بهينه سازي سازههاي گسسته تا كنون با استفاده از روشهاي مختلفي صورت گرفته است. گروه عمدهاي از سازههاي كاربردي به نام قابها وجود دارند كه در آنها پيكربندي سازه مشخص است و تنها اندازهي اجزاي قاب متغيرهاي طراحي هستند. يكي از روشهايي كه تاكنون براي حل اين مسايل مورد استفاده قرار گرفته است روشي به نام بهينه سازي تكاملي سازهها ESO)است. با حذف تدريجي مصالح ناكارامد از يك سازه، شكل سازه به سمت شكل بهينه حركت ميكند كه اين فرايند اساس روش بهينه سازي تكاملي سازهها را تشكيل ميدهد. پيدا كردن تركيب مناسب اندازهي اجزاي قاب كه برخي از اهداف بهينگي را تحت بارگذاري هاي منفرد يا چند نيرويي فراهم كند هدف اين مقاله است. در مسايل بهينه سازي قابها قيود مختلفي از جمله تنش، كمانش، سفتي و فركانس ميتوانند براي مسأله وجود داشته باشند كه در اين پژوهشبهينه سازي قابها با قيد تنش صورت گرفته است. در تحقيق حاضر از الگوريتمESOبراي بهينه سازي تركيبي اندازه و ساختار قابهاي با اتصالات صلب استفاده شده استنتايج، كارآمدي روشESO در مسايل بهينه سازي قابها را نشانميدهند.