تعريف انبار و انبارداري : انبار به هر حمل و فضايي كه بتوان در آن انواع مواد اوليه قابل مصرف در ساخت، انواع محصولات و يا محصولات ساخته شده و قابل فروش و يا كالاين نيم ساخته و انواع قطعات و لوازم يدكي و تجهيزات و ماشين آلات، ملزومات، ابزارآلات و هرگونه كالاي مستعمل و غيرقابل استفاده و اسقاطي را در آن بطور منظم و سيستماتيك براي مدت معين و يا نامعلوم نگهداري نمود، اطلاق مي شود. انبارداري : عبارتست از دريافت جنس يا كالا از خارج (از قسمتهاي مختلف شركت يا ديگران) و نگهداري آنها طبق نظم و اصولي كه مُتضمن سهولت در تحويل دادن (صدور) و تحويل گرفتن (ورود) با صرف حداقل وقت و نيروي مورد نياز باشد و رساندن اجناس و كالاي مورد لزوم قسمت ها يا خريداران به آنها در حداقل و حداسرع وقت ممكن. رفتار انبار و وظايف آن : انبار بنا به نياز همة قسمت ها، عموماً با تمام قسمت ها و كاركنان آن مدام در تماس و رابطه است. اين رابطه و تماس چه در مورد تحويل دادن و گرفتن اجناس يا كالا و چه در مورد نگهداري حساب ها و مبادله اسناد و مدارك آنها، بايد بر ضوابط معتدل و مجاز و رسمي و اداري مبتني باشد نه مناسبات شخصي و دوستانه. يعني آنچه در آن حكمنفرما خواهد بود اصول و سيستم اداري است نه رفتارهاي دوستانه يا خصمانه كه سبب كندي كار و ايجاد اشتباه و اختلاط مي شود. در هر حال سيستم اداري بر مبناي دو نوع دستورالعمل كلي بايد طي يادداشت كتبي به قسمت هاي ذي نفع ابلاغ و از آنها اجراي آن و مسئوليت در مقابل آن خواسته شود. مثل اجراي كاري با امضاي يكي از سرپرستان يا خريد يا امضاي شخص معين كه طي دستورالعمل كلي به انبار، // تحويل گيري و غيره ابلاغ خواهد شد. در دستورالعمل روزمره كه همان تصويب و امضاء كردن فرم ها مي باشد بايد ورود و صدور و نگهداري كالا يا اجناس از انبار طبق فرمهايي باشد كه براي اين كار تهيه و چاپ شده و در اختيار مسئولان قرار گرفته است. بدين ترتيب هم كليه اسناد و مدارك مورد نياز قسمتها به خصوص انبار وامور مالي فراهم مي گردد و هم مناسبات قسمتها و مسؤلان و كاركنان آنها بر پايه ي حُسن تفاهم برقرار مي گردد و علاوه بر آن مسئوليت افراد به خوبي تفكيكي و معلوم مي شود و در صورت لزوم فرد مسئول مشخص و بازخواست مي گردد.
تعريف انبار و انبارداري : انبار به هر حمل و فضايي كه بتوان در آن انواع مواد اوليه قابل مصرف در ساخت، انواع محصولات و يا محصولات ساخته شده و قابل فروش و يا كالاين نيم ساخته و انواع قطعات و لوازم يدكي و تجهيزات و ماشين آلات، ملزومات، ابزارآلات و هرگونه كالاي مستعمل و غيرقابل استفاده و اسقاطي را در آن بطور منظم و سيستماتيك براي مدت معين و يا نامعلوم نگهداري نمود، اطلاق مي شود. انبارداري : عبارتست از دريافت جنس يا كالا از خارج (از قسمتهاي مختلف شركت يا ديگران) و نگهداري آنها طبق نظم و اصولي كه مُتضمن سهولت در تحويل دادن (صدور) و تحويل گرفتن (ورود) با صرف حداقل وقت و نيروي مورد نياز باشد و رساندن اجناس و كالاي مورد لزوم قسمت ها يا خريداران به آنها در حداقل و حداسرع وقت ممكن. رفتار انبار و وظايف آن : انبار بنا به نياز همة قسمت ها، عموماً با تمام قسمت ها و كاركنان آن مدام در تماس و رابطه است. اين رابطه و تماس چه در مورد تحويل دادن و گرفتن اجناس يا كالا و چه در مورد نگهداري حساب ها و مبادله اسناد و مدارك آنها، بايد بر ضوابط معتدل و مجاز و رسمي و اداري مبتني باشد نه مناسبات شخصي و دوستانه. يعني آنچه در آن حكمنفرما خواهد بود اصول و سيستم اداري است نه رفتارهاي دوستانه يا خصمانه كه سبب كندي كار و ايجاد اشتباه و اختلاط مي شود. در هر حال سيستم اداري بر مبناي دو نوع دستورالعمل كلي بايد طي يادداشت كتبي به قسمت هاي ذي نفع ابلاغ و از آنها اجراي آن و مسئوليت در مقابل آن خواسته شود. مثل اجراي كاري با امضاي يكي از سرپرستان يا خريد يا امضاي شخص معين كه طي دستورالعمل كلي به انبار، // تحويل گيري و غيره ابلاغ خواهد شد. در دستورالعمل روزمره كه همان تصويب و امضاء كردن فرم ها مي باشد بايد ورود و صدور و نگهداري كالا يا اجناس از انبار طبق فرمهايي باشد كه براي اين كار تهيه و چاپ شده و در اختيار مسئولان قرار گرفته است. بدين ترتيب هم كليه اسناد و مدارك مورد نياز قسمتها به خصوص انبار وامور مالي فراهم مي گردد و هم مناسبات قسمتها و مسؤلان و كاركنان آنها بر پايه ي حُسن تفاهم برقرار مي گردد و علاوه بر آن مسئوليت افراد به خوبي تفكيكي و معلوم مي شود و در صورت لزوم فرد مسئول مشخص و بازخواست مي گردد.