تاريخچه مديريت مالى در سال ۱۹۰۰، مديريت مالى يک رشته علمى شد. از آن زمان تاکنون وظايف و مسئوليت‌هاى مديريت مالى همواره دستخوش تغيير بوده است و ترديدى نيست که در آينده نيز شاهد تغييرات بيشترى خواهد بود. تا سال ۱۹۰۰، مديريت مالى جزئى از اقتصاد کاربردى بود. طى دو دهه ۱۸۹۰ و ۱۹۰۰، چندين شرکت بزرگ آمريکائى درهم ادغام شدند. ۱۸ شرکتى که به‌دنبال اين ادغام‌ها به‌وجود آمدند نيمى از کل توليدات صنايع مربوط را در دست گرفتند اين ادغام‌ها نيازمند سرمايه‌هاى هنگفت بود. مديريت ساختار سرمايه يکى از وظايف مهم مديران شد و مديريت مالي رشته خاصى ار مديريت بازرگانى شد. يادآورى اين نکته مهم است که در آن زمان، چگونگى تهيه صورت‌هاى مالى و تجزيه و تحليل آنها دوران طفوليت خود را مى‌گذراند. تجزيه و تحليل‌هاى مالى فقط در داخل شرکت‌ها انجام مى‌شد. به آنان که در خارج از سازمان قرار داشتند، مانند سرمايه‌گذاران، گزارش‌هائى در مورد وضع مالى و عملکرد شرکت‌ها داده نمى‌شد تا بتوانند در زمينه‌هاى سرمايه‌گذارى تصميم‌گيرى کنند. در دهه ۱۹۳۰، شرکت‌هاى توليدى مقادير فراوانى کالا توليد کردند و سودهاى کلانى بردند. اين امر باعث شد مسائل برنامه‌ريزى و کنترل به‌ويژه از نظر قدرت نقدينگي به‌تدريج در مبحث مديريت مالى موردتوجه قرار گيرد. ولى تأمين مالى اين شرکت‌ها و مسائل مبتلا به ساختار سرمايه در مورد ادغام‌ها باعث شد که مؤسسات تأمين سرمايه پديد آمدند، به تأمين مالى شرکت‌ها از راه تضمين خريد اوراق بهاءدار منتشر شده کمک‌هاى شايانى کردند
تاريخچه مديريت مالى در سال ۱۹۰۰، مديريت مالى يک رشته علمى شد. از آن زمان تاکنون وظايف و مسئوليت‌هاى مديريت مالى همواره دستخوش تغيير بوده است و ترديدى نيست که در آينده نيز شاهد تغييرات بيشترى خواهد بود. تا سال ۱۹۰۰، مديريت مالى جزئى از اقتصاد کاربردى بود. طى دو دهه ۱۸۹۰ و ۱۹۰۰، چندين شرکت بزرگ آمريکائى درهم ادغام شدند. ۱۸ شرکتى که به‌دنبال اين ادغام‌ها به‌وجود آمدند نيمى از کل توليدات صنايع مربوط را در دست گرفتند اين ادغام‌ها نيازمند سرمايه‌هاى هنگفت بود. مديريت ساختار سرمايه يکى از وظايف مهم مديران شد و مديريت مالي رشته خاصى ار مديريت بازرگانى شد. يادآورى اين نکته مهم است که در آن زمان، چگونگى تهيه صورت‌هاى مالى و تجزيه و تحليل آنها دوران طفوليت خود را مى‌گذراند. تجزيه و تحليل‌هاى مالى فقط در داخل شرکت‌ها انجام مى‌شد. به آنان که در خارج از سازمان قرار داشتند، مانند سرمايه‌گذاران، گزارش‌هائى در مورد وضع مالى و عملکرد شرکت‌ها داده نمى‌شد تا بتوانند در زمينه‌هاى سرمايه‌گذارى تصميم‌گيرى کنند. در دهه ۱۹۳۰، شرکت‌هاى توليدى مقادير فراوانى کالا توليد کردند و سودهاى کلانى بردند. اين امر باعث شد مسائل برنامه‌ريزى و کنترل به‌ويژه از نظر قدرت نقدينگي به‌تدريج در مبحث مديريت مالى موردتوجه قرار گيرد. ولى تأمين مالى اين شرکت‌ها و مسائل مبتلا به ساختار سرمايه در مورد ادغام‌ها باعث شد که مؤسسات تأمين سرمايه پديد آمدند، به تأمين مالى شرکت‌ها از راه تضمين خريد اوراق بهاءدار منتشر شده کمک‌هاى شايانى کردند