چگونگی خلقت انسان از قدیمیترین مسائلی است که مورد بحث بشر بوده چنانکه در آثار دینی کهن مثل وادهای هندی مطالبی درباره ی آن مذکور است. در تورات در چند باب از سفر آفرینش، بیاناتی درباره ی خلقت آدم آمده است. در اباجیل و کتب مقدسه دین مسیح، جز نوشته ی بعضی از آباء کلسیا در قرون وسطی که بعداً با آن اشاره می شود، بحث خاصی راجع به خلقت آدم وجود ندارد و چون مندرجات تورات به عنوان عهد عمیق قسمت اعظم کتاب مقدس مسیحیان را تشکیل می دهد پس نوشته ی تورات راجع به انسان و آدم را نیز جزو اعتقادات دینی آنها می توان دانست (خلقت انسان دکتر یدالله سحابی ص 1) در میان رسائل تعدادی که از طرف جمعیت سیاسی و علمی و دینی داخوان الصفا در قرن هفتم هجری منتشر گردیده رساله ای است که در آن راجع به تکامل تدریجی موجودات زنده نظریات با ارزشی اظهار شده است همچنین است نظر این مسکویه (قرن پنجم هجری) در کتاب های تهذیب امکانات و خوز الاصفر، (خلقت انسان یدالله سحابی ص 3) با آنکه در قرآن در آیات متعدد بیانات روشن و محکم راجع به خلقت انسان وجود دارد. معذالک بعضی مفسران تلقین آنچه در اذهان از اسرائیان بدون توجه به مقصروم کلمات و منظور آیات تصبیرهایی در حدودو همان مطالبه تورات برای پیدایش آدم ذکر کرده اند چنانکه نوع بشر را از نسل آدم دانسته و آدم را مطوقی جدا و مستقل از جمع موجودات زنده دیگر گفته اند و چنین بیان کرده اند که خداوند هید کلی از گلدست ساخته و سپس در آن دمیده و آدم ابوالبشر را خلق کرده اند دست (دکتر یدالله سحابی خلقت انسان) داستان هبوط انسان از بهشت به زمین : قرآن تحلیل دیگری از آفرینش انسان ارائه می دهد که می تواند شگفت انگیز باشد. همیشه سخن از این بود که تنها آب و آهن پس از شکل گیری در کرات دیگر به زمین آمده ولی در آیات قرآن سخن از هبوط آدم نیز به میان آمده است. هبوط به معنی افتادن و سقوط است. تا کنون این سقوط و هبوط را به بعد اخلاقی و تشریعی نسبت می دادند و اینکه آدم به خاطر گناهی از مقام خود سقوط کرده است ولی به قطر می رسد آیات قرآن بیانگر آن است که انسان نیز همانند آب و آهن از کرات دیگر به زمین افتاده است. به این معنی که شکل گیری تفت آدم در زمین نبوده و در کرات و کهکشان دیگری که از نظر وضعیت نخست بهتر بوده شکل گرفته است و سپس از آنجا به زمین سقوط و هبوط کرده است. این بدان معنی است که انسان در محیطی غیر زمینی که قرآن از آن به خبت و بهشت یاد می کند و در حقیقت از آب مستقیم در امان بوده و کاملاً در اعتدال قرار داشته آفریده شده است و مدتی بس طولانی که چهل دوره از آن یاد می کنند با همسر و جفت خویش زیست کرده است. آن گاه از عنصری که نمی بایست استفاده کند استفاده می کند و بدنش آشکار می شود به این معنا که پیش از استفاده از آن عنصر به شکلی دیگر بود و عناصر خلقی ولی به این شکل کنونی آشکار نبوده است در این زمان که می کوشد که خود را بپوشاند و نیاز به لباس می یابد زیرا پیش از آن که از عنصر ظاهر ساز استفاده کند محیط زیست مناسب او بود پیش از خوردن عنصر و بهره گیری از آن دیگر آن محیط مناسب او نبوده و مانند این بود که در حرارت بسیار یا سرمای زیاد قرار گرفته باشد و نیاز به پوشش داشته است.
چگونگی خلقت انسان از قدیمیترین مسائلی است که مورد بحث بشر بوده چنانکه در آثار دینی کهن مثل وادهای هندی مطالبی درباره ی آن مذکور است. در تورات در چند باب از سفر آفرینش، بیاناتی درباره ی خلقت آدم آمده است. در اباجیل و کتب مقدسه دین مسیح، جز نوشته ی بعضی از آباء کلسیا در قرون وسطی که بعداً با آن اشاره می شود، بحث خاصی راجع به خلقت آدم وجود ندارد و چون مندرجات تورات به عنوان عهد عمیق قسمت اعظم کتاب مقدس مسیحیان را تشکیل می دهد پس نوشته ی تورات راجع به انسان و آدم را نیز جزو اعتقادات دینی آنها می توان دانست (خلقت انسان دکتر یدالله سحابی ص 1) در میان رسائل تعدادی که از طرف جمعیت سیاسی و علمی و دینی داخوان الصفا در قرن هفتم هجری منتشر گردیده رساله ای است که در آن راجع به تکامل تدریجی موجودات زنده نظریات با ارزشی اظهار شده است همچنین است نظر این مسکویه (قرن پنجم هجری) در کتاب های تهذیب امکانات و خوز الاصفر، (خلقت انسان یدالله سحابی ص 3) با آنکه در قرآن در آیات متعدد بیانات روشن و محکم راجع به خلقت انسان وجود دارد. معذالک بعضی مفسران تلقین آنچه در اذهان از اسرائیان بدون توجه به مقصروم کلمات و منظور آیات تصبیرهایی در حدودو همان مطالبه تورات برای پیدایش آدم ذکر کرده اند چنانکه نوع بشر را از نسل آدم دانسته و آدم را مطوقی جدا و مستقل از جمع موجودات زنده دیگر گفته اند و چنین بیان کرده اند که خداوند هید کلی از گلدست ساخته و سپس در آن دمیده و آدم ابوالبشر را خلق کرده اند دست (دکتر یدالله سحابی خلقت انسان) داستان هبوط انسان از بهشت به زمین : قرآن تحلیل دیگری از آفرینش انسان ارائه می دهد که می تواند شگفت انگیز باشد. همیشه سخن از این بود که تنها آب و آهن پس از شکل گیری در کرات دیگر به زمین آمده ولی در آیات قرآن سخن از هبوط آدم نیز به میان آمده است. هبوط به معنی افتادن و سقوط است. تا کنون این سقوط و هبوط را به بعد اخلاقی و تشریعی نسبت می دادند و اینکه آدم به خاطر گناهی از مقام خود سقوط کرده است ولی به قطر می رسد آیات قرآن بیانگر آن است که انسان نیز همانند آب و آهن از کرات دیگر به زمین افتاده است. به این معنی که شکل گیری تفت آدم در زمین نبوده و در کرات و کهکشان دیگری که از نظر وضعیت نخست بهتر بوده شکل گرفته است و سپس از آنجا به زمین سقوط و هبوط کرده است. این بدان معنی است که انسان در محیطی غیر زمینی که قرآن از آن به خبت و بهشت یاد می کند و در حقیقت از آب مستقیم در امان بوده و کاملاً در اعتدال قرار داشته آفریده شده است و مدتی بس طولانی که چهل دوره از آن یاد می کنند با همسر و جفت خویش زیست کرده است. آن گاه از عنصری که نمی بایست استفاده کند استفاده می کند و بدنش آشکار می شود به این معنا که پیش از استفاده از آن عنصر به شکلی دیگر بود و عناصر خلقی ولی به این شکل کنونی آشکار نبوده است در این زمان که می کوشد که خود را بپوشاند و نیاز به لباس می یابد زیرا پیش از آن که از عنصر ظاهر ساز استفاده کند محیط زیست مناسب او بود پیش از خوردن عنصر و بهره گیری از آن دیگر آن محیط مناسب او نبوده و مانند این بود که در حرارت بسیار یا سرمای زیاد قرار گرفته باشد و نیاز به پوشش داشته است.