واژه الكتريسيته از کلمه یونانی الكترون به معنی کهربا گرفته شده است. این واژه اولین بار در نوشته‌های تالس (547 ـ 640 ق.) م بکار رفته است.یوناینان باستان از مشاهدات خود نتیجه گرفتند که هرگاه كهربا را با پارچه پشمی یا پوست مالش دهند، اجسام سبکی را به خود جذب می‌کند. ویلیام گیلبرت (1544 ـ 1603 م) با انتشار کتابی درباره مغناطيس نظریات گذشتگان را مورد بررسی قرار داد. و نتیجه گرفت که نيروهاي الكتريكي و مغناطيسي از هم جدا می‌باشند.خط فاصل روشن بین این دو پدیده (الكتريسيته و مغناطيس)را گیلبرت (W. Gilbert) فیزیکدان و طبیعت شناس انگلیسی پیدا کرد. و نیز او کتابی درباره آهنربا ، اجسام آهنربایی و زمین به عنوان آهنربای بزرگ در سال ۱۶۰۰ منتشر کرد.الكتريسيته دو نوع است : الكتريسيته ساكن و الكتريسيته جاري سوال: الكتريسيته ساكن چگونه است؟جواب: هر گاه الكتريسيته توليد شده در محل توليد باقي بماند آنرا الكتريسيته ساكن مي نامند. سوال: الكتريسيته جاري چگونه است؟جواب: از حركت الكترونها، الكتريسيته جاري به وجود مي آيد. در قالب 40 اسلاید بهمراه عکس