شهریار استکی - کارشناس ارشد سازه، گروه عمران دانشگاه گیلانسعید پورزینلی - دانشیار گروه عمران، دانشگاه گیلاندر مباحث کنترل ارتعاشات سازه ها در مهندسی عمران، می توان روش کنترل فعال و روش کنترل غیر فعال را نام برد. در روش کنترل غیر فعال، یک سیستم که شامل یک جرم (mT)، یک دمپر (cT)، ویک فنر (KT) می باشد به سازه اصلی متصل می گردد و پارامترهای این سیستم طوری محاسبه می شوند که بتوان پاسخ های مورد نظر درسازه را تا حد امکان کاهش داد. مسئله ای که باید به ان توجه شود آن است که سیستم کنترل نصب شده زمانی که مرتعش می شود نیروهایی را به سازه اصلی اعمال می کند که محاسبه تاریخچه زمانی این نیروها مخصوصا مقادیر حداکثر آنها، از نظر طراحی سازه پل، از اهمیت زیادی برخوردار است در این مقاله سعی شده است که نیروهای ناشی از نصب سیستم TMD بر روی پل معلق، که تحت تاثیرارتعاشات قائم ناشی از شتابهای قائم زلزله قرار گرفته است، محاسبه شده و مقادیر حداکثر آن تعیین شوند.کنتل غیر فعال TMD - پل معلق - شتاب قائم زلزله - نیروهای حداکثر ، دمپردر صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید: در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود. برای بار اول: (استکی, شهریار و سعید پورزینلی، ۱۳۸۵) برای بار دوم به بعد: (استکی و پورزینلی، ۱۳۸۵)