بررسی مباني، اصول و شاخص‌های معماري پايدار این مقاله در اولین همایش ملی معماری پایدار و توسعه شهری پذیرفته شده است.فایل این مقاله به صورت word و قابل ویرایش است. لینک مقالات همایش در سایت سیویلیکا (+)معماري پايدار يك روش در طراحي است و به تقليل مصرف منابع تجديدناپذير و بهينه سازي مصرف تجديد پذير مي پردازد. در اين مقاله با استفاده از روش توصیفی، به مفهوم پايداري كه نشان دهنده تغييرات در الگوها و روش زندگي مي باشد و معماری پایدار که اظهار مي دارد كه آنچه را براي بقا نياز است را مي توان از محيط زيست به دست آورد؛ پرداخته می شود. معماري پايدار مانند سایر مقولات معماری، دارای اصول و قواعد خاص خود است و این سه مرحله را در برمی‌گیرد:صرفه جویی در منابع، طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی و طراحی برای انسان که هرکدام آن ها استراتژی‌های ویژه خود را دارند. لازم به ذکر است، بیشتر اصولی که در معماری پایدار نوین در قرن بیستم مطرح می شود، در معماری سنتی و قدیمی ایران در اقلیم های مختلف رعایت می شد، که خود موید تاثیر صحیح فرهنگ، دین و سنت های مردم ایران بر چگونگی ساخت و ساز و معماری در سده های پیشین بوده است.واژگان کلیدی: پایداری، معماری، طراحی، طبیعت.