معماری سبز راهکاری جهت حفظ اکولوژی شهری و کاهش آلودگی هوااین مقاله در اولین همایش ملی معماری پایدار و توسعه شهری پذیرفته شده است.فایل این مقاله به صورت word و قابل ویرایش است.لینک مقالات همایش در سایت سیویلیکا (+)چکیده:ایجاد بام و دیوارهای سبز تلاشی در جهت پایدارتر ساختن شهرها و یکی از راه حلهای مدرن برای مشکلات شهری و کاهش آلودگی هوا از طریق ایجاد فضای سبز می باشد. در این مقاله پس از بررسی مزایا و معایب بام و دیوارهای سبز و نقش آنها در معماری پایدار و مسائل زیست محیطی، این نتیجه حاصل شد که استفاده از فناوری معماری سبز که از تکنیک های پیشرفتۀ فضای سبز است، به دلیل مزایایی چون کاهش آلودگی هوا، کاهش گرمایش جهانی، از بین رفتن جزیره حرارتی در شهر،کنترل میزان منوکسید کربن و افزایش سرانه فضای سبز؛ از معایب و مشکلاتی چون بکارگیری و ساخت واحدهای گیاهی و عدم تطبیق طراحی این بام ها و دیوارها با شرایط اقلیمی منطقه، صرف نظر می شود، و در میان انواع پوشش گیاهی، با وجود اینکه درختان و درختچه ها در بام های سبز متراکم از نظر کاهش آلودگی مطلوب تر هستند، اما به دلیل عدم امکان استقرار آنها،کاشت هر یک متر مربع از گیاهان دارویی و پوشش علفی، علاوه بر زیبایی خاص قادر به حذف سالانه 2/0 کیلوگرم ذرات معلق در هوا می شوند، لذا به عنوان موثرترین پوشش گیاهی معرفی شدند، در واقع هدف از ارائه این مقاله نقش معماری سبز در توسعه فضای سبز شهری، گسترش معماری پایدار و کاهش آلودگی هوا است.واژه های کلیدی: آلودگی هوا، بام سبز، توسعه پایدار، دیوار سبز، معماری سبز.