بعد ناشناختهاين نوشته محصول پرسش های عديده ای است که من در طول عمر از خود کرده ام . هر کسی کم و بيش اين سوال ها را از خودمی کند. بعضی ها به جواب هايی می رسند که به يکباره مسير زندگی آن ها را عوض می کند. برخی ديگر به نيز جواب ها را برایخود نگاه می دارند و آنرا از اسرار م ی شمارند .اما رسيدن به اين جواب ها حق هر انسانی است و هر که درجه فهم و آگاهی ونبوغش بيشتر باشد نظرش صائب تر بوده و راه حيات را بر انسان ها روشن تر می کند . اينجاست که پيامبران ,فلاسفه و عرفانسبت به افراد عادی از انتياز بيشتری در آگاهی برخوردار هستند. کار بهتر اين بزرگان رسيدن به چراها و جواب دادن به سوالاتگوناگون ذهن بشر است.من هم جرئت کرده ام جواب های خود را از لابه لای گفته های رهبران فکری و ذهنی بشر بيرون بکشم.اين سوالات در طول زندگیآنقدر فکر مرا به خود مشغول داشته اند که برای خلاص شدن از آن ها چاره ای جز تحقيق و نوشتن اين مطلب نداشتم .انساندرمانده و نوميد امروزی که گرفتار لحظات جانکاه و ملال آور حيات خود از يک طرف و دستخوش ناملايمات , جنگ, فقر, بيماریو فشار نظام های ديکتاتوری از سوی ديگر شده است, جواب سوال های خود را در جايی غير از کرۀ خاکی خود و م کاتب فکری وفلسفی آن جست و جو می نمايد , زيرا اگر آن ها جوابی داشتند بشر را از اين سرگردانی نجات می دادند . ما بايد جواب خودمان رادر جايی غير از محيط اطراف خودمان جست و جو نماييم.اين مکان جهان معرفت و انديشه انسان است . اين مکان همان جايی است که ما ازآن به بعد ناشناخته حيات تعبير نموده ايم . يعنیجهان انديشه, شعور و خلاصه جهان "روح" ما.اين دنيايی است که ابعادش به کلی با ابعاد جهان فيزيکی و ملموس ما تفاوت داشته و نشاخت کامب آن در حال حاضر ميسر نيست ,اما تحقيق دربارۀ آن و شناخت اين جهان بيگانه زندگی انسان های خاکی را دچار انقلابی بزرگ خواهد کرد.طبيعی است که نه اين نوشته و نه کارهای بعدی من باز جواب قاطعی به پرسش ها و معماهی مطروح نيست , بلکه گامی استبسيار کوچک برای معرفی بخش ناشناخته حيات انسان تا شايد اين معرفی مقدمه شناخت بخش تاريک ذهن و حيات انسان باشد .مانيز همانند ديگران باز با اين سوال نشوته خود را آغاز می کنيم:که انسان چيست؟ سوالی که بشر از بدو پيدايش معرفت از خود کرده است و هر وقت که آنرا مطرح کنيم باز تازه است. انسان يکحيوان تکامل يافته است؟ يا يک سازمان بسيار پيچيده باگذشتۀ ناشناخته و آيندۀ اسرارآميز؟www.IrPDF.comwww.IrPDF.com www.IrPDF.com www.IrPDF.comآيا انسان يک حيوانی است که به وسيلۀ موجودات پيشرفتۀ کهکشان های ديگر ياری شده است تا به تکامل حاضر برسد يا يکموجود متفکری است که در اثر تصادف و ترکيبات شيميائی محيط به شناخت امروزی دست يافته و حيات وی چيزی جز يکتصادف نبوده است؟ آيا انسان طبق گفتۀ مذاهب و مکاتب عرفانی يک نيمۀ خداست که خداوند او را به صورت خويش آفريده تانشانی و پرتويی از وجود خود را در عالم هستی ظاهر کند؟ يا انسان فقط يک ماشين مادی است که بدون دستور گرفتن از جائیآزادانه حاکم بر سرنوشت خود بوده و هرچه می کند خود اوست و در عالم هستی و کائنات تنهاست؟ سلطان کيهان بوده و بايدتنهای تنها راه تکاملی خود را تا بی نهايت با دست خود بپيمايد؟ يا انسان موجودی نحيف و ضعيف از سلسله موجودات پيشرفتهايست که در کائنات وجود دارند و تازه در جادۀ ترقی افتاده و وجودهای باهوش و بسيار متفکری مواظب رفتار و سرنوشت اوهستند و در کل سرنوشت او سهيم می باشند؟ما در اين نوشته از نظريات بزرگترين روح شناسان, عرفا, فلاسفه و دانشمندان علوم تجربی غرب و بزرگان فلسفی شرق کمکگرفته ايم. در واقع نگاه مجددی است به مسئلۀ متافيزيک و بررسی ناشناخته ها از دو ديدگاه علم و فلسفه.انسانی که به طرح آفرينش فکر کرده و چشمان خود را باز نموده و برای يک لحظه به دور و بر خويش و عالم هستی می نگرد,همچون طفلی است که تازه به به اهميت اشياء اطراف خود پی برده و راجع به آنها سوال می کند. اما روزی که بزرگ شديم يعنیبيدار شده و به نيروهايی دست پيدا کنيم که واقعيت ها را آنطور که هست درک نماييم به افکار حاضر خود خواهيم خنديد, همچنانکه کپرنيک و گاليله به هيئت بطليموس و ستاره شناسی يونان باستان خنديدند. امروزه فيزيک هسته ای و تکنولوژی پيشرفتۀ آنبه فيزيک جراثقالهای قرون وسطايی چنان می نگرد که انسان قرون آينده به تکنيک امروز ما. انسان راه درازی در پيش دارد.ناشناخته های بسياری در مقابل اوست و هر ساعت که بگذرد کشف جديدی می کند و همين شناخت اسرار زندگی و هستی است کهبه حيات ما مفهوم زيبايی می بخشد, زيرا ما نمی دانيم و روزی که بدانيم خوشبختی , سعادت و بزرگی انسان آغاز می شود .ما برای تحقيق در مجهولات ذهنی انسان روش نقد تجربی را برگزيده ايم. نقدی که بر پايۀ تجربه است. اين نقد ماوراء طبيعت رااز شکل ذهنيت محض و عقل مجرد خارج ساخته و هر نقدی را از ديدگاه شناخت تجربی آن دنبال می کند. اين روش می تواند برایمطالعۀ علوم ماوراء طبيعی متدی محسوب شود که به وسيلۀ آن علم تجريدی را وارد حيطۀ تجربه نمايد.هر فرضيه و دکترينی را تا به صورت تئوری در نيامده نمی توان قبول کرد حتی تئوری را نيز نبايد چشم بسته پذيرفت. زيرا اينکارمغز را تنبل بار می آورد و کار تحقيق فقط به عده ای خاص محدود شده و بقيه به طور تعبدی مسايل عنوان شده را می پذيرند. هرکس بايد به دنبال کشف حقيقت برود و بعد از تحقيق , فرضيه يا تئوری را قبول نمايد.هدف غائی من از نوشتن اين کتاب شناخت بعد ناشناختۀ زندگی انسان است که ما آن را جهان روح می ناميم. امروزه بسياری ازفيزيکدانان بر طرح تئوری دستگاه چهاربعدی روح که چيزی جدا از جهان چهاربعدی ماده است, تاکيد بسيار می کنند که به انديشهو روح انسان به عنوان يک انرژی متفکر حياتی وجود ملموس بخشيده و همچون ماده که در زمان و مکان معينی فضای خاصی رابه خود اختصاص می دهد روح و انديشه نيز زمان و مکان و جهان چهاربعدی خاص خود را خواهد داشت. ما ورود به اين تئوریرا به نوشته های بعدی موکول کرده ايم. ما به دليل اهميتی که روح و بقای آن برای ما انسان ها دارد و اثبات زندگی پس از مرگمی تواند در رفتار و سرنوشت تک تک افراد تاثير داشته باشد و کهنه ترين معمای حل نشدۀ انسان است, کوشش کرده ايم تا حدامکان به اين سوال که آيا شخصيت انسان پس از مرگ باقی است يا خير جواب بدهيم.امروزه به زعم بزرگترين روح شناسان و دانشمندان معاصر علم از پاسخ دادن قطعی در اين مورد نفيا " يا اثباتا" سرباز می زند,زيرا آن را خارج از حيطۀ اقتدار خود می داند . ولی امروزه نه تنها روح شناسان و فلاسفه بلکه فيزيکدانان و پزشکان نيز به اينموضوع علاقه نشان داده اند و موسسات و سازمان های علمی زيادی در تمام دنيا به تحقيق در اين باره پرداخته اند و بسياری ا زمتفکرين می گويند که قرن بيست و يک ميلادی قرن "روح" خواهد بود.من اگرچه حقوقدان هستم و با قانون سر و کار مداوم داشته و قاعدتا " بايد بدان امور بپردازم اما دانش اجتماعی داشتن دليل نيستکه ما از پرداختن به اموری که حق هر انسانی است ممنوع باشيم خاصه اينکه شناخت حقيقت تنها در انحصار گروه خاصی نيست.در کنار تحقيقات علمی , علمای علوم باطنی و عرفاء نيز دارای تجارب بسيار ارزنده ای بوده که در اين راه بشريت را می توانندکمک نمايند. اگر شخصيت انسان پس از مرگ باقی باشد, جدل ها و مباحثات ضد و نقيض ماديون و روح گرايان هيچ تاثيری در آننخواهد داشت. درتس مانند اينکه دو گروه با جدل منطقی بخواهند وجود حيات در سيارات ديگر را ثابت نمايند . با هست يا نيست .و اين تنها در سايه تحقيق و کوشش دانشمندان و گذشت زمان ثابت خواهد شد . اگر حيات باشد يا نباشد تئوری ها و جدل های ماتاثيری در بود و نبود آن نخواهد داشت . روح نيز چنين است و فقط بايد از تحقيقات , تجارب و کار و کوشش ديگران بهترين بهرهرا برای شناخت حقيقت برد و تنها شناخت حقيقت است که به معنای واقعی انسان را سعادتمند می نمايد , زيرا اگر بنی نوع بشربداند که مرگ پايان همه چيز نيست آن وقت به زندگی به طرز ديگری نگريسته و حيات و دستگاه خلقت برايش بسيار باشکوه تر وعاليتر جلوه گر می شود.