شرح مختصر : آسانسور وسيله‌اي دائمي است كه در ساختمانها براي جابجايي عمودي افراد، بار و يا هر دو كه در ترازهاي معين توقف مي‌كند و داراي يك اتاقك (كابين) است. اين اتاقك بين حداقل دو ريل راهنما از جنس سخت (صلب) كه عمودي (يا با حداكثر انحراف 15 درجه از خط قائم) هستند حركت مي‌كند. آسانسورها در يك تقسيم‌بندي كلي به دو گروه اصلي تقسيم مي‌شوند:الف – آسانسورهايي كه اشخاص مجاز به سوارشدن در آن هستند. (مسافربر ، مسافربر- باربر ، تخت‌بر) ساختار و ابعاد اتاقك اين آسانسورها طوري است كه به آساني براي مسافران و بارهاي مورد نظر قابل دسترسي و استفاده است.ب – آسانسورهايي كه اشخاص مجاز به سوارشدن در آن نيستند. (خدماتي يا Service Lift غذابر ، كتاب بر) ابعاد و ساختار اتاقك اين آسانسورها طوري است كه براي انسانها قابل دسترسي و استفاده نمي‌باشد براي تحقق اين امر سطح كف آن از يك متر مربع ، عمق آن از يك متر و ارتفاع آن از 2/1 متر نبايد بيشتر باشد. نوع ، ظرفيت ، سرعت و تعداد آسانسورهاي هر ساختمان بايستي متناسب با كاربري، تعداد طبقات و جمعيت ساكن در آن انتخاب شود. بحث و بررسي اين گزارش آسانسورهايي مي‌باشد كه اشخاص مجاز به سوارشدن در آن هستند و اكثريت آسانسورهايي كه در حال حاضر در كشور توليد و به فروش مي‌رسند اين گروه مي‌باشد. آسانسورهايي كه اشخاص مجاز به سوارشدن آن هستند از نظر عملكرد و مكانيزم به دو دسته تقسيم مي‌گردد:الف ) آسانسورهاي داراي سيستم رانش از نوع كششي ( Traction )ب ) آسانسورهاي داراي سيستم رانش هيدروليكي ( Hidrolic )فهرست:مقدمهبررسی وضعیت صنعت آسانسور ایراندلایل رواج آسانسورهای هیدرولیکمختصری بر طرز کار آسانسورسیستم های کنترل دسترسی در آسانسورروانکاری در آسانسور و پله برقیزنجیر جبران و اثرات آن بر عملکرد آسانسورنگهداری صحیح آسانسورمقررات ایمنی ترمز آسانسورصادرات