آل اخشیدآلِ اَخْشید، اخشیدیان یا اخشیدیبّه، سلسلهای از فرمانروایان فَرْغَانه که میان سال‌های ۳۲۳-۳۵۸قمری/۹۳۵-۹۶۹میلادی به تفاریق بر مصر و شام فرمان راندند.اِخشید واژه‌ای سغدی به معنی شاه و فرمانروا است. این واژه هم‌ریشه با واژهٔ فارسی شاه و پارسی باستان خشایاثیه است. عنوان شاد در ترکی قدیم نیز از همین واژهٔ سغدی به وام گرفته شده‌استبر پایه منابع اسلامی تا مدتی گمان بر این بود که عنوان اخشید تنها برای فرمانروایان فرغانه کاربرد داشته‌است ولی یافت شدن نوشته‌ای به خط کوفی در محل باستانی افراسیاب (سمرقند باستان و پایتخت سغد) نشان داد که این عنوان کاربرد گسترده‌تری داشته‌است. در این نوشته از غورک، واپسین فرمانروای مستقل سمرقند به عنوان «اخشید سغد»فرمانرواهافرمانروایان این سلسله بدین قرارندنام فرمانروا سال فرمانرواییمحمد بن طغج اخشید ۳۲۳ق/۹۳۵مابوالقاسم اونجور بن احمد ۳۳۴ق/۹۴۶مابوالحسن علی بن محمد ۳۴۹ق/۹۶۱مکافور اخشیدی ۳۵۵ق/۹۶۶مابوالفوارس احمد بن علی ۳۵۸ق-۳۵۷ق/۹۶۹م-۹۶۸مدر قالب 22 صفحه فایل ورد