محسنعلی شایانفر - عضو هیئت علمی دانشکده عمران دانشگاه علم وصنعت ایرانعلی خدام - دانشجوی کارشناسی ارشدمهندسی زلزله دانشگاه علم وصنعت ایرانارزیابی آسیب پذیری سازه های موجود مو ضوعی است که دردو دهه اخیر مطرح شده و به سرعت پیشرفت کرده است. به منظور ارزیابی راهکارهای مناسب بر ای کاهش خطرپذ یری لرزه ای در نواحی شهری، پیش بینی آسیب پذیری سازه های ساختمانی موجود بر اثر زلزله های احتما لی در آینده یکی از ضرور ی تر ین اقدامات مهندسی می باشد. در روش های کیفی ارزیابی آسیب پذیری با توجه به شرایط لرزه خیزی و شرایط ساختمان سازی و بر اساس تجربه زلزله های گذشته فرم ها ی ویژه ای تهیه می شوند بازرسان ساختمان ها با استفاده از این فرم ها اطلاعات ساختمان را برداشت ودر یک بانک اطلاعاتی ذخیره می کنند. با استفاده از این روش ها می توان به طور تقریبی ظرفیت لرزه ای ساختمان های یک منطقه خاص را به دست آورد. دوروش ارزیابی آسیب پذیری کیفی آریا و ATC مهم ترین وکاربردی ترین روش های ارزیابی به خصوص در ایران می باشند. در این مقاله با تشکیل یک پایگاه داده برا ی حدود 70 ساختمان و برداشت و جمع آوری اطلاعات آن ها در این پایگاه داده ها به بررسی آماری در مورد این ساختمان ها پرداخته و به مقایسه نتایج روش های آریا و ATC برای این ساختمان ها و مزایا و محدودیت های هریک از این روش ها پرداخته ایم.سیب پذیری لرزه ای - روش های ارزیابی کیفی - روش آریا - روش ATCدر صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید: در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود. برای بار اول: (شایانفر, محسنعلی و علی خدام، ۱۳۸۸) برای بار دوم به بعد: (شایانفر و خدام، ۱۳۸۸)