گياهان دارويي از ارزش و اهميت خاصي در تامين بهداشت و سلامت جوامع هم به لحاظ درمان و هم پيشگيري از بيماري ها برخوردار بوده و هستند . اين بخش از منابع طبيعي قدمتي همپاي بشر دارد و يكي از مهمترين منابع تامين غذايي و دارويي بشر در طول نسل ها بوده اند . از نظر تاريخي ، گياهان اهميت فراواني در توسعه جوامع داشته اند و تحقيقات وسيعي براي يافتن فرآورده ها و مواد طبيعي دارويي گياهي در طول تاريخ انجام شده اما پتانسيل توليد داروهاي گياهي در طبيعت بسيار بالاست. گرايش عمومي جامعه به استفاده از داروها و درمان هاي گياهي و به طور كلي فرآورده هاي طبيعي بويژه طي سال هاي اخير رو به افزايش بوده و مهمترين علل آن ، اثبات اثرات مخرب و جانبي داروهاي شيميايي از يك طرف و ايجاد آلودگي هاي زيست محيطي از سوي ديگر بوده است . طبق آمار سازمان بهداشت جهاني بالغ بر 80 درصد مردم جهان بويژه در كشورهاي در حال توسعه و نواحي فقير و دورافتاده عمده ترين نيازهاي درماني خود را از گياهان دارويي تامين مي كنند. از سوي ديگر ، گياهان دارويي جزء ذخاير منابع طبيعي هستند و بسياري از كشورها كم يا زياد از چنين منبعي برخوردارند كه نوع ، تعداد و تنوع گونه هاي گياهي بر اساس شرايط و موقعيت جغرافيايي هر منطقه متفاوت است . متاسفانه سودآوري هاي كلان اقتصادي و توجه روز افزون به تجارت جهاني گياهان دارويي ، مشكلات و مسائل ناگواري را براي اين منابع به وجود آورده و نسل گونه هاي گياهي را با خطر انقراض مواجه ساخته است . چرا كه بخش عظيمي از تجارت مربوط به گونه هاي گياهان دارويي است ، كه بعضا با شيوه هاي نادرست از طبيعت جمع آوري شده است و علاوه بر اين كه به انقراض نسل گونه ها مي انجامد ، تنوع زيستي منطقه و جهان را نيز با خطر نابودي مواجه مي سازد . استفاده مطلوب ، منطقي و بهينه از اين منابع كه به لحاظ فناوري ، بسيار كم هزينه تر و ساده تر از صنايع دارويي شيميايي است . مي تواند ضمن تامين بخشي از نيازهاي عمده بهداشتي و درماني
گياهان دارويي از ارزش و اهميت خاصي در تامين بهداشت و سلامت جوامع هم به لحاظ درمان و هم پيشگيري از بيماري ها برخوردار بوده و هستند . اين بخش از منابع طبيعي قدمتي همپاي بشر دارد و يكي از مهمترين منابع تامين غذايي و دارويي بشر در طول نسل ها بوده اند . از نظر تاريخي ، گياهان اهميت فراواني در توسعه جوامع داشته اند و تحقيقات وسيعي براي يافتن فرآورده ها و مواد طبيعي دارويي گياهي در طول تاريخ انجام شده اما پتانسيل توليد داروهاي گياهي در طبيعت بسيار بالاست. گرايش عمومي جامعه به استفاده از داروها و درمان هاي گياهي و به طور كلي فرآورده هاي طبيعي بويژه طي سال هاي اخير رو به افزايش بوده و مهمترين علل آن ، اثبات اثرات مخرب و جانبي داروهاي شيميايي از يك طرف و ايجاد آلودگي هاي زيست محيطي از سوي ديگر بوده است . طبق آمار سازمان بهداشت جهاني بالغ بر 80 درصد مردم جهان بويژه در كشورهاي در حال توسعه و نواحي فقير و دورافتاده عمده ترين نيازهاي درماني خود را از گياهان دارويي تامين مي كنند. از سوي ديگر ، گياهان دارويي جزء ذخاير منابع طبيعي هستند و بسياري از كشورها كم يا زياد از چنين منبعي برخوردارند كه نوع ، تعداد و تنوع گونه هاي گياهي بر اساس شرايط و موقعيت جغرافيايي هر منطقه متفاوت است . متاسفانه سودآوري هاي كلان اقتصادي و توجه روز افزون به تجارت جهاني گياهان دارويي ، مشكلات و مسائل ناگواري را براي اين منابع به وجود آورده و نسل گونه هاي گياهي را با خطر انقراض مواجه ساخته است . چرا كه بخش عظيمي از تجارت مربوط به گونه هاي گياهان دارويي است ، كه بعضا با شيوه هاي نادرست از طبيعت جمع آوري شده است و علاوه بر اين كه به انقراض نسل گونه ها مي انجامد ، تنوع زيستي منطقه و جهان را نيز با خطر نابودي مواجه مي سازد . استفاده مطلوب ، منطقي و بهينه از اين منابع كه به لحاظ فناوري ، بسيار كم هزينه تر و ساده تر از صنايع دارويي شيميايي است . مي تواند ضمن تامين بخشي از نيازهاي عمده بهداشتي و درماني