چکیده:امروزه بسیاری از شرکتها برای کسب مزیت هزینه ای و سهم بازار، تمهیدات مختلفی چون برون سپاری تولید و تنوع محصولی را اتخاذ می نمایند. این تمهیدات زمانی موثر می باشند که در شرایط پایدار قرار داشته باشیم. اما خود این تمهیدات می توانند باعث شوند تا یک زنجیره تامین تحت تاثیر انواع گوناگون ریسک، مانند چرخه های نامطمئن اقتصادی، تقاضای غیر قطعی مشتری و حوادث انسانی و طبیعی، آسیب های فراوانی را متحمل گردد. لذا به فراخور افزایش روزافزون این تمهیدات، نیاز به مطالعه راهکارها و استراتژی های مختلف برای مدیریت ریسک زنجیره تامین بطور روزافزونی در دستور کار شرکتهای برتر قرار گرفته است. ریسک های وارده به زنجیره تامین، به تناسب عامل وارد کننده ریسک، انواع مختلفی را شامل می شوند. یکی از ریسک های بالقوه در زنجیره تامین، ریسک های وارده از تامین کنندگان می باشد. با توجه به اینکه مقوله مدیریت ریسک زنجیره تامین از جمله مقولات مطالعاتی و کاربردی نسبتا جدید می باشد، بدیهی است که در خصوص یکی از زیر شاخه های آن یعنی مدیریت ریسک های وارده از تامین کنندگان در زنجیره تامین، مطالعات چندانی انجام نشده باشد. در این مقاله قصد داریم موضوع مدیریت ریسک زنجیره تامین را از منظر مدیریت ریسک هایی که از ناحیه تامین کنندگان وارد می شود مورد بررسی قرار دهیم. در ابتدا رویکرد های مختلفی که تا کنون در خصوص مقوله مدیریت ریسک زنجیره تامین در مقالات مختلف ارائه شده است را بررسی و یکپارچه نموده و سپس از طریق انجام یک مطالعه موردی در یکی از شرکت های اصلی تامین کننده تجهیزات نیروگاهی در ایران ( شرکت مهندسی و ساخت تجهیزات نیروگاهی مپنا(توگا) )، یک روش شناسی 5 مرحله ای جهت مدیریت بر ریسک های وارده از ناحیه تامین کنندگان ارائه می گردد. هدف اصلی این مقاله این است که ضمن مرور و یکپارچه سازی رویکرد های مختلف به مقوله مدیریت ریسک زنجیره تامین، یک زمینه روشن از آنچه که تا کنون در این خصوص ارائه شده است را تدوین نموده و سپس با انجام یک مطالعه موردی، تمرکز بیشتری روی مقوله مدیریت ریسک های وارده از ناحیه تامین کنندگان در زنجیره تامین نموده و از طریق ارائه یک روش شناسی، راه کارهای مختلفی را برای مدیریت و کاهش این ریسک ها ارائه نماییم.لینک مقاله در سیویلیکا:http://www.civilica.com/Paper-DOMESTICDEV01-