بدیع‌الزمان فروزانفر (1276- 1349 شمسی)، استاد برجسته زبان و ادبیات فارسی و ادیب سرشناس معاصر است. وی نه تنها درزمینه مثنوی و مولانا، بلکه در تمام قلمرو فرهنگ اسلامی ایران محققی بی همتا بود. فروزانفر از جمله ی مؤلفان كتاب های درسی نیز بود. کتاب پیش رو نمونه ای از این دسته تالیفات اوست که متون آن به لحاظ دقت در انتخاب و توضیحات بی نظیر هستند. این کتاب مشتمل بر آثاری از ناموران نظم و نثر فارسی است که در انتخاب آنها نکات اخلاقی و تربیتی نیز مورد نظر قرار گرفته اند. این متون که از فوائد تاریخی احوال شاعران و نویسندگان و فصاحت لفظ و بلاغت نیز بهره گرفته اند، به ترتیب تاریخی مرتب شده و قرون سوم و چهارم هجری تا دوره قاجار را در برمی گیرند.