عنوان: ارتباط ورزش با افسردگيفرمت فایل: wordتعداد صفحات: 240توضیحاتروانشناسي ورزش به شكلهاي مختلف از همن زماني كه روانشناسي پا به عرصه وجود گذاشت، بوجود آمده است. نخستين مطالعه ثبت شده در روانشناسي ورزش در قرن نهم انجام شده است. نورمن تريپليت[1] (1898) آنچه را كه به عنوان نخستين آزمايش در روانشناسي اجتماعي و نخستين آزمايش در روانشناسي ورزش ذكر مي‌شود را انجام داد.تريپليت پديده تسهيل اجتماعي (به طور مفصل در فصل 6 مورد بحث قرار مي‌گيرد) را مورد بررسي قرار داد. او ثابت كرد كه دوچرخه سواران تمايل دارند وقتي با شخص ديگري مسابقه مي دهند نسبت به زماني كه به تنهايي دوچرخه سواري مي‌كنند، سريعتر برانند. اما تريپليت پژوهش مربوط به ورزش را بيشتر دنبال نكرد وتا 1920 كه اصول روانشناسي ورزش به طور رسمي به ثبت رسيد، كاري در اين مورد انجام نگرفت.در 1925 كليمن گريفث[2] آزمايشگاه پژوهشي ورزش را در دانشگاه الينوئز[3]تاسيس كرد. گريفث، كه روانشناسي ورزش را تثبيت كرد و كرسي دانشگاهي براي آن بوجود آورد، دو كتاب درسي مهم را نيز منتشر ساخت و به عنوان مشاور تيمهاي حرفه اي ورزشي به كار خود ادامه داد، به همين دليل اغلب به «پدر روانشناسي ورزش» معروف است. اما روند اوليه روانشناسي ورزش بسيار كند بود و آزمايشگاه پژوهشي ورزش در 1932 به دليل فقدان بودجه تعطيل شد.(جارويس، 1380، ص15)بين 1930 و 1960 (حداقل در جهان غرب) فعاليتهاي اندكي در رشته روانشناسي ورزشي انجام گرفت. در اتحاد جماهير شوروي (سابق) روانشناسي ورزش به طور رسمي مدت كوتاهي بعد از جنگ جهاني دوم مطرح گرديد. البته بدستآوردن اطلاعات صحيح راجع به عملكرد روانشناسي ورزش شوروي در دوره جنگ سرد دشوار است، اما عموماً باور بر اين است كه، در خلال بازيهاي المپيك ملبورن[4] (1960) تيمهاي اروپا شرقي براي تيم هاي ملي خود روانشناسان ورزشي استخدام كردند (كريمرواسكولي 1994).مسلماً مي دانيم كه در اوايل 1970 تيمهاي روسيه و آلمان غربي براي افزايش عملكرد ورزشكارانشان در رويدادهاي بين المللي روانشناسان ورزشي استخدام كردند.روانشناسي ورزشي در آمريكا از 1960 فعاليت مجدداش را شروع كرد و چند سال بعد در انگليس و باقي كشورهاي اروپايي شكل گرفت. اين رشته به سرعت در جهان توسعه يافت و از جديدترين اصولعلمي برخوردار گرديد. جالب است كه تا اخيراً مطالعه روانشناسي ورزش دقيقاً به جاي قرار گرفتن در قملرو روانشناسي در حوزه علوم ورزشي قرار دسته بندي مي شد. اما اين موضوع به مرور تغيير مكان داد، به طوري كه در 1986 انجمن روانشناسي شناخت و در 1993 جامعه روانشناختي انگليس بخش روانشناسي تمرين و ورزش را تاسيس كرد.[1] Norman Triplett[2] Coleman Griffith[3] Illinois[4] Melbourne Olmpicsفهرست مطالب