مبانی و مصاديق توكيل ناپذيري ادله اثبات دعوي در حقوق خصوصی ایرانبيان مسئلههر كس مدعي حقي باشد بايد آن را اثبات كند و مدعي عليه نيز هرگاه در مقام دفاع، مدعي امري شود كه محتاج به دليل باشد اثبات امر بر عهده او است(ماده 197آیین دادرسی مدنی). اقرار و شهادت و سوگند از ادله اثبات دعوي به شمار ميروند كه در ماده 1258 قانون مدني نيز، بيان شدهاند.اقرار عبارتست از اخبار به حقي براي غير و به ضرر خود (ماده 1259 قانون مدني) از اين تعريف معلوم ميشود كه اقرار مربوط به طرف مدعي عليه است كه چون مدعي چيزي را از وي طلب كند، قبول كرده و بر بدهكاري خويش اعتراف نمايد. اقرار اغلب قويتر و مؤثرتر از دلیل است و چنانكه گفتهاند «سيدالادله» يا «ملكه دلائل» است. در اعتبار و حجيت اقرار به عنوان يكي از دلايل اثبات دعوي هيچ ترديدي نيست. اثر اقرار آن است كه اقراركننده ملزم به اقرار خويش ميگردد. مثلا كسي كه اقرار كند خانهاي كه در آن سكونت دارد به زيد تعلق دارد ملزم است آن خانه را به زيد تسليم كند. از بين احاديث، «اقرار العقلا علي انفسهم جائز» كه از لسان پيامبر ـ صَلَّياللهُعَلَيْهِوَآلِهِوَسَلَّم ـ صادر شده است بهترين مدرك و مستند قاعده اقرار ميباشد. اقراركننده بايد بالغ، عاقل، رشيد، حر، معين، داراي قصد و اختيار باشد.شهادت نيز به عنوان يكي از ادله اثبات دعوي، كه گاه به گواهي يا بينه خوانده ميشود، از جمله ادله اخباري و اعلامي است كه ميتوان آن را با اقرار، سوگند و ادعا از يك جنس و جملگي را از مقوله خبر دانست. بنابراين احتمال صدق و كذب در آنها وجود دارد. با اين تفاوت كه اقرار، اخبار به حق غير و به زیان خويش است، در حالي كه شهادت، اخبار به حق غير و به زیان ديگري است و اين دو از ادعا متمايزند. زيرا، ادعا، اخبار به حق خويش و به زيان ديگري است.سوگند نيز اخبار از مشاهدات و مسموعات است. سوگند عبارت است از بيان امري با گواه قرار دادن خداوند. شخصي كه قسم ياد ميكند در حقيقت به شهادت پروردگار متوسل ميگردد. بنابراين در سوگند يك نوع اعتقادات مذهبي و روابط معنوي ديده ميشود كه آن را از ساير دلايل مشخص و مجزا ميسازد. سوگند از لحاظ ادله اثبات دعوا سابقهاي بس طولاني دارد جوامع مذهبي اهميت زيادي براي آن قائل بودهاند و از بيم مجازات اخروي سوگند دروغ ياد نمي كردند ولي كم كم با تزلزل حكومتهاي مذهبي و تضعيف روح ايمان استفاده از آن هم به تدريج محدود گرديد و نقش مهمي را كه در فصل دعاوي داشت از دست داده و مخصوصاً با توسعهاي كه ساير دلايل پيدا كردهاند و قابل ضبط و نگهداري هستند طبعاً مورد استعمال قسم به موجب قوانين كم شده است.ترديدي نيست كه اراده انشايي وكيل، توانايي و صلاحيت آن را دارد تا به ضرر يا به نفع اصيل، حق يا تعهدي را بيافريند؛ زيرا در ايجاد حق يا تعهد، مباشرت اصيل ضرورت ندارد و تحقق آن به وكالت امكانپذير است و اين امر مغايرتي با اصل استقلال اشخاص ندارد. بنابراين اشخاص ميتوانند با توسل به نمايندگي بدون شركت و دخالت در تشكيل عمل حقوقي موجد حق، صاحب حق يا ملزم به تعهدي شوند. اما در اثبات حق و ابزار ادله اخباري، اين سوال مطرح ميشود كه آيا امكان اعطاي نيابت در اقرار و شهادت و سوگند وجود دارد؟ تا با تفويض نمايندگي در اثبات دعوي و دفاع از آن، وكيل در خصومت، اختيار و اجازه اقرار و سوگند را در موقع لزوم پيدا كند و نيز با عذر شاهد از حضور در محكمه، وكيل او به نيابت از شاهد گواهي دهد يا خير؟ در صورت پاسخ منفي به اين سوال مديون يا متعهد بايد شخصاً به تصديق بدهي يا تعهد و سوگند بپردازد و در صورتي كه نياز به شهادت باشد فقط شاهد اصلي حق گواهي دارد و با پيدايش عذر مانع از حضور، امكان نيابت دادن به غير نيست بلكه با تعيين شاهد فرع ميتوان به مقصود رسيد. و اگر پاسخ به سوال مذكور مثبت باشد بايد مدارك، شرايط و حدود وكالت در اقرار و شهادت و سوگند را مشخص كرد.به عبارتي ديگر در تحقيق پيش رو به دنبال پاسخ دادن به اين سؤالات هستيم كه آيا اعلام اراده اخباري در اقرار و شهادت و سوگند قائم به شخص اصيل است؟ يا قابل تفويض و واگذاري به ديگري است و نماينده اصيل به سمت وكالت ميتواند اقرار، شهادت و سوگند واقع سازد؟ از سویی دیگر کاربرد وکالت در اقرارِ،شهادت و سوگند چیست؟با توجه به نياز دستگاه قضايي و دادگستري كه به راهكارهاي به روز و مطمئن در امر كشف حقيقت دارند تحقيق و تفحص در راهكارهاي اصلي امر قضاوت كه همان ادله اثبات دعوي ميباشد، امري مهم و ضروري مينماياند. اين تحقيق به دنبال جمعآوري آراي گوناگون و استدلالهاي موثر فقهي و حقوقي است كه به بررسي اين ميپردازد كه آيا اقرار شهادت و سوگند توكيل ناپذيرند و يا قابليت توكيل نيز دارند؟در قانون مدني ايران، بخش مهمي با عنوان جلد سوم، در ادله اثبات دعوي آمده است كه از جمله دلايل دخيل و مؤثر در اثبات ادله دعوي در محاكم مطابق نص قانون، اقرار و شهادت و سوگند بوده و سهم قابل توجهي در تسريع دادرسي و دقت بيشتر آراي محاكم دارند؛ ضمن آن كه در تمام نظامهاي حقوقي، اقرار از حيث توان اثباتي در ميان ادله، نقش تعيينكنندهاي دارد و از آن با تعابير خاصي نظر ملكه دلايل، سيدالبينات و دليل دليلها، ياد ميكنند.از اين روست كه كاربردي بودن موضوع مورد بررسي قرار گرفته شده، واضح و مبرهن ميگردد و مي توان گفت با توجه به نقش مؤثر اقرار و شهادت و سوگند به عنوان ادله اثبات در دعاوي و ابهامات موجود در اين خصوص، و نيز كمبود تحقيق در اين خصوص، انجام چنين تحقيقي ضروري به نظر ميرسد كه اميد است قدمي هر چند كوچك در اين راه برداشته شود. چكيده1بيان مسئله. 2ضرورت و هدف تحقيق. 3سوالهاي تحقيق. 4سوال اصلي.. 4سؤالهاي فرعي.. 4فرضيههاي تحقيق. 4فرضيه اصلي.. 4فرضيههاي فرعي.. 4روشتحقيق. 5روش جمعآوري اطلاعات.. 5پيشينه تحقيق و نوآوري محقق. 6حدود و ساختار موضوع. 6 فصل اوّل ـ خصوصيات، احكام و آثار اقرار وكيلبخش اول_ ادله اثبات دعوا1-1-1- تعریفبخش دوم ـ موضوع شناسی اقرار 12--1- مفهوم اقرار81-2-2- ماهيّت اقرار101-2-3- ادله مشروعيت اقرار111-2-3-1- آيات.. 111-2-3-2- روايات.. 121-2--3-3- اجماع. 121-2-3-4- سيره عقلا.. 121-2--4- شرايط صحت اقرار131-2-4-1- شرايط كلي اقرار. 13الف ـ صريح بودن. 13ب ـ منجز بودن. 14ج ـ وجود امري در خارج. 141-2--4-2- شرايط مقر. 15الف ـ عقل. 15ب ـ بلوغ. 15ج ـ قصد. 15د ـ رشد. 161-2-4-3- شرايط مقر له. 16الف ـ موجود بودن. 16ب ـ اهليت داشتن.. 16ج ـ معلوم بودن. 171-2-4-4- شرايط مقر به (موضوع اقرار)17الف ـ عقلاً يا عادتاً ممكن باشد. 17ب ـ حسب قانون صحيح باشد. 17ج ـ قابليت تعيين داشته باشد. 171-2-5- اقسام اقرار171-2-5-1- اقرار صريح و ضمني.. 181-2-5-2- اقرار در دادگاه و خارج از دادگاه181-2--5-3- اقرار كتبي و شفاهي.. 181-2-5-4- اقرار ساده، مقيد و مركب.. 191-2-5-5- اقرار منجز و معلق. 221-2-5-6- اقرار وجودي و عدمي.. 221-2--5-7- اقرار قولي و فعلي.. 221-2-5-8- اقرار به حقالله و حقالناس... 231-2--6- اثر و اعتبار اقرار231-2-7- انكار پس از اقرار251-2--8- توبه پس از اقرار261-3-1- قابل وكالت بودن اقرار291-3--1-1- امور قابل توكيل. 291-3-1-2- امور غيرقابل توكيل. 331-3-1-3- امور مشتبه. 331-3-2- نظريه عدم توكيلپذيري اقرار331-3-2-1- شرط اصيل بودن مقر. 331-3-2-2- اصل نسبي بودن اقرار. 341-3-2-3- اقرار وكيل، اخبار به ضرر غير 341-3-2-4- اقرار وكيل عليه موكل، خلاف مقتضاي وكالت 341-3-2-5- قاعده اقرار (اِقْرارُ الْعُقَلاءِ عَلَي أنْفُسِهِمْ جائز)351-2-3-6- اجماع. 351-3-2-7- تشبيه اقرار وكيل به شهادت.. 361-3-3- نظريه توكيلپذيري اقرار361-3-3-1- قياس اقرار به بيع. 371-3-3-2- قاعده «مَن مَلَكَ شَيئاً مَلَكَ الإقْرارَ بِهِ»371-3-3-3- قاعده استيمان. 381-3-3-4- قاعده احسان. 391-2-3-5- قاعده تصديقالامين.. 401-3-3-6- دليل ملازمه. 401-3-3-7- نظريه تنزيل. 411-3--3-8- ظاهر حال. 421-3-4- صور اقرار وكيل. 431-3-4-1- اقرار وكيل در وكالت عام يا مطلق. 431-3-4-2- اقرار وكيل داراي اختيارات ويژه431-3-4-3- اقرار وكيل دعاوي.. 431-3-4-4- تقديم قول وكيل درصورت اختلاف با موکل. 441-3-4-5- اقرار وكيلي كه از اقرار منع شده 44بخش چهارم_وكالت در اقرار در ساير كشورها45فصل دوم_خصوصيات، احكام و آثار شهادت وكيل.. 48بخش اول_ موضوع شناسی شهادت.. 492-1-1- مفهوم شهادت و رابطه آن با بيّنه. 492-1-2- شرايط شاهد و شهادت.. 512-1-2-1- شرايط شاهد. 51الف ـ بلوغ. 51ب ـ عقل. 51ج ـ اسلام و ايمان. 52د ـ طهارت مولد. 52ه ـ عدالت.. 52و ـ انتفاي تهمت.. 522-1-2-2- شرايط شهادت.. 53الف ـ قطعي و يقيني بودن. 53ب ـ تطبيق شهادت با دعوي.. 53ج ـ توافق شهادت شهود در معني.. 53د ـ نصاب در شهادت.. 542-1-3- ادله مشروعيت شهادت.. 542-1-3-1- تحمل شهادت.. 552-1-4- اقسام شهادت.. 562-1-4-1- اقسام شهادت به اعتبار جرائم. 56الف ـ شهادت در جرائم حق الله.. 56ب ـ شهادت در جرائم حقالناس... 57ج ـ شهادت در جرائم تعزيري.. 582-1-4-2- اقسام شهادت به اعتبار دريافت شاهد. 59الف ـ شهادت حسي و حدسي.. 59ب ـ شهادت بر شهادت.. 592-1-5- رجوع از شهادت.. 602-1-6- تأثير توبه در قبول شهادت.. 612-1-7- حكم اختلاف شهود622-1-8- كتمان شهادت و عواقب شهادت كذب.. 622-1-9- موانع قيام به شهادت.. 63بخش دوّم ـ وكالت در شهادت 2-2-1- نمايندگي در شهادت.. 652-2-1-1- نمايندگي در اداء شهادت.. 65الف ـ نظريه شهادت بر شهادت (إشهاد)66ب ـ نظريه توكيل در شهادت.. 672-2-1-2- اختيار وكيل در وكالت در استماع شهادت و استفاده از آن. 672-2-2- اختيار وكيل در استفاده از شاهد و جرح و تعديل آن. 68بخش سوّم ـ وكالت در شهادت در ساير كشورها 70 فصل سوّم ـ خصوصيات، احكام و آثار سوگند وكيل بخش اوّل ـ موضوع شناسی سوگند 3-1-1- مفهوم سوگند. 743-1-2- ارتباط بين معناي لغوي و اصطلاحي. 743-1-3- شرايط قسم خورنده763-1-4- انواع قسم. 763-1-5- ادله مشروعيت سوگند. 773-1-6- نقش سوگند. 783-1-7- قوانين موضوعه كنوني ايران در سوگند. 783-1-8- محدوديتهاي سوگند. 793-1-8-1- تشريفاتي بودن سوگند. 79الف ـ لزوم اداي سوگند نزد قاضي.. 79ب ـ لفظي بودن سوگند. 803-1-8-2- سوگند دليلي تنهاست.. 81الف ـ اصل: تنها بودن سوگند در دعاوي.. 81ب ـ مصاديق استثنايي.. 813-1-8-3- سوگند يكي از حقوق طرفين دعوا813-1-8-4- آثار قاعده مداخله طرف يا طرفين دعوا در سوگند. 823-1-9- سوگند در دعاوي. 823-1-9-1- آثار سوگند. 833-1-9-2- سوگند به نام الله.. 84بخش دوّم ـ وكالت در سوگند 3-2-1- نمايندگي در سوگند. 853-2-1-1- وضع حقوقي توكيل سوگند. 86الف ـ نظريه منع توكيل در سوگند. 86ب ـ نظريه توكيل پذيري سوگند. 913-2-2- توكيل در قبول و رد سوگند يا تقاضاي آن. 93بخش سوّم ـوكالت در سوگند در ساير كشورها94 نتيجه گيري. 95فهرست منابع 99
مبانی و مصاديق توكيل ناپذيري ادله اثبات دعوي در حقوق خصوصی ایران
مبانی و مصاديق توكيل ناپذيري ادله اثبات دعوي در حقوق خصوصی ایرانبيان مسئلههر كس مدعي حقي باشد بايد آن را اثبات كند و مدعي عليه نيز هرگاه در مقام دفاع، مدعي امري شود كه محتاج به دليل باشد اثبات امر بر عهده او است(ماده 197آیین دادرسی مدنی). اقرار و شهادت و سوگند از ادله اثبات دعوي به شمار ميروند كه در ماده 1258 قانون مدني نيز، بيان شدهاند.اقرار عبارتست از اخبار به حقي براي غير و به ضرر خود (ماده 1259 قانون مدني) از اين تعريف معلوم ميشود كه اقرار مربوط به طرف مدعي عليه است كه چون مدعي چيزي را از وي طلب كند، قبول كرده و بر بدهكاري خويش اعتراف نمايد. اقرار اغلب قويتر و مؤثرتر از دلیل است و چنانكه گفتهاند «سيدالادله» يا «ملكه دلائل» است. در اعتبار و حجيت اقرار به عنوان يكي از دلايل اثبات دعوي هيچ ترديدي نيست. اثر اقرار آن است كه اقراركننده ملزم به اقرار خويش ميگردد. مثلا كسي كه اقرار كند خانهاي كه در آن سكونت دارد به زيد تعلق دارد ملزم است آن خانه را به زيد تسليم كند. از بين احاديث، «اقرار العقلا علي انفسهم جائز» كه از لسان پيامبر ـ صَلَّياللهُعَلَيْهِوَآلِهِوَسَلَّم ـ صادر شده است بهترين مدرك و مستند قاعده اقرار ميباشد. اقراركننده بايد بالغ، عاقل، رشيد، حر، معين، داراي قصد و اختيار باشد.شهادت نيز به عنوان يكي از ادله اثبات دعوي، كه گاه به گواهي يا بينه خوانده ميشود، از جمله ادله اخباري و اعلامي است كه ميتوان آن را با اقرار، سوگند و ادعا از يك جنس و جملگي را از مقوله خبر دانست. بنابراين احتمال صدق و كذب در آنها وجود دارد. با اين تفاوت كه اقرار، اخبار به حق غير و به زیان خويش است، در حالي كه شهادت، اخبار به حق غير و به زیان ديگري است و اين دو از ادعا متمايزند. زيرا، ادعا، اخبار به حق خويش و به زيان ديگري است.سوگند نيز اخبار از مشاهدات و مسموعات است. سوگند عبارت است از بيان امري با گواه قرار دادن خداوند. شخصي كه قسم ياد ميكند در حقيقت به شهادت پروردگار متوسل ميگردد. بنابراين در سوگند يك نوع اعتقادات مذهبي و روابط معنوي ديده ميشود كه آن را از ساير دلايل مشخص و مجزا ميسازد. سوگند از لحاظ ادله اثبات دعوا سابقهاي بس طولاني دارد جوامع مذهبي اهميت زيادي براي آن قائل بودهاند و از بيم مجازات اخروي سوگند دروغ ياد نمي كردند ولي كم كم با تزلزل حكومتهاي مذهبي و تضعيف روح ايمان استفاده از آن هم به تدريج محدود گرديد و نقش مهمي را كه در فصل دعاوي داشت از دست داده و مخصوصاً با توسعهاي كه ساير دلايل پيدا كردهاند و قابل ضبط و نگهداري هستند طبعاً مورد استعمال قسم به موجب قوانين كم شده است.ترديدي نيست كه اراده انشايي وكيل، توانايي و صلاحيت آن را دارد تا به ضرر يا به نفع اصيل، حق يا تعهدي را بيافريند؛ زيرا در ايجاد حق يا تعهد، مباشرت اصيل ضرورت ندارد و تحقق آن به وكالت امكانپذير است و اين امر مغايرتي با اصل استقلال اشخاص ندارد. بنابراين اشخاص ميتوانند با توسل به نمايندگي بدون شركت و دخالت در تشكيل عمل حقوقي موجد حق، صاحب حق يا ملزم به تعهدي شوند. اما در اثبات حق و ابزار ادله اخباري، اين سوال مطرح ميشود كه آيا امكان اعطاي نيابت در اقرار و شهادت و سوگند وجود دارد؟ تا با تفويض نمايندگي در اثبات دعوي و دفاع از آن، وكيل در خصومت، اختيار و اجازه اقرار و سوگند را در موقع لزوم پيدا كند و نيز با عذر شاهد از حضور در محكمه، وكيل او به نيابت از شاهد گواهي دهد يا خير؟ در صورت پاسخ منفي به اين سوال مديون يا متعهد بايد شخصاً به تصديق بدهي يا تعهد و سوگند بپردازد و در صورتي كه نياز به شهادت باشد فقط شاهد اصلي حق گواهي دارد و با پيدايش عذر مانع از حضور، امكان نيابت دادن به غير نيست بلكه با تعيين شاهد فرع ميتوان به مقصود رسيد. و اگر پاسخ به سوال مذكور مثبت باشد بايد مدارك، شرايط و حدود وكالت در اقرار و شهادت و سوگند را مشخص كرد.به عبارتي ديگر در تحقيق پيش رو به دنبال پاسخ دادن به اين سؤالات هستيم كه آيا اعلام اراده اخباري در اقرار و شهادت و سوگند قائم به شخص اصيل است؟ يا قابل تفويض و واگذاري به ديگري است و نماينده اصيل به سمت وكالت ميتواند اقرار، شهادت و سوگند واقع سازد؟ از سویی دیگر کاربرد وکالت در اقرارِ،شهادت و سوگند چیست؟با توجه به نياز دستگاه قضايي و دادگستري كه به راهكارهاي به روز و مطمئن در امر كشف حقيقت دارند تحقيق و تفحص در راهكارهاي اصلي امر قضاوت كه همان ادله اثبات دعوي ميباشد، امري مهم و ضروري مينماياند. اين تحقيق به دنبال جمعآوري آراي گوناگون و استدلالهاي موثر فقهي و حقوقي است كه به بررسي اين ميپردازد كه آيا اقرار شهادت و سوگند توكيل ناپذيرند و يا قابليت توكيل نيز دارند؟در قانون مدني ايران، بخش مهمي با عنوان جلد سوم، در ادله اثبات دعوي آمده است كه از جمله دلايل دخيل و مؤثر در اثبات ادله دعوي در محاكم مطابق نص قانون، اقرار و شهادت و سوگند بوده و سهم قابل توجهي در تسريع دادرسي و دقت بيشتر آراي محاكم دارند؛ ضمن آن كه در تمام نظامهاي حقوقي، اقرار از حيث توان اثباتي در ميان ادله، نقش تعيينكنندهاي دارد و از آن با تعابير خاصي نظر ملكه دلايل، سيدالبينات و دليل دليلها، ياد ميكنند.از اين روست كه كاربردي بودن موضوع مورد بررسي قرار گرفته شده، واضح و مبرهن ميگردد و مي توان گفت با توجه به نقش مؤثر اقرار و شهادت و سوگند به عنوان ادله اثبات در دعاوي و ابهامات موجود در اين خصوص، و نيز كمبود تحقيق در اين خصوص، انجام چنين تحقيقي ضروري به نظر ميرسد كه اميد است قدمي هر چند كوچك در اين راه برداشته شود. چكيده1بيان مسئله. 2ضرورت و هدف تحقيق. 3سوالهاي تحقيق. 4سوال اصلي.. 4سؤالهاي فرعي.. 4فرضيههاي تحقيق. 4فرضيه اصلي.. 4فرضيههاي فرعي.. 4روشتحقيق. 5روش جمعآوري اطلاعات.. 5پيشينه تحقيق و نوآوري محقق. 6حدود و ساختار موضوع. 6 فصل اوّل ـ خصوصيات، احكام و آثار اقرار وكيلبخش اول_ ادله اثبات دعوا1-1-1- تعریفبخش دوم ـ موضوع شناسی اقرار 12--1- مفهوم اقرار81-2-2- ماهيّت اقرار101-2-3- ادله مشروعيت اقرار111-2-3-1- آيات.. 111-2-3-2- روايات.. 121-2--3-3- اجماع. 121-2-3-4- سيره عقلا.. 121-2--4- شرايط صحت اقرار131-2-4-1- شرايط كلي اقرار. 13الف ـ صريح بودن. 13ب ـ منجز بودن. 14ج ـ وجود امري در خارج. 141-2--4-2- شرايط مقر. 15الف ـ عقل. 15ب ـ بلوغ. 15ج ـ قصد. 15د ـ رشد. 161-2-4-3- شرايط مقر له. 16الف ـ موجود بودن. 16ب ـ اهليت داشتن.. 16ج ـ معلوم بودن. 171-2-4-4- شرايط مقر به (موضوع اقرار)17الف ـ عقلاً يا عادتاً ممكن باشد. 17ب ـ حسب قانون صحيح باشد. 17ج ـ قابليت تعيين داشته باشد. 171-2-5- اقسام اقرار171-2-5-1- اقرار صريح و ضمني.. 181-2-5-2- اقرار در دادگاه و خارج از دادگاه181-2--5-3- اقرار كتبي و شفاهي.. 181-2-5-4- اقرار ساده، مقيد و مركب.. 191-2-5-5- اقرار منجز و معلق. 221-2-5-6- اقرار وجودي و عدمي.. 221-2--5-7- اقرار قولي و فعلي.. 221-2-5-8- اقرار به حقالله و حقالناس... 231-2--6- اثر و اعتبار اقرار231-2-7- انكار پس از اقرار251-2--8- توبه پس از اقرار261-3-1- قابل وكالت بودن اقرار291-3--1-1- امور قابل توكيل. 291-3-1-2- امور غيرقابل توكيل. 331-3-1-3- امور مشتبه. 331-3-2- نظريه عدم توكيلپذيري اقرار331-3-2-1- شرط اصيل بودن مقر. 331-3-2-2- اصل نسبي بودن اقرار. 341-3-2-3- اقرار وكيل، اخبار به ضرر غير 341-3-2-4- اقرار وكيل عليه موكل، خلاف مقتضاي وكالت 341-3-2-5- قاعده اقرار (اِقْرارُ الْعُقَلاءِ عَلَي أنْفُسِهِمْ جائز)351-2-3-6- اجماع. 351-3-2-7- تشبيه اقرار وكيل به شهادت.. 361-3-3- نظريه توكيلپذيري اقرار361-3-3-1- قياس اقرار به بيع. 371-3-3-2- قاعده «مَن مَلَكَ شَيئاً مَلَكَ الإقْرارَ بِهِ»371-3-3-3- قاعده استيمان. 381-3-3-4- قاعده احسان. 391-2-3-5- قاعده تصديقالامين.. 401-3-3-6- دليل ملازمه. 401-3-3-7- نظريه تنزيل. 411-3--3-8- ظاهر حال. 421-3-4- صور اقرار وكيل. 431-3-4-1- اقرار وكيل در وكالت عام يا مطلق. 431-3-4-2- اقرار وكيل داراي اختيارات ويژه431-3-4-3- اقرار وكيل دعاوي.. 431-3-4-4- تقديم قول وكيل درصورت اختلاف با موکل. 441-3-4-5- اقرار وكيلي كه از اقرار منع شده 44بخش چهارم_وكالت در اقرار در ساير كشورها45فصل دوم_خصوصيات، احكام و آثار شهادت وكيل.. 48بخش اول_ موضوع شناسی شهادت.. 492-1-1- مفهوم شهادت و رابطه آن با بيّنه. 492-1-2- شرايط شاهد و شهادت.. 512-1-2-1- شرايط شاهد. 51الف ـ بلوغ. 51ب ـ عقل. 51ج ـ اسلام و ايمان. 52د ـ طهارت مولد. 52ه ـ عدالت.. 52و ـ انتفاي تهمت.. 522-1-2-2- شرايط شهادت.. 53الف ـ قطعي و يقيني بودن. 53ب ـ تطبيق شهادت با دعوي.. 53ج ـ توافق شهادت شهود در معني.. 53د ـ نصاب در شهادت.. 542-1-3- ادله مشروعيت شهادت.. 542-1-3-1- تحمل شهادت.. 552-1-4- اقسام شهادت.. 562-1-4-1- اقسام شهادت به اعتبار جرائم. 56الف ـ شهادت در جرائم حق الله.. 56ب ـ شهادت در جرائم حقالناس... 57ج ـ شهادت در جرائم تعزيري.. 582-1-4-2- اقسام شهادت به اعتبار دريافت شاهد. 59الف ـ شهادت حسي و حدسي.. 59ب ـ شهادت بر شهادت.. 592-1-5- رجوع از شهادت.. 602-1-6- تأثير توبه در قبول شهادت.. 612-1-7- حكم اختلاف شهود622-1-8- كتمان شهادت و عواقب شهادت كذب.. 622-1-9- موانع قيام به شهادت.. 63بخش دوّم ـ وكالت در شهادت 2-2-1- نمايندگي در شهادت.. 652-2-1-1- نمايندگي در اداء شهادت.. 65الف ـ نظريه شهادت بر شهادت (إشهاد)66ب ـ نظريه توكيل در شهادت.. 672-2-1-2- اختيار وكيل در وكالت در استماع شهادت و استفاده از آن. 672-2-2- اختيار وكيل در استفاده از شاهد و جرح و تعديل آن. 68بخش سوّم ـ وكالت در شهادت در ساير كشورها 70 فصل سوّم ـ خصوصيات، احكام و آثار سوگند وكيل بخش اوّل ـ موضوع شناسی سوگند 3-1-1- مفهوم سوگند. 743-1-2- ارتباط بين معناي لغوي و اصطلاحي. 743-1-3- شرايط قسم خورنده763-1-4- انواع قسم. 763-1-5- ادله مشروعيت سوگند. 773-1-6- نقش سوگند. 783-1-7- قوانين موضوعه كنوني ايران در سوگند. 783-1-8- محدوديتهاي سوگند. 793-1-8-1- تشريفاتي بودن سوگند. 79الف ـ لزوم اداي سوگند نزد قاضي.. 79ب ـ لفظي بودن سوگند. 803-1-8-2- سوگند دليلي تنهاست.. 81الف ـ اصل: تنها بودن سوگند در دعاوي.. 81ب ـ مصاديق استثنايي.. 813-1-8-3- سوگند يكي از حقوق طرفين دعوا813-1-8-4- آثار قاعده مداخله طرف يا طرفين دعوا در سوگند. 823-1-9- سوگند در دعاوي. 823-1-9-1- آثار سوگند. 833-1-9-2- سوگند به نام الله.. 84بخش دوّم ـ وكالت در سوگند 3-2-1- نمايندگي در سوگند. 853-2-1-1- وضع حقوقي توكيل سوگند. 86الف ـ نظريه منع توكيل در سوگند. 86ب ـ نظريه توكيل پذيري سوگند. 913-2-2- توكيل در قبول و رد سوگند يا تقاضاي آن. 93بخش سوّم ـوكالت در سوگند در ساير كشورها94 نتيجه گيري. 95فهرست منابع 99