مقاله تحلیلی در 16 صفحه در قالب فرمت doc قابل ویرایشراهبردهای مدیریت منابع آب را میتوان به صورت راهبردهای مدیریت مبتنی بر عرضه آب، مدیریت یکپارچه منابع آب و رهیافت راهبردی مبتنی بر حفظ کارایی اکوسیستمهای منابع آب شیرین، مدیریت مبتنی بر اکوسیستم و بررسی نحوه اختصاص آب در آینده است. این تحقیق با هدف بررسی راهبردهای مدیریت منابع آب کشاورزی در ایران انجام شد. روش انجام تحقیق به صورت تحلیلی و با صورت مطالعه کتابخانه ای بود. در این مقاله در ابتدا با بررسی محدودیتهای موجود در مدیریت منابع آب کشاورزی در ایران، تنگناهای موجود مورد بررسی وتحلیل قرار گرفته و در گام بعدی راهبردهای مناسب به منظور مدیریت آن ارایه گردید. بررسیها نشان داد که در ایران محدوديت‌هاي اجتماعي و فرهنگي مهمترين مانع در مديريت پايدار منابع آب است. كم‌سوادي بهره‌برداران، عدم آگاهي آنها به مسايل مديريت پايدار، مقاومت در برابر پذيرش فناوري‌هاي جديد و عدم مشاركت در مديريت منابع آب را مي‌توان از اهم محدوديت‌هاي موجود نام برد. از سوي ديگر ضعف اقتصادي بهره‌برداران و فقر آنها به‌عنوان يك عامل ناپايداري مطرح است. ضعف اقتصادي مانع از بكارگيري فناوري‌هاي جديد شده و همچنين بر ميزان مشاركت بهره‌برداران تاثيرگذار است كه در نهايت فقرا را از برنامه‌هاي مديريت آب دور كرده و كشاورزان پيشرو را مسلط كرده و چرخه فقر تشديد مي‌گردد. ضعف قوانين و نبود انعطاف‌پذيري در آن از محدوديت‌هاي ديگر است كه به نبود قوانين جامع، مناسب و انعطاف‌پذير اشاره دارد. تفاوت‌هاي موجود در مناطق در زمينه نوع نظام‌هاي بهره‌برداري، نوع شبكه آبياري و زهكشي و چگونگي حق آبه نيازمند قوانين جامع و انعطاف‌پذير است. باتوجه به اينكه موضوع مديريت منابع آب در كشور وظيفه‌اي محول بين دو وزارتخانه نيرو و وزارت كشاورزي است، عدم هماهنگي بين اين دو نهاد يك مانع جدي در مديريت پايدار منابع آب مي‌باشد، چرا كه نيازمند برنامه‌ريزي تلفيقي و يکپارچه منابع آب مي‌باشد كه ناهماهنگي و افزايش روندهاي وقت‌گير اداري در دو وزارتخانه مانع از آن مي‌شود.
مقاله تحلیلی در 16 صفحه در قالب فرمت doc قابل ویرایشراهبردهای مدیریت منابع آب را میتوان به صورت راهبردهای مدیریت مبتنی بر عرضه آب، مدیریت یکپارچه منابع آب و رهیافت راهبردی مبتنی بر حفظ کارایی اکوسیستمهای منابع آب شیرین، مدیریت مبتنی بر اکوسیستم و بررسی نحوه اختصاص آب در آینده است. این تحقیق با هدف بررسی راهبردهای مدیریت منابع آب کشاورزی در ایران انجام شد. روش انجام تحقیق به صورت تحلیلی و با صورت مطالعه کتابخانه ای بود. در این مقاله در ابتدا با بررسی محدودیتهای موجود در مدیریت منابع آب کشاورزی در ایران، تنگناهای موجود مورد بررسی وتحلیل قرار گرفته و در گام بعدی راهبردهای مناسب به منظور مدیریت آن ارایه گردید. بررسیها نشان داد که در ایران محدوديت‌هاي اجتماعي و فرهنگي مهمترين مانع در مديريت پايدار منابع آب است. كم‌سوادي بهره‌برداران، عدم آگاهي آنها به مسايل مديريت پايدار، مقاومت در برابر پذيرش فناوري‌هاي جديد و عدم مشاركت در مديريت منابع آب را مي‌توان از اهم محدوديت‌هاي موجود نام برد. از سوي ديگر ضعف اقتصادي بهره‌برداران و فقر آنها به‌عنوان يك عامل ناپايداري مطرح است. ضعف اقتصادي مانع از بكارگيري فناوري‌هاي جديد شده و همچنين بر ميزان مشاركت بهره‌برداران تاثيرگذار است كه در نهايت فقرا را از برنامه‌هاي مديريت آب دور كرده و كشاورزان پيشرو را مسلط كرده و چرخه فقر تشديد مي‌گردد. ضعف قوانين و نبود انعطاف‌پذيري در آن از محدوديت‌هاي ديگر است كه به نبود قوانين جامع، مناسب و انعطاف‌پذير اشاره دارد. تفاوت‌هاي موجود در مناطق در زمينه نوع نظام‌هاي بهره‌برداري، نوع شبكه آبياري و زهكشي و چگونگي حق آبه نيازمند قوانين جامع و انعطاف‌پذير است. باتوجه به اينكه موضوع مديريت منابع آب در كشور وظيفه‌اي محول بين دو وزارتخانه نيرو و وزارت كشاورزي است، عدم هماهنگي بين اين دو نهاد يك مانع جدي در مديريت پايدار منابع آب مي‌باشد، چرا كه نيازمند برنامه‌ريزي تلفيقي و يکپارچه منابع آب مي‌باشد كه ناهماهنگي و افزايش روندهاي وقت‌گير اداري در دو وزارتخانه مانع از آن مي‌شود.