يكي از مهمتر ين تغييرات تكنولوژيك در صنعت حمل و نقل طي دهه هاي اخير، پيدايش كانتينر و گسترش كاربرد آن در شبكه بين المللي جابجايي كالا مي باشد. كانتينر بدليل امتيازات خاص خود، به سرعت در سيستم هاي حمل و نقل كشورها نفوذ كرده است . متأسفانه اين روش نوين جابجايي كالا در كشو ر ايران هنوز جايگاه مناسب خود را پيدا نكرده است. با توجه به موقعيت ژئوپلتيك ايران در منطقه و فروپاشي اتحاد جماهير شوروي، نياز ايران براي توسعه حمل و نقل كانتينري به مراتب بيشتر احساس مي شود. در اين مقاله خصوصيات حمل و نقل كانتينري و جايگاهش در ايران بررسي شد هاست. سپس با توجه به علل و عواملي كه در عدم گسترش حمل و نقل كانتينري نقش داشته اند، راهكارهايي جهت توسعه اين نوع حمل و نقل ارائه شد ه است. راهكارهايي از قبيل: احداث و توسعه پايانه هاي كانتينري درداخل كشور و در پايانه هاي مرزي، هماهنگي بيشتر بين ارگانهاي مؤثر در حمل و نقل دريايي و ريلي و زميني، تسريع و سهولت در امور گمركي و اداري و استفاده از فناوري نوين جهت بازرسي كالا، افزايش ظرفيت تخليه و بارگيري كانتينرها در بنادر، افزايش ظرفيت حمل و نقل زميني و ريلي در حمل كانتينر، احداث و تكميل خطوط راه آهن جهت كوتاهتر شدن مسيرهاي حمل و ترانزيت ريلي.