مقدمه در اهمیت موضوع آب همین بس که خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم می‌فرماید: "وجعلنا من الماء کل شیء حی" و در آیات مختلفی از قرآن، خداوند شکر آن را لازم دانسته است. از چالش‌هایی که امروزه فراروی جهان قرار دارد بحث تغییر اقلیم، کمبود آب شیرین و بیابان‌زایی است. نقش آب در زندگی انسان‌ها و مجموعه جهان طبیعت بسیار موثر است. در شبانه‌روز به‌طور متوسط هر انسان یک لیتر غذا و 6/1 لیتر آب و حدود یازده کیلو اکسیژن لازم دارد. علاوه بر کمیت آب، کیفیت آب نیز یکی از موضوعاتی است که در کنار امنیت غذایی و شاید در بطن امنیت غذایی باید برای آن اهمیت خاصی قائل شد. هر پدیده‌ای که تعادل اکوسیستم را به هم بزند می‌تواند در تخریب سرزمین نقش داشته باشد. در پهنه سرزمین ایران که یک منطقه خشک و نیمه‌خشک می‌باشد به‌طور متوسط یک‌سوم میانگین سالیانه جهانی یعنی حدود 250 میلیمتر بارندگی دارد که البته میزان تبخیر آن هم حدوداً سه برابر میانگین سالیانه جهانی است. باید به این نکته توجه داشت که مدیریت موفق ترسالی (مدیریت صحیح نزولات آسمانی) می‌تواند مدیریت دوره‌های خشکسالی را به ثمر و نتیجه موفق برساند. قرآن کریم در سوره یوسف بحث ضرورت مدیریت خشکسالی را بیان می‌کند. تمثیل قرآن در این زمینه نابودی سنبله‌های سبز توسط سنبله‌های زرد و خشک می‌باشد. قرآن کریم بیان می‌کند که خشکسالی پدیده‌ای طبیعی است که مبتلابه دوره خاصی نیست. در کلام خداوند توصیه شده است که دوره ترسالی باید مدیریت صحیح شود و غذا تولید گردد تا در هفت سال خشکسالی آسیب کمتری وارد شود. رویکرد حل مشکل پس از وقوع آن با منش و هدایت قرآنی سازگار نیست. آنچه در سال جدید در کشور ما اتفاق افتاده است در درجه اول تاوان عدم مدیریت تر‌سالی‌ها می‌باشد که در آن دقت و برنامه‌ریزی جایی نداشته است. بیش از یکی دو دهه است که تعادل سفره‌های زیرزمینی به هم خورده و بیلان منفی بیش از شش میلیارد متر مکعب به عنوان یک هشدار جدی مطرح شده که آغاز بحران آب نیز از همان زمان شروع شده است. بحث پدیده‌های جوی باید با برنامه‌ریزی بلندمدت پیش‌بینی شود. بحث آب باید در تمام شئونات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی و قوانین و مقررات و پدیده‌های زندگی جایگاه خاصی داشته باشد. کمیته کشاورزی، آب و منابع طبیعی از کمیته‌های زیرمجموعه کمیسیون امور زیربنایی‌وتولیدی دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام مأموریت دارد طبق وظایف محوله سیاست‌های کلی نظام را در زیربخش‌های مرتبط تهیه و بر اجرای سیاست‌های کلی مصوب و ابلاغی نظام نظارت داشته باشد. در راستای شناخت صحیح موضوعاتی که در این حوزه قرار می‌گیرد، آشنایی با معضلات و چالش‌هایی است که در این محورها در سطح کلان کشور مطرح می‌باشد و به همین منظور و با توجه به اهمیت موضوع اولین نشست تخصصی کمیته به بحث “تحلیل وضعیت آب‌وهوایی کشور در سال زراعی جدید” اختصاص داده شده است. تحلیل وضعیت آب و هوایی سال زراعی جاری با توجه به واقعیت‌هایی که کشور با آن مواجه است مثل کمیت و کیفیت سرانه آب، وضعیت اقلیمی، تغییرات رشد جمعیت و افزایش تقاضا و . . . به نظر می‌رسد مدیریت‌های کشور بایستی نسبت به تصمیماتی که برای برنامه‌های کشور تنظیم می‌کند خط‌مشی و سیاست جدیدی در پیش بگیرد. برخی موضوعات مثل جدی بودن یا نبودن تغییرات اقلیمی، آنی یا تدریجی بودن آن و بحث چگونگی مدیریت آن برای کاهش تنش‌ها و پیامدهای منفی احتمالی آن از مباحث خیلی مهمی است که باید جامعه علمی کشور به آن بپردازد. در مباحثی که در این گزارش مطرح می‌شود سعی شده سیستمی را در کشور مطرح کند تا وضعیت کشور به‌صورت یکپارچه تحلیل شود و لذا به این معنی نیست که قبول شود این شرایط، شرایط نامناسب است یا شرایطی است که کشور مستحق آن است بلکه به‌علت عدم توجه به برنامه‌های منطقی به این شرایط منجر شده است. فصل زراعي سال جاري (یعنی از اول مهرماه سال 1386) از نظر اقلیمی شرایط نرمالی نبوده است و مي‌توان آن را كاملاً متفاوت نسبت به شرايط قابل انتظار (شرايط نرمال) دانست. بارندگي در فصل پائيز تقريباً در اغلب نقاط كشور با تأخير بسيار (یعنی در آذرماه) همراه بود. در اواخر آذرماه تا نيمه اول بهمن ماه سرماي شديد (بعضي مناطق كم و بي‌سابقه) به صورت مستمر مستقر گرديد، به نحوي كه در بعضي از شهرها در ساعات روز نيز درجه حرارت از 10- درجه سانتيگراد فراتر نرفت. بارندگي اين ايام بعلت برودت زياد در اكثر نقاط سرد و حتي معتدل آب و هوائي به صورت برف نازل گرديد. سپس هوا سريعاً در كليه نقاط كشور رو به گرمي نهاد و در مدت حدود 20 روز آخر اسفندماه كل كشور گرم شد و حتي افزايش حرارت در نقاط سردي نظير اردبيل به بالاي 20 درجه سانتيگراد رسيد و سپس در اوايل فروردين ماه نيز شدت گرما افزايش و به مدت دو الي سه هفته اول فروردين ماه نيز بالاتر از حد نرمال ادامه يافت كه تاكنون نيز شاهد آن هستيم. از نظر بارندگي نيز بعد از رفع شدن شدت سرما (نيمه اول بهمن ماه) تاكنون بارندگي قابل ملاحظه‌اي در اكثر نقاط كشور وجود نداشته است. اگرچه از نظر اقلیمی تقریباً از اول اردیبهشت ماه به شرایط عادی برگشت ولی مجموعا یک اتفاقاتی را در کشاورزی گذاشته است. سعی می‌شود این اتفاقات با استفاده از آمارهای هواشناسی و بحث‌هایی که می‌شود مرور گشته و آثار این اتفاقات بررسی شود و نهایتاً خصوصيات شرايط اقليمي موجود موجب بروز چه تأثيرات منفي (خسارت) در عرصه كشاورزي و منابع طبيعي خواهد شد. در اين مجموعه در ابتدا تقسيم‌بندي زراعي اقليمي كشور و مراحل فیزیولوژيك محصولات مهم، سپس تغييرات عوامل اقليمي در فصول و مناطق مختلف كشور مورد تحليل قرار گرفته و در ادامه تأثير اين عوامل بر كشاورزي مورد بررسي و در خاتمه پيش‌بيني خساراتي كه تاكنون بر توليدات وارد شده ارائه خواهد شد. بديهي است در صورت نياز مي‌توان نسبت به ارائه راه‌كارهاي مقابله با اين عوامل طبيعي خسارت‌زا اقدام تا آنها را مديريت و خسارات را به حداقل رساند و برنامه‌ریزی کلان بلندمدت را برای حوادث طبیعی اینچنینی که در آینده اتفاق خواهد افتاد را انجام داد.
مقدمه در اهمیت موضوع آب همین بس که خداوند تبارک و تعالی در قرآن کریم می‌فرماید: "وجعلنا من الماء کل شیء حی" و در آیات مختلفی از قرآن، خداوند شکر آن را لازم دانسته است. از چالش‌هایی که امروزه فراروی جهان قرار دارد بحث تغییر اقلیم، کمبود آب شیرین و بیابان‌زایی است. نقش آب در زندگی انسان‌ها و مجموعه جهان طبیعت بسیار موثر است. در شبانه‌روز به‌طور متوسط هر انسان یک لیتر غذا و 6/1 لیتر آب و حدود یازده کیلو اکسیژن لازم دارد. علاوه بر کمیت آب، کیفیت آب نیز یکی از موضوعاتی است که در کنار امنیت غذایی و شاید در بطن امنیت غذایی باید برای آن اهمیت خاصی قائل شد. هر پدیده‌ای که تعادل اکوسیستم را به هم بزند می‌تواند در تخریب سرزمین نقش داشته باشد. در پهنه سرزمین ایران که یک منطقه خشک و نیمه‌خشک می‌باشد به‌طور متوسط یک‌سوم میانگین سالیانه جهانی یعنی حدود 250 میلیمتر بارندگی دارد که البته میزان تبخیر آن هم حدوداً سه برابر میانگین سالیانه جهانی است. باید به این نکته توجه داشت که مدیریت موفق ترسالی (مدیریت صحیح نزولات آسمانی) می‌تواند مدیریت دوره‌های خشکسالی را به ثمر و نتیجه موفق برساند. قرآن کریم در سوره یوسف بحث ضرورت مدیریت خشکسالی را بیان می‌کند. تمثیل قرآن در این زمینه نابودی سنبله‌های سبز توسط سنبله‌های زرد و خشک می‌باشد. قرآن کریم بیان می‌کند که خشکسالی پدیده‌ای طبیعی است که مبتلابه دوره خاصی نیست. در کلام خداوند توصیه شده است که دوره ترسالی باید مدیریت صحیح شود و غذا تولید گردد تا در هفت سال خشکسالی آسیب کمتری وارد شود. رویکرد حل مشکل پس از وقوع آن با منش و هدایت قرآنی سازگار نیست. آنچه در سال جدید در کشور ما اتفاق افتاده است در درجه اول تاوان عدم مدیریت تر‌سالی‌ها می‌باشد که در آن دقت و برنامه‌ریزی جایی نداشته است. بیش از یکی دو دهه است که تعادل سفره‌های زیرزمینی به هم خورده و بیلان منفی بیش از شش میلیارد متر مکعب به عنوان یک هشدار جدی مطرح شده که آغاز بحران آب نیز از همان زمان شروع شده است. بحث پدیده‌های جوی باید با برنامه‌ریزی بلندمدت پیش‌بینی شود. بحث آب باید در تمام شئونات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی و قوانین و مقررات و پدیده‌های زندگی جایگاه خاصی داشته باشد. کمیته کشاورزی، آب و منابع طبیعی از کمیته‌های زیرمجموعه کمیسیون امور زیربنایی‌وتولیدی دبیرخانه مجمع تشخیص مصلحت نظام مأموریت دارد طبق وظایف محوله سیاست‌های کلی نظام را در زیربخش‌های مرتبط تهیه و بر اجرای سیاست‌های کلی مصوب و ابلاغی نظام نظارت داشته باشد. در راستای شناخت صحیح موضوعاتی که در این حوزه قرار می‌گیرد، آشنایی با معضلات و چالش‌هایی است که در این محورها در سطح کلان کشور مطرح می‌باشد و به همین منظور و با توجه به اهمیت موضوع اولین نشست تخصصی کمیته به بحث “تحلیل وضعیت آب‌وهوایی کشور در سال زراعی جدید” اختصاص داده شده است. تحلیل وضعیت آب و هوایی سال زراعی جاری با توجه به واقعیت‌هایی که کشور با آن مواجه است مثل کمیت و کیفیت سرانه آب، وضعیت اقلیمی، تغییرات رشد جمعیت و افزایش تقاضا و . . . به نظر می‌رسد مدیریت‌های کشور بایستی نسبت به تصمیماتی که برای برنامه‌های کشور تنظیم می‌کند خط‌مشی و سیاست جدیدی در پیش بگیرد. برخی موضوعات مثل جدی بودن یا نبودن تغییرات اقلیمی، آنی یا تدریجی بودن آن و بحث چگونگی مدیریت آن برای کاهش تنش‌ها و پیامدهای منفی احتمالی آن از مباحث خیلی مهمی است که باید جامعه علمی کشور به آن بپردازد. در مباحثی که در این گزارش مطرح می‌شود سعی شده سیستمی را در کشور مطرح کند تا وضعیت کشور به‌صورت یکپارچه تحلیل شود و لذا به این معنی نیست که قبول شود این شرایط، شرایط نامناسب است یا شرایطی است که کشور مستحق آن است بلکه به‌علت عدم توجه به برنامه‌های منطقی به این شرایط منجر شده است. فصل زراعي سال جاري (یعنی از اول مهرماه سال 1386) از نظر اقلیمی شرایط نرمالی نبوده است و مي‌توان آن را كاملاً متفاوت نسبت به شرايط قابل انتظار (شرايط نرمال) دانست. بارندگي در فصل پائيز تقريباً در اغلب نقاط كشور با تأخير بسيار (یعنی در آذرماه) همراه بود. در اواخر آذرماه تا نيمه اول بهمن ماه سرماي شديد (بعضي مناطق كم و بي‌سابقه) به صورت مستمر مستقر گرديد، به نحوي كه در بعضي از شهرها در ساعات روز نيز درجه حرارت از 10- درجه سانتيگراد فراتر نرفت. بارندگي اين ايام بعلت برودت زياد در اكثر نقاط سرد و حتي معتدل آب و هوائي به صورت برف نازل گرديد. سپس هوا سريعاً در كليه نقاط كشور رو به گرمي نهاد و در مدت حدود 20 روز آخر اسفندماه كل كشور گرم شد و حتي افزايش حرارت در نقاط سردي نظير اردبيل به بالاي 20 درجه سانتيگراد رسيد و سپس در اوايل فروردين ماه نيز شدت گرما افزايش و به مدت دو الي سه هفته اول فروردين ماه نيز بالاتر از حد نرمال ادامه يافت كه تاكنون نيز شاهد آن هستيم. از نظر بارندگي نيز بعد از رفع شدن شدت سرما (نيمه اول بهمن ماه) تاكنون بارندگي قابل ملاحظه‌اي در اكثر نقاط كشور وجود نداشته است. اگرچه از نظر اقلیمی تقریباً از اول اردیبهشت ماه به شرایط عادی برگشت ولی مجموعا یک اتفاقاتی را در کشاورزی گذاشته است. سعی می‌شود این اتفاقات با استفاده از آمارهای هواشناسی و بحث‌هایی که می‌شود مرور گشته و آثار این اتفاقات بررسی شود و نهایتاً خصوصيات شرايط اقليمي موجود موجب بروز چه تأثيرات منفي (خسارت) در عرصه كشاورزي و منابع طبيعي خواهد شد. در اين مجموعه در ابتدا تقسيم‌بندي زراعي اقليمي كشور و مراحل فیزیولوژيك محصولات مهم، سپس تغييرات عوامل اقليمي در فصول و مناطق مختلف كشور مورد تحليل قرار گرفته و در ادامه تأثير اين عوامل بر كشاورزي مورد بررسي و در خاتمه پيش‌بيني خساراتي كه تاكنون بر توليدات وارد شده ارائه خواهد شد. بديهي است در صورت نياز مي‌توان نسبت به ارائه راه‌كارهاي مقابله با اين عوامل طبيعي خسارت‌زا اقدام تا آنها را مديريت و خسارات را به حداقل رساند و برنامه‌ریزی کلان بلندمدت را برای حوادث طبیعی اینچنینی که در آینده اتفاق خواهد افتاد را انجام داد.