عنوان: تعليم و تربيت(با توجه به متون گذشته و توجه به سيره بزرگان تعليم و تربيت)فرمت فایل: wordتعداد صفحات: 30توضیحاتادب عبارت است از رعيات كردن حدود هر كسي نسبت بدان كس همچنين ادب يعني نگاه داشتن و رعايت شرايط هر چيز و در اصطلاح ملكه اي است در شخص كه او را از كارهاي زشت بازدارد. جمع ادب، آداب است و براي هر چيز آدابي است.در طول تاريخ تصوف همواره مشايخ متصوفه شاگرداني را تربيت نموده اند تا همواره بناي عرفان مستحكم بماند و طبيعي است كه براي شيخ يا مراد آداب و شرايطي بوده است. همچنين سالك راه يا مريد ملزم به رعايت آداب و شرايطي خاص بوده تا استحقاق مريد بودن را داشته باشد و مراد او را به مريدي بپذيرد. زيرا همچنان كه براي حضرت ربوبيت و حضرت رسالت آدابي است كه بايد رعايت شود براي شيخ و مقام شيخي نيز كه در تربيت شاگردان مي كوشد آدابي است كه رعايت آن بر سالكان راه واجب است.هر كدام از مشايخ اهل تصوف شرايط و آدابي را ذكر كرده اند از جمله نجم الدين رازي در كتاب مرصاد العباد بيست صفت براي شيخ و بيست صفت براي مريد برشمرده است. همچنين عزالدين محمود كاشاني در كتاب مصباح الهدايه و مفتاح الكفايه پانزده صفت براي مراد و پانزده صفت براي مريد ذكر كرده است. علاوه بر اين در كتاب اسرار التوحيد في مقامات شيخ ابوسعيد ابوالخير 10 شرط ذكر شده كه رعايت آن براي شاگرد يا مريد الزامي است.فهرست مطالب