نوجوانی : پیشگفتار: نوجوانی یکی از احساس ترین و مهم ترین مراحل زندگی است، زیرا این دوران همراه با تغییرات و دگرگونی هایی است که در هیچ مرحله ی دیگر زندگی وجود ندارد. همچنین مشکل ترین و سخت ترین دوران رشد از نظر والدین به شمار می رود. اغلب پدران و مادران این مرحله را با دشواری و مشکلات فراوان پشت سر می گذارند. چه دعواها و مشاجراتی که در این دوران والدین و فرزندان نوجوانشان صورت نمی گیرد! چه حرمت هایی که در این بین شکسته نمی شود و چه ضربه هایی که در این سن به دلیل بی اطلاعی و برخورد ناشایست والدین با نوجوانان، بر روح حساس انان وارد نمی شود! مشکل این است که اغلب والدین، اطلاع چندانی از ویژگی های این دوره نداند و نمی دانند چگونه با نوجوانانشان برخورد کنند. عده ای تصور می کنند که باید رفتاری را در پیش گیرند که پدران و مادر انشان در مورد آن ها به کارگرفته اند، در حالی که با توجه به دگرگونی های اجتماعی و فرهنگی، بسیاری از آن رفتارهای به تغییر شکل داده اند یا منسوخ شدهاند. برخی دیگر از والدین، در مواجعه با مسایل و مشکلات و رفتارهای غیر معمول فرزند شان، احساس می کنند که کاری از آنها ساخته نیست و گمان می کنند که قادر نیستند نقش ها و کشمکش های دوران بلوغ فرزند شان را تحمل کنند. آن ها تصور می کنند که میزان آگاهی و معلونشان از این دوران، آن قدر نیست که بتوانند به طور صحیح با نوجوانشان ارتباط برقرار کنند و دوران خوشی را برای او فراهم سازند و خود نیز از این مساله رنج می برند. اگر دقت کنیم، ملاحظه می شود که اکثر مشکلات والدین، در اثر عدم شناخت نوجوانان وویژگی های این دوران از زندگی است. فصل اول :
نوجوانی : پیشگفتار: نوجوانی یکی از احساس ترین و مهم ترین مراحل زندگی است، زیرا این دوران همراه با تغییرات و دگرگونی هایی است که در هیچ مرحله ی دیگر زندگی وجود ندارد. همچنین مشکل ترین و سخت ترین دوران رشد از نظر والدین به شمار می رود. اغلب پدران و مادران این مرحله را با دشواری و مشکلات فراوان پشت سر می گذارند. چه دعواها و مشاجراتی که در این دوران والدین و فرزندان نوجوانشان صورت نمی گیرد! چه حرمت هایی که در این بین شکسته نمی شود و چه ضربه هایی که در این سن به دلیل بی اطلاعی و برخورد ناشایست والدین با نوجوانان، بر روح حساس انان وارد نمی شود! مشکل این است که اغلب والدین، اطلاع چندانی از ویژگی های این دوره نداند و نمی دانند چگونه با نوجوانانشان برخورد کنند. عده ای تصور می کنند که باید رفتاری را در پیش گیرند که پدران و مادر انشان در مورد آن ها به کارگرفته اند، در حالی که با توجه به دگرگونی های اجتماعی و فرهنگی، بسیاری از آن رفتارهای به تغییر شکل داده اند یا منسوخ شدهاند. برخی دیگر از والدین، در مواجعه با مسایل و مشکلات و رفتارهای غیر معمول فرزند شان، احساس می کنند که کاری از آنها ساخته نیست و گمان می کنند که قادر نیستند نقش ها و کشمکش های دوران بلوغ فرزند شان را تحمل کنند. آن ها تصور می کنند که میزان آگاهی و معلونشان از این دوران، آن قدر نیست که بتوانند به طور صحیح با نوجوانشان ارتباط برقرار کنند و دوران خوشی را برای او فراهم سازند و خود نیز از این مساله رنج می برند. اگر دقت کنیم، ملاحظه می شود که اکثر مشکلات والدین، در اثر عدم شناخت نوجوانان وویژگی های این دوران از زندگی است. فصل اول :