يکي از مفاهيمي که در حقوق جزا مورد بحث و بررسي قرار مي گيرد، انگيزه است، البته انگيزه در علوم روان شناسي و جرم شناسي هم مورد مطالعه قرار گرفته است، و به عبارت است از ؛تمايل و شوق براي ارتکاب جرم در مجرم؛ به نحوي که مجرم براي رسيدن به آن تصميم به ارتکاب جرم مي گيرد. در حقوق جزا اصل بر اين است که انگيزه در تحقق جرم و تعيين نوع ميزان مجازات هيج تاثيري ندارد و اين به جهت دلايلي چون حفظ مصلحت اجتماع و تقدم آن بر منافع فردي است. در رابطه با سو نيت و انگيزه دو طرز تفکر ارائه شده است:1- دانشمندان مکتب کلاسيک، معتقدند که انگيزه نبايد تاثيري در زوال مسئوليت داشته باشد و آنان عقيده دارند آنچه در تحقق جرم واجد اهميت است همان عمد و اراده مجرمانه است.و در واقع در تعيين مسئوليت بيشتر به عمل ارتکابي توجه دارند تا به مرتکب.2- طرفداران مکتب تحققي معتقدند آن چه براي جامعه و نظم آن خطر دارد همان شخصيت مجرم است نه عمل ارتکابي، و چون انگيزه يکي از عوامل تعيين کننده شخصيت است، لذا منطقا نبايد در تحقق جرم از آن چشم پوشيد.فهرست :مقدمهتعریف انگیزهانگیزه در جرایم عمدیانگیزه و تاثیر آن در مسئولیت کیفریانگیزه و عنصر معنویرابطه انگیزه با جرایم مطلق و جرایم مقیدانگیزه امری نسبی استانگیزه و سوء نیت یا قصد مجرمانهتفاوت های انگیزه و سوء نیتشباهت های انگیزه و سوء نیتانگیزه درجرایم مختلفانگیزه و قانونگذار ایرانانگیزه و نظرات حقوقدانان ایرانیانگیزه و شرکت در جرمانگیزه و معاونت در جرمموارد استثنا شده از اصل عدم تاثیر انگیزهنتیجهمنابع