- زمينهاي كوچك پراكنده ساختماني موزائيكي از محصولات متصل و زمين غير زراعي ايجاد مي كنند كه به صورت بالقوه پناهگاه و غذايي جايگزين را براي دشمنان طبيعي فراهم مي كند. همچنين ممكن است آفتها در اين محيط ها كه وابسته به تركيب گونه ها گياه است به سرعت گسترش يابند. با اين حال، با وجود ترازهاي پايين جمعيت آفتها و يا گروه هاي متناوب احتمال نگهداري آفتهاي طبيعي در اين مناطق ضروري مي باشد. 4- مزرعه اي با يك نوع محصول عمده پايا باغهاي ميوه به عنوان اكوسيستم هاي نيمه پايدار، و پايدارتر از سيستم هاي محصول سالانه در نظر گرفته مي شوند. از وقتي كه باغهاي ميوه اغتشاش كمتري را تحمل مي كنند و با اختلاف ساختماني بيشتري مشخص مي شوند(نشانه اختصاصي، آنها اختلاف ساختماني بيشتر است) به طور طبيعي امكانات براي تاسيس عوامل كنترل زيست شناسي مطلوب تر است، به ويژه اگر يك نوع از بوته ها و گياهان گلداري كه زير درختان بزرگ مي رويند، پرورش يابند. 5- غلظتهاي بالاي محصول يا وجود ترازهاي نسبتا خوب انواع چوبي خاص. 6- اختلاف ژنتيكي بالا، نتيجه كاربرد تركيبات مختلف يا محصول چند خطي است. تعميمات بالا مي توانند براي طرح ريزي يك روش مديريتي گياهي در خاك- اكوسيستم ، سودمند باشند. با اين حال آنها بايد نوسانات محلي آب و هوايي، جغرافيايي، زراعتي، رستني هاي محلي، نيروهاي مصرف شده، مجموعه هاي آفت و ساير موارد را در نظر بگيرند. كه ممكن است استعداد نهاني را براي رشد آفت تحت شرايط مديريتي گياه خاصي را افزايش يا كاهش دهد. انتخاب تركيب گونه هاي گياه مي تواند خطرناك نيز باشد. مطالعات منظم در مورد «كيفيت» تغيير شكل گياه با رعايت فراواني و بازدهي آفتهاي طبيعي مورد نياز است. همانطور كه توسط سوسوود و وي (1970) يادآور شديم، آنچه مشكل به نظر مي رسد نوع «مفيد» و غير متنوع هر زمين جنوب شرقي مي باشد. اين تاثيرات تغيير شكل فقط از راه آزمايش مي تواند كل سلسله خاك – اكوسيستم را مشخص كند. اين كار سخت تلش زيادي را مي طلبد زيرا شيوه هاي ترقي ناچارا بايد به شكلي خاص ساخته شود. 4- اداره تنوع زيستي در معيار دورنما
- زمينهاي كوچك پراكنده ساختماني موزائيكي از محصولات متصل و زمين غير زراعي ايجاد مي كنند كه به صورت بالقوه پناهگاه و غذايي جايگزين را براي دشمنان طبيعي فراهم مي كند. همچنين ممكن است آفتها در اين محيط ها كه وابسته به تركيب گونه ها گياه است به سرعت گسترش يابند. با اين حال، با وجود ترازهاي پايين جمعيت آفتها و يا گروه هاي متناوب احتمال نگهداري آفتهاي طبيعي در اين مناطق ضروري مي باشد. 4- مزرعه اي با يك نوع محصول عمده پايا باغهاي ميوه به عنوان اكوسيستم هاي نيمه پايدار، و پايدارتر از سيستم هاي محصول سالانه در نظر گرفته مي شوند. از وقتي كه باغهاي ميوه اغتشاش كمتري را تحمل مي كنند و با اختلاف ساختماني بيشتري مشخص مي شوند(نشانه اختصاصي، آنها اختلاف ساختماني بيشتر است) به طور طبيعي امكانات براي تاسيس عوامل كنترل زيست شناسي مطلوب تر است، به ويژه اگر يك نوع از بوته ها و گياهان گلداري كه زير درختان بزرگ مي رويند، پرورش يابند. 5- غلظتهاي بالاي محصول يا وجود ترازهاي نسبتا خوب انواع چوبي خاص. 6- اختلاف ژنتيكي بالا، نتيجه كاربرد تركيبات مختلف يا محصول چند خطي است. تعميمات بالا مي توانند براي طرح ريزي يك روش مديريتي گياهي در خاك- اكوسيستم ، سودمند باشند. با اين حال آنها بايد نوسانات محلي آب و هوايي، جغرافيايي، زراعتي، رستني هاي محلي، نيروهاي مصرف شده، مجموعه هاي آفت و ساير موارد را در نظر بگيرند. كه ممكن است استعداد نهاني را براي رشد آفت تحت شرايط مديريتي گياه خاصي را افزايش يا كاهش دهد. انتخاب تركيب گونه هاي گياه مي تواند خطرناك نيز باشد. مطالعات منظم در مورد «كيفيت» تغيير شكل گياه با رعايت فراواني و بازدهي آفتهاي طبيعي مورد نياز است. همانطور كه توسط سوسوود و وي (1970) يادآور شديم، آنچه مشكل به نظر مي رسد نوع «مفيد» و غير متنوع هر زمين جنوب شرقي مي باشد. اين تاثيرات تغيير شكل فقط از راه آزمايش مي تواند كل سلسله خاك – اكوسيستم را مشخص كند. اين كار سخت تلش زيادي را مي طلبد زيرا شيوه هاي ترقي ناچارا بايد به شكلي خاص ساخته شود. 4- اداره تنوع زيستي در معيار دورنما