مقدمه این مقاله که در راستای تلقیح مصنوعی و به اخص طفل ناشی از آن است و وضعیت حقوقی اوست که ما به خطر کمبود وقت نمیتوانیم وضعیت حقوقی آن به طور کامل بررسی کنیم و فقط به بحث نسب آن میپردازیم و نسب طفلی حاصل از لقاح مصنوعی به وسیله اسپرم شوهر و بعد از آن به وسیله اسپرم اجنبی و سپس رابطه نسبی طفل را با مادر طبیعی خود بررسی میکنیم البته مجبوریم به خاطر روشن شدن بهتر مطلب در حد اجمال تعریف و تاریخچه ای و انواع بگوییم و تلقیح مصنوعی و حکم تکلیفی آن و تاحدی هم از نسب در قانون ایران صحبت کنیم و بعد آن وارد بحث اصلی شویم که خواننده گرامی به راحتی بتواند آن را تجزیه و تحلیل کند. هدف ما از انتخاب این موضوع به خاطر همزمان با گسترش حوزه دانش بشرى و دستاوردهاى نوین در عرصه علوم تجربى، مسائل پیچیده حقوقى نیز خود نمایى کرده و راه حلهاى مناسب خویش را مىطلببند از آنجا که دانش حقوق یگانه علمى است که متکفل ارائه راه حلهاى مناسب براى این قبیل مشکلات و مسائل خاص مىباشد ناگزیر است که همراه با این مسائل نو ظهور گام بر دارد و براى این گونه پرسشها، پاسخهاى مناسب ارائه دهد. خوشبختانه دانش حقوق در قواعد و مقررات موضوعه خلاصه نمىشود بلکه حقوق دانشى است با قواعد و ضوابط کلى و اصول عامهاى که به مثابه اهرمهاى استنباط در اختیار حقوقدانان قرار مىگیرد، لذا با تکیه بر این اصول عمومى، حقوقدانان قادر خواهند بود که با هر گونه مسائل جدید حقوقى که در رویاروى ایشان قرار مىگیرد و شاید در قوانین موضوعه هم سخنى از آن نرفته باشد، بر خورد مناسب نموده و جوابهاى صحیح و راه حلهاى شایسته ارائه دهند. مسأله تلقیح مصنوعى انسان که موضوع بررسى و تحقیق ما در این نوشتار قرار گرفته است، یکى از پدیدههاى نوینى است که با شکوفائى دانش پزشکى پا به عرصه هستى نهاده و بالتبع منشأ ایجاد مسائل مختلف حقوقى شده است و بدلیل آنکه این موضوع یکى از موضوعات نوین مىباشد، متأسفانه در حقوق مدون و قوانین موضوعه ایران سخنى از آن به میان نیامده است، از این رو براى تحقیق و مطالعه در اطراف جنبههاى حقوقى این مسأله ناگزیر باید از اصول کلى و ضوابط عامه استمداد جست و بدین لحاظ ممکن است در پارهاى از موارد، استنباطات نگارنده از اصول کلى حقوقى داراى ایرادات و مناقشاتى نیز باشد؛ امید است با بیان موارد خلل و تبیین نقاط ضعف موجبات رفع نقایص از این مقاله فراهم آید. تعریف تلقیح مصنوعی تلقیح مصنوعى اصطلاحا عبارتست از داخل کردن نطفه مرد در رحم زن بوسیله آلات پزشکى یا هر وسیله دیگرى غیر از مقاربت و نزدیکى و لقاح، لغتا آبستن شدن. تلقیح نیز به معنى آبستن کردن است همانطور که ملاحظه مىشود معنى اصطلاحى تلقیح از معنى لغوى آن چندان دور نگردیده است؛ بدین معنا که لقاح مصنوعى عبارتست از آبستن شدن زن بوسیله آلات پزشکى و تلقیح مصنوعى عبارت است از آبستن کردن زن بوسیله تزریق اسپرماتوزوئید مرد به رحم زن به کمک وسایل پزشکى و آلات مصنوعى بدون انجام عمل مقاربت و نزدیکی .
مقدمه این مقاله که در راستای تلقیح مصنوعی و به اخص طفل ناشی از آن است و وضعیت حقوقی اوست که ما به خطر کمبود وقت نمیتوانیم وضعیت حقوقی آن به طور کامل بررسی کنیم و فقط به بحث نسب آن میپردازیم و نسب طفلی حاصل از لقاح مصنوعی به وسیله اسپرم شوهر و بعد از آن به وسیله اسپرم اجنبی و سپس رابطه نسبی طفل را با مادر طبیعی خود بررسی میکنیم البته مجبوریم به خاطر روشن شدن بهتر مطلب در حد اجمال تعریف و تاریخچه ای و انواع بگوییم و تلقیح مصنوعی و حکم تکلیفی آن و تاحدی هم از نسب در قانون ایران صحبت کنیم و بعد آن وارد بحث اصلی شویم که خواننده گرامی به راحتی بتواند آن را تجزیه و تحلیل کند. هدف ما از انتخاب این موضوع به خاطر همزمان با گسترش حوزه دانش بشرى و دستاوردهاى نوین در عرصه علوم تجربى، مسائل پیچیده حقوقى نیز خود نمایى کرده و راه حلهاى مناسب خویش را مىطلببند از آنجا که دانش حقوق یگانه علمى است که متکفل ارائه راه حلهاى مناسب براى این قبیل مشکلات و مسائل خاص مىباشد ناگزیر است که همراه با این مسائل نو ظهور گام بر دارد و براى این گونه پرسشها، پاسخهاى مناسب ارائه دهد. خوشبختانه دانش حقوق در قواعد و مقررات موضوعه خلاصه نمىشود بلکه حقوق دانشى است با قواعد و ضوابط کلى و اصول عامهاى که به مثابه اهرمهاى استنباط در اختیار حقوقدانان قرار مىگیرد، لذا با تکیه بر این اصول عمومى، حقوقدانان قادر خواهند بود که با هر گونه مسائل جدید حقوقى که در رویاروى ایشان قرار مىگیرد و شاید در قوانین موضوعه هم سخنى از آن نرفته باشد، بر خورد مناسب نموده و جوابهاى صحیح و راه حلهاى شایسته ارائه دهند. مسأله تلقیح مصنوعى انسان که موضوع بررسى و تحقیق ما در این نوشتار قرار گرفته است، یکى از پدیدههاى نوینى است که با شکوفائى دانش پزشکى پا به عرصه هستى نهاده و بالتبع منشأ ایجاد مسائل مختلف حقوقى شده است و بدلیل آنکه این موضوع یکى از موضوعات نوین مىباشد، متأسفانه در حقوق مدون و قوانین موضوعه ایران سخنى از آن به میان نیامده است، از این رو براى تحقیق و مطالعه در اطراف جنبههاى حقوقى این مسأله ناگزیر باید از اصول کلى و ضوابط عامه استمداد جست و بدین لحاظ ممکن است در پارهاى از موارد، استنباطات نگارنده از اصول کلى حقوقى داراى ایرادات و مناقشاتى نیز باشد؛ امید است با بیان موارد خلل و تبیین نقاط ضعف موجبات رفع نقایص از این مقاله فراهم آید. تعریف تلقیح مصنوعی تلقیح مصنوعى اصطلاحا عبارتست از داخل کردن نطفه مرد در رحم زن بوسیله آلات پزشکى یا هر وسیله دیگرى غیر از مقاربت و نزدیکى و لقاح، لغتا آبستن شدن. تلقیح نیز به معنى آبستن کردن است همانطور که ملاحظه مىشود معنى اصطلاحى تلقیح از معنى لغوى آن چندان دور نگردیده است؛ بدین معنا که لقاح مصنوعى عبارتست از آبستن شدن زن بوسیله آلات پزشکى و تلقیح مصنوعى عبارت است از آبستن کردن زن بوسیله تزریق اسپرماتوزوئید مرد به رحم زن به کمک وسایل پزشکى و آلات مصنوعى بدون انجام عمل مقاربت و نزدیکی .