محمد اسماعیل نیاعمران - عضو هیئت علمی دانشگاه کردستانحامد مهدیلو ترکمانی - کارشناسارشد سازه، شرکتژیان، تهرانسدمخزنی جگیناولین سد بتنی غلتکیRCC) در ایران می باشد که مورد بهره برداری قرار گرفته است، لذا باتوجه به کمبود تجربه در ایران برای ساخت، بهره برداری و رفتارسنجی این نوع از سدها، کنترل ایمنی و پایداری آن از اهمیتبسزاییبرخوردار است. در این تحقیق، از تحلیل استاتیکی و دینامیکی (تاریخچه زمانی) برای کنترل پایداری سد جگین استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که سد جگین از لحاظ پایداری و ایمنی در شرایط خوبی قراردارد و این سد در برابر بارهایاستاتیکی و دینامیکی پایدار و ایمن می باشدسد جگینRCC تحلیل استاتیکی - تحلیل دینامیکی - کنترل پایداریدر صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید: در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود. برای بار اول: (اسماعیل نیاعمران, محمد و حامد مهدیلو ترکمانی، ۱۳۹۱) برای بار دوم به بعد: (اسماعیل نیاعمران و مهدیلو ترکمانی، ۱۳۹۱)
371-كنترل ایمنی و پایداری سد بتن غلتكی (RCC جگین با استفاده از تحلیل دینامیكی تاریخچه زمانی
محمد اسماعیل نیاعمران - عضو هیئت علمی دانشگاه کردستانحامد مهدیلو ترکمانی - کارشناسارشد سازه، شرکتژیان، تهرانسدمخزنی جگیناولین سد بتنی غلتکیRCC) در ایران می باشد که مورد بهره برداری قرار گرفته است، لذا باتوجه به کمبود تجربه در ایران برای ساخت، بهره برداری و رفتارسنجی این نوع از سدها، کنترل ایمنی و پایداری آن از اهمیتبسزاییبرخوردار است. در این تحقیق، از تحلیل استاتیکی و دینامیکی (تاریخچه زمانی) برای کنترل پایداری سد جگین استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که سد جگین از لحاظ پایداری و ایمنی در شرایط خوبی قراردارد و این سد در برابر بارهایاستاتیکی و دینامیکی پایدار و ایمن می باشدسد جگینRCC تحلیل استاتیکی - تحلیل دینامیکی - کنترل پایداریدر صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید: در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود. برای بار اول: (اسماعیل نیاعمران, محمد و حامد مهدیلو ترکمانی، ۱۳۹۱) برای بار دوم به بعد: (اسماعیل نیاعمران و مهدیلو ترکمانی، ۱۳۹۱)