ابولهول یخ ها از آخرین، رمانهای بزرگ ژول ورن و به گفته خود او، دنباله رمان ماجراهای آرتور گوردون پیم اثر ادگار آلن پو است. پیوند بین این دو رمان فقط گواه شیفتگی ژول ورن به این اثر آن « شاعر نابغه آمریکایی» که بودلر آن را به فرانسه تر جمه کرده بود، نیست بلکه بیشتر نشان دهنده پیوند تخیل و الهام ژول ورن با حساسیت و اندیشه رمانتیک آغاز قرن است. رد پای نفوذ رمانتیکیها که در آثار ژول ورن به وفور دیده می شود در این اثر بیش از همه مشهود است. اما در عین حال، او در این اثر رئالیسم علمی و منطقی پایان قرن را با چیرگی فنی و صنعتی و اقتصادی انسان بر سراسر کره ی زمین همراه است در مقابل اسطوره ی رمانتیک بیکرانگی قرار می دهد که در رمان ادگار آلن پور، سپیدی، بی پایان قطب نماد آن است.