مقاله با عنوان جايگاه حياط مركزي در خانه هاي سنتي ايران براي رسيدن به معماري پايدار که در همایش ملی معماری پایدار و توسعه شهری در سال 1392 ارائه شده آماده دریافت می باشد.چکیدهمعماري پايدار يكي ازبحث هاي مهم زمان معاصر مي باشد كه عكس العملي منطقي دربرابر مسائل و مشكلات عصر صنعت به شمار ميرود يكي ازنمونه هاي معماري پايدار معماري سنتي ايراني است كه به موضوع هاي اقليمي مصالح سازه و تركيب و پايداري آنها مي پردازد وجود معماري پايدار درخانه هاي سنتي ايران كه باتوجه ويژه به حياط طراحي شده است چشمگير مي باشد معماران ايراني همواره سعي درخلق فضايي بودند كه درآن به آرامش برسند و درخلق اين فضا محتاج طبيعت بودند ومعتقد بودند كه بخشي ازپايداري معماري يا طبيعت ادغام شده است و در طول هم مي باشد. حياط مركزي باتوجه به چهار اقليم ايران درابعاد و اندازه هاي مختلف وجود داشته و كاربريهاي اطراف حياط نيز باتوجه به اقليم ها متفاوت بوده است و يك معماري پايدار را تعريف مي كند. درخانه هاي سنتي با طراحي حياط مركزي ازانرژي هاي تجديد پذير مانند هوا، نور و ... همراه با فضاي سبز استفاده شده است. هدف اين مقاله بررسي حياط درخانه هاي سنتي ايران به عنوان معماري پايدار و بررسي نقش كيفي مولفه هاي اصلي تشكيل دهنده حياط مانند ايوان حوض آب و باغچه مي باشد و همچنين به تفاوت هاي موجود درحياط ها باتوجه به اقليم اشاره ميشود و به نتيجه اصلي ازاين بررسي درپايان اشاره خواهد شد.
مقاله با عنوان جايگاه حياط مركزي در خانه هاي سنتي ايران براي رسيدن به معماري پايدار که در همایش ملی معماری پایدار و توسعه شهری در سال 1392 ارائه شده آماده دریافت می باشد.چکیدهمعماري پايدار يكي ازبحث هاي مهم زمان معاصر مي باشد كه عكس العملي منطقي دربرابر مسائل و مشكلات عصر صنعت به شمار ميرود يكي ازنمونه هاي معماري پايدار معماري سنتي ايراني است كه به موضوع هاي اقليمي مصالح سازه و تركيب و پايداري آنها مي پردازد وجود معماري پايدار درخانه هاي سنتي ايران كه باتوجه ويژه به حياط طراحي شده است چشمگير مي باشد معماران ايراني همواره سعي درخلق فضايي بودند كه درآن به آرامش برسند و درخلق اين فضا محتاج طبيعت بودند ومعتقد بودند كه بخشي ازپايداري معماري يا طبيعت ادغام شده است و در طول هم مي باشد. حياط مركزي باتوجه به چهار اقليم ايران درابعاد و اندازه هاي مختلف وجود داشته و كاربريهاي اطراف حياط نيز باتوجه به اقليم ها متفاوت بوده است و يك معماري پايدار را تعريف مي كند. درخانه هاي سنتي با طراحي حياط مركزي ازانرژي هاي تجديد پذير مانند هوا، نور و ... همراه با فضاي سبز استفاده شده است. هدف اين مقاله بررسي حياط درخانه هاي سنتي ايران به عنوان معماري پايدار و بررسي نقش كيفي مولفه هاي اصلي تشكيل دهنده حياط مانند ايوان حوض آب و باغچه مي باشد و همچنين به تفاوت هاي موجود درحياط ها باتوجه به اقليم اشاره ميشود و به نتيجه اصلي ازاين بررسي درپايان اشاره خواهد شد.