دانلود گزارش کارآموزی عمران، مراحل مختلف ساختن يك ساختمان فرمت فایل: ورد قابل ویرایشتعداد صفحات:48 مراحل مختلف ساختن يك ساختمان بازديد زمين و ريشه كني قبل از شروع هر نوع عمليات ساختماني بايد زمين محل ساختمان بازديد شده و وضعيت و فاصله آن نسبت به خيابانها و جاده‌هاي اطراف مورد بازرسي قرار گيرد و همچنين پستي و بلندي زمين با توجه به نقشه ساختمان مورد بازديد قرار گرفته در صورتيكه ساختمان بزرگ باشد پستي و بلندي و ساير عوارض زمين مي‌بايد بوسيله مهندسين نقشه بردار تعيين گردد و همچنين بايد محل چاه‌هاي فاضل آب و چاه آبهاي قديمي و مسير قنات‌هاي قديمي كه ممكن است در هر زميني موجود باشد تعيين شده و محل آن نسبت به پي سازي مشخص گردد و در صورت لزوم مي‌بايد اين چاه‌ها با بتون و يا شفته پر شود و محل احداث ساختمان نسبت به زمين تعيين شده و نسبت به ريشه كني (كنون ريشه‌هاي نباتي كه ممكن است در زمين روئيده باشد) آن محل اقدام شود و خاكهاي اضافي به بيرون حمل گردد و بالاخره بايد شكل هندسي زمين و زواياي آن كاملاً معلوم شده و با نقشه ساختمان مطابقت داده شود. پياده كردن نقشه پس از بازديد محل و ريشه كني اولين قدم در ساختن يك ساختمان پياده كردن نقشه مي‌باشد. منظور از پياده كردن نقشه يعني انتقال نقشة ساختمان از روي كاغذ بروي زمين بابعاد اصلي (يك به يك). بطوريكه محل دقيق پي‌ها و ستونها و ديوارها و زيرزمين‌ها و عرض پي‌ها روي زمين بخوبي مشخص باشد. و همزمان با ريشه كني و بازديد محل بايد قسمتهاي مختلف نقشة ساختمان مخصوصاً نقشة پي كني كاملاً مورد مطالعه قرار گرفته بطوري كه در هيچ قسمت نقطة ابهامي باقي نماند. و بعداً اقدام به پياده كردن نقشه بشود. بايد سعي شود حتماً در موقع پياده كردن نقشه از نقشة پي كني استفاده گردد. براي پياده كردن نقشة ساختمانهاي مهم معمولاً از دوربين‌هاي نقشه برداري استفاده مي‌شود. ولي براي پياده كردن نقشة ساختمانهاي معمولي و كوچك از متروريسمان بنائي كه به آن ريسمان كار هم مي‌گويند استفاده ميگردد. براي پياده كردن نقشه با متروريسمان كار ابتدا بايد محل كلي ساختمان را روي زمين مشخص نموده و بعد با كشيدن ريسمان در يكي از امتدادهاي تعيين شده و ريختن گچ يكي از خطوط اصلي ساختمان را تعيين مي‌نمائيم. براي اينكه مطمئن بشويم زواياي بدست آمدة اطاقها قائمه مي‌باشد بايد دو قطر هر اطاق را اندازه بگيريم. چنانچه مساوي بودند آن اطاق گوينا مي‌باشد. به اين كار اصطلاحاً چپ و راست مي‌گويند. البته چنانچه در اين مرحله اطاقها در حدود 3 الي 4 سانتي متر ناگوينا باشد اشكالي ندارد زيرا با توجه به اينكه پي ها هميشه قدري پهن تر از ديوارهاي روي آن مي‌باشند لذا در موقع چيدن ديوار مي‌توان ناگوينائيها را برطرف نمود بطور كلي بايد هميشه توجه داشت كه پياده كردن نقشه يكي از حساس ترين و مهم ترين قسمت اجرا يك طرح بوده و كوچكترين اشتباه در آن موجب خسارتهاي فراوان مي‌شود. رپر با توجه به اينكه هر نقطه از ساختمان نسبت به سطح زمين داراي ارتفاع معيني مي‌باشد كه بايد در طول مدت اجرا در هر زمان قابل كنترل باشد. براي جلوگيري از اشتباه قطعه با ابعاد دلخواه (مثلاً 40 40 با ارتفاع 20 سانتي متر) در نقطه‌اي دورتر از محل ساختمان مي‌سازند بطوريكه در موقع گودبرداري و يا پي كني با آن آسيب نرسد و در طول مدت ساختمان تمام ارتفاعات را با آن مي‌سنجد به اين قطعه بتني اصطلاحاً رپر مي‌گويند. در بعضي ساختمانهاي كوچكتر روي اولين قسمتي كه ساخته مي‌شود (مانند اولين ستون) علامتي مي‌گذارند و بقيه ارتفاعات را نسبت به آن مي‌سنجند. گودبرداري بعد از پياده كردن نقشه و كنترل آن در صورت لزوم اقدام به گودبرداري مي‌نمايند. گودبرداري براي آن قسمت از ساختمان انجام مي‌شود كه در طبقات پايين تر از كف طبيعي زمين ساخته مي‌شود، مانند موتورخانه‌ها و انبارها و پاركينگ‌ها و غيره. در موقع گودبرداري چنانچه محل گودبرداري نباشد از وسائل معمولي مانند بيل و كلنگ و فرقون (چرخ دستي) استفاده ميگردد. براي اين كار تا عمق معيني كه عمل پرتاب خاك با بيل به بالا امكان پذير است (مثلاً 2 متر) عمل گودبرداري را ادامه مي‌دهند و بعد از آن پله‌اي ايجاد نموده و خاك حاصله از عمق پايين‌تر از پله را روي پله ايجاد مثلاً ريخته و از روي پله دوباره به خارج منتقل مي‌نمايند. براي گودبرداريهاي بزرگتر استفاده از بيل و كلنگ مقرون به صرفه نبوده و بهتر است از وسايل مكانيكي مانند لو در و غيره استفاده شود. در اينگونه موارد براي خارج كردن خاك از محل گودبرداري و حمل ان به خارج كارگاه معمولاً از سطح شيب دار استفاده ميگردد. بدين طريق كه در ضمن گودبرداري سطح شيبداري در كنار گودبرداري عبور كاميون و غيره ايجاد ميگردد كه بعد از اتمام كار، اين قسمت وسيله كارگر برداشته مي‌شود. تا چه عمقي گودبرداري را ادامه مي‌دهيم ظاهراً حداكثر عمق مورد نياز براي گودبرداري تا روي پي مي‌باشد. بعلاوه چند سانتي متر بيشتر براي فرش كف و عبور لوله‌ها (در حدود 20 سانتي متر كه 6 سانتي متر براي فرش كف و 14 سانتي متر براي عبور لوله مي‌باشد) كه در اين صورت مي‌يابد محل پي‌هاي نقطه‌اي يا پي‌هاي نواري و شناژها را با دست خاك برداري نمود. ولي بهتر است كه گودبرداري را تا زير سطح پي‌ها ادامه بدهيم، زيرا در اين صورت اولاً براي قالب بندي پي‌ها آزادي عمل بيشتري داريم. در نتيجه پي‌هاي ما تميزتر و درست تر خواهد بود. و در ثاني مي‌توانيم خاك حاصل از چاه كني و همچنين نخاله‌هاي ساختمان را در فضاي ايجاد شده بين پي‌ها بريزيم كه اين مطلب از لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه مي‌باشد، زيرا معمولاً در موقع گودبرداري كار با ماشين صورت مي‌گيرد در صورتيكه براي خارج نمودن نخاله‌ها و خاك حاصل از چاه فاضل آب از محيط كارگاه مي‌بايد از وسايل دستي استفاده نمائيم كه اين امر مستلزم هزينه بيشتري نسبت به كار با ماشين مي‌باشد. البته در مورد پي‌هاي نواري اين كار عملي نيست زيرا معمولاً پي سازي در پي‌هاي نواري باشفته آهك مي‌باشد كه بدون قالب بندي بوده و شفته در محل پي هاي حفر شده ريخته مي‌شود در اين صورت ناچار هستيم در ساختمان‌هايي كه با پي نواري ساخته مي‌شود اگر به گودبرداري نياز داشتيم گودبرداري را تا روي پي ادامه دهيم. شيب ديواره‌هاي محل گودبرداري (اندازه زاويه a) براي جلوگيري از ريزش ديواره‌هاي محل گودبرداري به داخل گود، معمولاً ديواره اطراف بايد داراي شيب ملايم مانند شكل زير باشد كه با خط عمود زاويه‌اي به اندازه a مي‌سازد اندازه اين زاويه بستگي به نوع خاك محل گودبرداري دارد. هر قدر خاك محل سست‌تر و ريزشي‌تر باشد اندازه زاويه a بزرگتر خواهد شد. جدول زير اندازه زاويه a را براي خاكهاي مختلف تعيين مي‌نمايند. توجه به اين مطلب ضروري مي‌باشد كه چون فاصله بين ديوار محل گودبرداري و ديوار ساختمان يعني همين فاصله كه بوسيله زاويه a ايجاد مي‌شود مي‌بايد با مصالح ساختماني مانند شفته و يا بتون مگر و غيره پر شود كه اين خود مستلزم هزينه مي‌باشد. لذا هر قدر اين زاويه كوچكتر باشد از لحاظ اقتصادي مقرون به صرفه است. استفاده از ديوارهاي مانع چون ايجاد شيب مورد لزوم موجب كار اضافي براي حمل خاك بيشتر به خارج و انتقال مجدد آن بعد از ساختن ديوار مورد لزوم به پشت ديوار است لذا براي جلوگيري از پرداخت هزينه بيشتر و عدم انجام كار اضافي در موقع گود برداري در زمينهاي سست بعضي وقتها در صورت امكان اقدام به ايجاد ديوارهاي مانع مي‌نمايند. ديوارهاي مانع اداري انواع مختلف مي‌باشد. ديوارهاي مانع چوبي اين نوع ديوارها از تخته‌هايي به عرض 20 الي 30 سانتي متر و ضخامت 4 الي 5 سانتي متر تشكيل شده است. اين تخته‌ها را در اطراف محل گودبرداري مي‌كوبند و عمل كوبيدن را معمولاً با چكشهاي مكانيكي انجام مي‌دهند و آنرا مدت بيشتر از عمق مورد نياز در زمين مي‌كوبند نظر به اين كه اين تخته‌ها در موقع عبور از لايه‌هاي مختلف زمين ممكن است به قطعات سنگي برخورد نموده و بشكند و به قسمتهاي انتهايي اين تخته‌ها صفحات فولادي نوك نيز نصب مي‌نمايند تا هم از شكستن آنها جلوگيري نموده و هم عمل فرو رفتن آنها در زمين آسانتر شود. ديوارهاي مانع فلزي براي ايجاد ديوارهاي مانع گاهي اوقات بجاي استفاده از تخته از صفحات فلزي كه داراي ضخامت كمتري بوده و در نتيجه بهتر در زمين فرو مي‌رود و قدرت مقاومت آن نيز بيشتر است استفاده مي‌نمايند. خروج آب از محل گودبرداري چنانچه در موقع گودبرداري در زمينهايي كه آبهاي تحت الارضي در سطح‌هاي بالا قرار دارد در محل گودبرداري آب جمع شود بهتر است كه حوضچه كوچكي در وسط گود حفر نموده و آبهاي حاصله را به اين حوضچه هدايت نمائيم و بعداً آبهاي جمع شده را با توجه به سرعت جمع شدن بوسيله سطل و يا پمپ بخارج منتقل كنيم. پي كني اصولاً پي كني به دو دليل انجام مي‌شود . دسترسي به زمين بكر با توجه به اينكه بار ساختمان بوسيله ديوارها يا ستونها به زمين منتقل مي‌شود در نتيجه ساختمان بايد روي زميني كه قابل اعتماد بوده و قابليت تحمل بار ساختمان را داشته باشد بنا گردد. براي دسترسي به چنني زميني ناچار به ايجاد پي براي ساختمان مي‌باشيم.