اخـلاق اگـر بـه مـعـنای مجموعه ای از اعمال گفتاری و رفتاری انسان باشد یکی از ارکان مهم دیـن مـبـیـن اسـلام اسـت، و میزان رسوخ اعتقادات دینی افراد و پایبندی آنان به احکام و تعالیم اسـلامـی در همین عرصه متبلور و نمایان می شود، و ارزش آنان از نظر دین و تقوا بر همین اساس ارزیـابـی می گردد. این رکن مهم دینی به قدری اهمیت دارد که پیامبر اکرم (ص) فرموده است: بـعثت لا تمم مکارم الا خلاق (من برانگیخته شدم تا مکارم اخلاق را کامل کنم). از این رو، بسیاری از امورگفتاری و رفتاری مانند غیبت کردن، دروغ گفتن، تهمت زدن، آزار و تحقیر مسلمانان که موجب سستی روابط حسنه افراد با یکدیگر و تبدیل دوستیها به دشمنیها و مفاسد دیگر می شود از اهم محرمات الهی و از جمله گناهان کبیره به شمار آمده است. مـتـاسـفـانـه مـا مـسلمانها به آنچه خودمان داریم کمتر توجه می کنیم و بیشتر به آنچه دیگران دارنـدچـشـم دوخـتـه ایـم، چـه ما از نظر داشتن تعالیم اخلاقی و رهنمودهای زندگی فردی و اجتماعی ازهر جامعه دیگری غنی تر و بی نیازتریم و انبوه احادیث و اخباری که از پیشوایان دینی و مـذهـبی در زمینه اخلاق و حقوق برادران دینی و لزوم الفت و دوستی آنان با یکدیگر به ما رسیده اسـت.