كنترل ترمز گيري 2.1 مقدمه اين فصل ترمز گيري را با آزمون هاي بنيادي ترمز گيري وسائط نقليه توضيح مي دهد كه شامل موارد سطح مشترك لاستيك با جاده، ديناميك خودرو، و اجزاي سيستم ترمز معمولي، و پيشرفت اهداف سيستم هاي ضد قفل، اجزاي آن، ملاحظات ايمني، منطق كنترل، و مراحل تست مي باشد. اين فصل با تشريح سيستم هاي ترمز گيري خودروهاي آينده به پايان مي رسد. براي سادگي و به خاطر اينكه براي بيشتر خودروها روي جاده، قابليت كاربرد، وجود داشته باشد، سيستم هاي ترمز هيدروليكي مورد استفاده روي دو محور به عنوان يك موضوع انحصاري توضيح داده نشده اند. اين نوع از سيستمها دراتومبيل هاي مسافرتي كاميونهاي سبك، و درآمريكاي شمالي روي كاميونهاي سبك استفاده مي شوند. 2.2 مباني ترمزگيري خودروها اصل فهميدن تكنولوژي وابسته به ترمزگيري وسايل نقليه مدرن شامل، آگاهي از سطح مشترك لاستيك با جاده، ديناميك خودرو هنگام ترمزگيري، و اجراي سيستم ترمزگيري است. اين بخش براي يك سيستم پايه جهت درك مطلب اين موارد را توضيح مي دهد. 1.2.2 فصل مشترك تاير با جاده نيروي ترمزگيري توليد شده در هر چرخ از وسيله درهنگام ترمزگيري تابعي از نيروي نرمال روي چرخ و ضريب اصطكاكي بين تاير و جاده است. اين ارتباط بين وزن روي چرخ ونيروي اصطكاك حاصله ( ترمز) درمعادله ( 1،2) ساده شده است. 1،2 كه: نيروي اصطكاكX جهت =Fx ضريب اصطكاك تاير و جاده = وزن استاتيكي و ديناميكي روي چرخ= Wwh ضريب اصطكاك تاير با جاده ثابت نيست ولي تابعي از عوامل خيلي مهمي مثل سطح جاده و شيب جغرافيايي نسبي بين تاير و جاده است. منحني ضريب اصطكاك چرخهاي لغزان با سطوح مختلف 2.1 نشان داده شده است. از اين منحني و معادله 2.1 ملاحظات زير به دست مي آيد: نيروي اصطكاك توليدي بستگي به لغزش چرخ دارد. اگر تاير در همان سرعت مماسي روي جاده بغلتد، هيچ نيروي طولي ( ترمزي ) وجود دارد. اين ارتباط در فهم ترمز گيري مساله اي بنيادي است و به سادگي مشاهده نمي شود؛ درمورد چرخهاي ديگري كه لغزش آنها به غير از حدود 100درصد است، ( يعني هيچ سرعت لغزشي نباشد) تشخيص اصطكاك بدون ابزار مشكل است.
كنترل ترمز گيري 2.1 مقدمه اين فصل ترمز گيري را با آزمون هاي بنيادي ترمز گيري وسائط نقليه توضيح مي دهد كه شامل موارد سطح مشترك لاستيك با جاده، ديناميك خودرو، و اجزاي سيستم ترمز معمولي، و پيشرفت اهداف سيستم هاي ضد قفل، اجزاي آن، ملاحظات ايمني، منطق كنترل، و مراحل تست مي باشد. اين فصل با تشريح سيستم هاي ترمز گيري خودروهاي آينده به پايان مي رسد. براي سادگي و به خاطر اينكه براي بيشتر خودروها روي جاده، قابليت كاربرد، وجود داشته باشد، سيستم هاي ترمز هيدروليكي مورد استفاده روي دو محور به عنوان يك موضوع انحصاري توضيح داده نشده اند. اين نوع از سيستمها دراتومبيل هاي مسافرتي كاميونهاي سبك، و درآمريكاي شمالي روي كاميونهاي سبك استفاده مي شوند. 2.2 مباني ترمزگيري خودروها اصل فهميدن تكنولوژي وابسته به ترمزگيري وسايل نقليه مدرن شامل، آگاهي از سطح مشترك لاستيك با جاده، ديناميك خودرو هنگام ترمزگيري، و اجراي سيستم ترمزگيري است. اين بخش براي يك سيستم پايه جهت درك مطلب اين موارد را توضيح مي دهد. 1.2.2 فصل مشترك تاير با جاده نيروي ترمزگيري توليد شده در هر چرخ از وسيله درهنگام ترمزگيري تابعي از نيروي نرمال روي چرخ و ضريب اصطكاكي بين تاير و جاده است. اين ارتباط بين وزن روي چرخ ونيروي اصطكاك حاصله ( ترمز) درمعادله ( 1،2) ساده شده است. 1،2 كه: نيروي اصطكاكX جهت =Fx ضريب اصطكاك تاير و جاده = وزن استاتيكي و ديناميكي روي چرخ= Wwh ضريب اصطكاك تاير با جاده ثابت نيست ولي تابعي از عوامل خيلي مهمي مثل سطح جاده و شيب جغرافيايي نسبي بين تاير و جاده است. منحني ضريب اصطكاك چرخهاي لغزان با سطوح مختلف 2.1 نشان داده شده است. از اين منحني و معادله 2.1 ملاحظات زير به دست مي آيد: نيروي اصطكاك توليدي بستگي به لغزش چرخ دارد. اگر تاير در همان سرعت مماسي روي جاده بغلتد، هيچ نيروي طولي ( ترمزي ) وجود دارد. اين ارتباط در فهم ترمز گيري مساله اي بنيادي است و به سادگي مشاهده نمي شود؛ درمورد چرخهاي ديگري كه لغزش آنها به غير از حدود 100درصد است، ( يعني هيچ سرعت لغزشي نباشد) تشخيص اصطكاك بدون ابزار مشكل است.