آهنربا به اشیایی که میدان مغناطیسی تولید کنند، آهنربا گفته می شود. معنای لغوی آهنربا از دو بخش آهن و ربا از فعل ربودن تشکیل شده کاربرد واژه هایی مانند آهنربا و کهربا در فارسی پیشینه طولانی دارد. برابر اروپایی آن : اولین شرح مغناطیسی به یونانیان قدیم باز می گردد که این اسم را به نام مغناطیس دادند. این اسم از مگنزیا که نام دهکده ی یونانی است، مشتق شده است. از لحاظ لغوی Magnet به معنی «سنگی از منگزیا » است. این سنگ حاوی مگنتیت (Fe2O3) بود و هنگام مالش آن به آهن، آن را آهنربا می کرد. تاریخچه تلاش جدی برای استفاده از قدرت پنهان مواد مغناطیسی بسیار پس از کشف آن انجام شد. به عنوان مثال در قرن 18 ام با ادغام تکه های کوچک مواد مغناطیسی تکه ی بزرگتری به دست آمد که مشخص شد توانایی بلند کردن قابل توجهی دارد. پس از اینکه اورستد در سال 1820 کشف کرد که جریان الکتریکی می تواند میدان مغناطیسی به وجود آورد، پیشرفت های زیادی در این زمینه حاصل شد. استورگن دانش خودش را با موفقیت برای ساخت اولین آهنربای الکتریکی در سال 1825 به کار برد. با اینکه دانشمندان زیادی (از قبیل گاوس، ماکسول و فارادی) با این پدیده از دیدگاه تئوریک درگیر شدند، اما توصیف درست مواد مغناطیسی به فیزیکدانان قرن 20 ام نسبت داده می شود.
آهنربا به اشیایی که میدان مغناطیسی تولید کنند، آهنربا گفته می شود. معنای لغوی آهنربا از دو بخش آهن و ربا از فعل ربودن تشکیل شده کاربرد واژه هایی مانند آهنربا و کهربا در فارسی پیشینه طولانی دارد. برابر اروپایی آن : اولین شرح مغناطیسی به یونانیان قدیم باز می گردد که این اسم را به نام مغناطیس دادند. این اسم از مگنزیا که نام دهکده ی یونانی است، مشتق شده است. از لحاظ لغوی Magnet به معنی «سنگی از منگزیا » است. این سنگ حاوی مگنتیت (Fe2O3) بود و هنگام مالش آن به آهن، آن را آهنربا می کرد. تاریخچه تلاش جدی برای استفاده از قدرت پنهان مواد مغناطیسی بسیار پس از کشف آن انجام شد. به عنوان مثال در قرن 18 ام با ادغام تکه های کوچک مواد مغناطیسی تکه ی بزرگتری به دست آمد که مشخص شد توانایی بلند کردن قابل توجهی دارد. پس از اینکه اورستد در سال 1820 کشف کرد که جریان الکتریکی می تواند میدان مغناطیسی به وجود آورد، پیشرفت های زیادی در این زمینه حاصل شد. استورگن دانش خودش را با موفقیت برای ساخت اولین آهنربای الکتریکی در سال 1825 به کار برد. با اینکه دانشمندان زیادی (از قبیل گاوس، ماکسول و فارادی) با این پدیده از دیدگاه تئوریک درگیر شدند، اما توصیف درست مواد مغناطیسی به فیزیکدانان قرن 20 ام نسبت داده می شود.