شرح مختصر : در جهان امروز مدیریت اسناد الکترونیکی و مدیریت و ارسال و دریافت اطلاعات الکترونیکی بخش بزرگی از تبلیغات و فعالیت های اجرایی را شامل می شود. هنوز انتظار می رود که استفاده از اطلاعات مبتنی بر کامپیوتر در سطح جهان به طرز قابل توجهی در حال گسترش می باشد. یکی از تکنولوژیهایی که موجب افزایش اعتماد گردیده، امضای دیجیتال می باشد. این تکنیک مبتنی بر رمزنگاری باعث به رسمیت شناسی اطللاعات الکترونیکی شده به طوریکه هویت پدیدآورنده سند و جامعیت اطلاعات آن، قابل بازبینی و کنترل می باشد. در اسناد مکتوب، امضا، نشان تایید تعهدات قبول شده در آن سند به شمار می آید. از آن جهت که در تجارت الکترونیکی ((مدارک الکترونیکی )) دارای جایگاهی همانند اسناد مکتوب هستند، لذا امضا در این مدارک نیز علی الاصول دارای همان ارزش اثباتی است. در این جا، با تکیه بر تجربه کشورهای پیشرفته و مطالعه در قوانین و مقررات به این مسائل پرداخته می شودکه در ثبت الکترونیکی اسناد و مدارک، چگونه می توان از امضای دیجیتالی بهره گرفت و بهترین مرجع برای تصدی امور گواهی امضای الکترونیکی و ثبت اسناد الکترونیکی کجاست؟ بررسی موضوع همواره با مبنا قراردادن این ایده انجام شده که تخلف از رویه و قوانین موجود در زمینه ثبت وگواهی امضا دارای آثار زیانباری، از حیث حقوقی، اجتماعی واقتصادی، خواهد بود و از این حیث ،اساسا امضا و مدارک الکترونیکی خصوصیتی ندارند که موجب تغییر مرجع ثبت و گواهی آنها می شود.فهرست :مقدمهچکیده پایان نامهفهرستفصل اول : رمزنگاریفصل دوم : حملات متداول و راه حل های ممکنفصل سوم : رمزنگاری در شبکهفصل چهارم : رمزنگاری و امنیت تبادل دادهفصل پنجم : مدار های ساده رمزنگاریفهرست اشکالفهرست منابع