقه هايی است که ده ها بار بايد بطور سریال و پی در پی تکرار شود. – در هر تکرار خصوصیت خاصی از صورت را ذخیره نموده و با الگو مقایسه نماید. – بعد از تست کلیه خصوصیات، چهره را تشخیص دهد. سلسله عمليات مزبور، بارها تکرر شده و مدتها وقت دستگاه را ميگيرد، اما آيا تشخيص چهره توسط مغز انسان نيز چنين است. در سيستم مغز، در آن واحد ده ها واحد پردازش (که به نرون موسوم است) در عصب بينايی بطور موازی بکار می افتد و بدليل پردازش موازی ( و نه پی در پی) در زمان بسيار کوتاه چهره تشخيص داده ميشود. نتيجه آنکه : تحول در منطق برنامه نويسی به گونه ای که بجای پردازش سريال،
شبکه های عصبی مصنوعی چیست ؟ 1. مقدمه پياده سازی ويژگی های شگفت انگيز مغز انسان در يک سيستم مصنوعی از ديرباز وسوسه انگيز و مورد توجه بود است. برای افرادی که با مبانی شبکه های عصبی کمتر آشنا هستند، ممکن است پاسخ به سئوالاتی نظير ذيل جالب باشد. v شبکه عصبی چيست؟ v چرا از شبکه عصبی استفاده ميشود؟ v رويای جايگزينی ويژگی های مغز در يک سيستم مصنوعی چقدر ممکن گرديده و در چه زمينه هايي از رشته تحصيلی ما بکارگرفته شده است؟ v مراحل اصلی ايجاد يک شبکه عصبی کدامند؟ و شايد ده ها سئوال جذاب ديگر مطرح گردد. هدف از اين نوشتار معرفی بسيار اجمالی شبکه های عصبی و آشنايي با مبانی آن است. بديهی است ايجاد يک شبکه عصبی با توجه به ماهيت مسئله، نياز به حوصله و صرف وقت بيشتر برای کسب دانش اصول معماری و آموزش شبکه دارد. 2. شبکه عصبی چيست؟ يک برنامه نرم افزاری يا تراشه نیمه هادی است که بتواند همانند مغز انسان عمل نمايد، به گونه ای که: الف- به مرور زمان و تعامل بیشتر با محيط، کارآزموده تر گردد. ب-علاوه بر انجام محاسبات قادر به نتیجه گیری منطقی باشد. ج- در شرايط جديد راهکار مناسب را ارائه دهد. (قابلیت تعمیم). 3. چرا شبکه عصبی علی رغم آنکه نرم افزارهای موجود بخوبی محاسبات ساده و پيچيده را انجام می دهند و برای تصميم گيری در حيطه های مختلف به مديران کمک می کنند، سئوال آنست که چرا رویکرد برنامه نویسی و طراحی سخت افزار باید مطابق الگو و عملکرد مغز انسان متحول شوند؟ هرچند امروزه فنآوری های طراحی، ساخت و توليد رايانه ها و نرم افزارها پيشرفت قابل توجهی نموده است، اما به دلايل ذيل بايد در منطق طراحی و ساخت رایانه ها و همچنين نرم افزارهای موجود متحول گردد: v افزايش سرعت برنامه ای برای تشخيص چهره يک فرد را با ساختار رايانه ها و نرم افزارهای موجود در نظر بگيريد: – به طور یقين برنامه شامل حلقه هايی است که ده ها بار بايد بطور سریال و پی در پی تکرار شود. – در هر تکرار خصوصیت خاصی از صورت را ذخیره نموده و با الگو مقایسه نماید. – بعد از تست کلیه خصوصیات، چهره را تشخیص دهد. سلسله عمليات مزبور، بارها تکرر شده و مدتها وقت دستگاه را ميگيرد، اما آيا تشخيص چهره توسط مغز انسان نيز چنين است. در سيستم مغز، در آن واحد ده ها واحد پردازش (که به نرون موسوم است) در عصب بينايی بطور موازی بکار می افتد و بدليل پردازش موازی ( و نه پی در پی) در زمان بسيار کوتاه چهره تشخيص داده ميشود. نتيجه آنکه : تحول در منطق برنامه نويسی به گونه ای که بجای پردازش سريال،