طراحی مجتمع های آپارتمانی با رویکرد سرمایه اجتماعی (مطالعه موردی مجتمع های آپارتمانی شهر اردبیل) این مقاله در اولین همایش ملی معماری پایدار و توسعه شهری پذیرفته شده است.فایل این مقاله به صورت word و قابل ویرایش است.لینک مقالات همایش در سایت سیویلیکا (+)چکیدهفضا بستر تعامل اجتماعی بوده و از طریق آن افراد اطلاعات ، ارزشها، احساس و یا الگوهای مطلوب رفتار را به یکدیگر انتقال می دهند به همین سیاق می توان فضای مسکونی را ظرف روابط اجتماعی تلقی کرد که از طریق آن بخش عمده فعالیت ها و رفتارهای انسان ها شکل می گیرد. به زعم طرفداران رویکرد جبر معماری رفتار متاثر از برداشت از محیط بوده و هرنوع تغییر در محیط به تغییر در رفتار منجر می شود در واقع ساختار ها و شرایط محیطی چه محیط ساخته شده و چه محیط زمینی تعیین کننده اصلی ادراک انسان از محیط و به تبع آن رفتارهای اجتماعی می باشند بنابراین فضا و محیط سکونتگاه در شکل گیری ارتباط افراد و هنجارهای ناشی از آن تاثیر انکارناپذیری دارد به همین خاطر توجه به رویکردهای انسان گرا در معماری سکونتگاه های جمعی ( مجتمع های آپارتمانی ) یک ضرورت حیاتی به نظر می رسد چه توجه به چنین زیرساخت هایی می تواند زمینه ساز ارتباط و پیوند ساکنان ، تقویت حس تعلق و تعهد اجتماعی، پایبندی به هنجارها و موازین اخلاقی و در یک کلام اعتماد اجتماعی باشد همچنینبی توجهی به این مهمدر طراحی ها از یک سو به فرسایش اعتماد عمومی منجر می شده و از سوی دیگر ضریب آسیب زایی این محیط ها را افزایش خواهد داد که خود منشا افزایش هزینه های اجتماعی است. در اینجا منظور از سرمایه اجتماعی سرمایه و منابعی است که افراد و گروه ها از طریق پیوند با یکدیگر می توانند بدست آورند از آنجا که سرمایه اجتماعی امر رابطه ای بوده و در شبکه روابط اجتماعی و تعامل بین افراد شکل می گیرد برای برخورداری از آن لازم است فرد باید با دیگران رابطه داشته باشد در این بین شکل و قالب طراحی فضای مسکونی می تواند در ایجاد بستر لازم برای یرقراری رابطه بین افراد نقش مهمی ایفا کند چه با معماری فضاهای داخلی و بیرونی مجتمع های مسکونی می توان امکان تعامل بین افراد و از قبل آن اعتماد و سرمایه اجتماعی را فراهم ساخت. در این مقاله به مطالعه تاثیر کیفیت معماری فضاهای مسکونی مجتمع های آپارتمانی شهر بر سرمایه اجتماعی پرداخته می شود. تحقیق علی- همبستگی بوده و در شهر اردبیل به بررسی دیدگاه ساکنین در خصوص کیفیت معماری مجتمع های مسکونی می پردازد جامعه آماری کلیه ساکنین واحدهای آپارتمانی 3 واحد و بیشتر (120000 ) می باشد که از بین آنها390 نفربطور تصادفی مورد پرسشگری قرار گرفتند یافته ها نشان می دهند که :کیفیت طراحی واحدهای همسایگی /کیفیت طراحی طبقات مجتمع/تعداد طبقات واحدها/ معماری و طراحی مجتمع/ فضاهای عمومی و مشترک مجتمع/ احساس امنیت در مجتمع آپارتمانی بر سرمایه اجتماعی تاثیر معناداری دارند .تاثیرکیفیت استقرار واحدهای مجتمع های برسرمایه اجتماعی ساکنین تایید نشد.کلیدواژه ها : سرمایه اجتماعی،معماری،مجتمع آپارتمانی،طراحی،فضای عمومی