مقدمه:يکي از مهمترين مباحثي که امروزه در علوم انساني مطرح مي شود بحث هاي اخلاقي است. در اينکه فلسفه ي اخلاقي چيست و بهترين و موثرترين فلسفه ي اخلاق چه نوعي از آن است کتب بسيار زيادي در اين رابطه تهيه و تدوين شده است و از اصول اساسي آن و راههاي رسيدن به فضايل اخلاقي بحث شده است. بايد توجه داشت که آدم همواره در زندگي اش براي تشخيص درست امور و در نهايت داشتن زندگي سالم و سعادتمند نيازمند راهنما و الگوهاي اخلاقي و تربيتي است و البته با مطالعه در زندگي انسان هاي بزرگي چون پيامبر گرامي اسلام(ص) و ائمه ي معصومين، افراد مي توانند در اين راه قدم برداشته تا به کمال و سعادت حقيقي دست يابند.امام رضا (ع) به عنوان يک انسان نمونه و کامل از جمله همان افراد برگزيده اي هستند که مسلمانان و شيعيان با مطالعه و تحقيق در سيره ي اخلاقي ايشان در ابعاد گوناگون زندگي ايشان مي توانند راه سعادت حقيقي را پيدا کرده و به کمال مطلوب نائل آيند. اصولاً از آن جا که ائمه ي اطهار مورد تاييد خداوند متعال بوده و همواره آنها از فيوضات ويژه الهي برخوردار بوده اند رفتار و منش آن بزرگواران مي تواند راهگشاي خوبي جهت سعادت و خوشبختي جوامع انساني تلقي مي شود. از اين رو با توجه به اهميت مباحث اخلاقي و تاثير آنها در زندگي انسان ها، در اين تحقيق سعي شده است که با استمداد از اخلاقيات امام هشتم (ع) الگوي مناسبي جهت افراد طالب کمال ارائه شود. اميد است که مورد رضايت حضرت حق و امام رضا (ع) واقع شود.اهميت و ضرورت تحقيق:با توجه به فاصله ي بسيار طولاني که جامعه ي امروزي با عصر رسالت و امامت ائمه اطهار (ع) دارد ضرورت يادآوري و بررسي سيره ي عملي و رفتاري آنها در ادوار مختلف زندگي آن بزرگواران امري اجتناب ناپذير است .بررسي جنبه هاي مختلف زندگي آن پيشوايان معصوم در امور مخلفي چون سياسي، اقتصادي، فرهنگي، اخلاقي و.. امري لازم وحياتي است تا با کمک از سيره ي اخلاقي و اجتماعي آنها بتوان بسياري از مسائل و مشکلات اخلاقي و… را در دنياي امروزي را برطرف ساخت.عبادت:«عبادت از ريشه ي عَبَدَ يعني اظهار فروتني و طاعت و فرمانبرداري. واژه ي عباده از عبوديّه بليغ تر است زيرا عبادت نهايت فروتني و طاعت است.»حال اين نوع ستايش و خضوع در برابر هر فردي که موقعيت بالاتر از انسان را دارد چه خضوع برده در برابر مولايش چه خضوع محتاج در برابر فرد غني و بي نياز و چه خضوع بنده در برابر خدا همه و همه نوعي عبادت است.عبادت در اسلام نوعي از خضوع و خشوع و نهايت اطمينان قلبي نسبت به معبود ازلي است اين نوع عبادت ريشه در فطرت آدمي دارد و مسئله اي انکار ناشدني است.«عبادت خداوند به ۳ وجه صورت مي گيرد:۱- خوف ۲- رجاء ۳- حب۱- خوف: بعضي از مردم به خاطر ترس از عذاب الهي ،تهديد و وعيدهاي الهي است که به عبادت خدا مي پردازند.۲- رجاء: عده اي هم به خاطر رسيدن به نعمت ها و کرامات و دريافت ثواب و درجاتي که خداوند نويد آن را داده است به تقوا و التزام اعمال صالح مي پردازند.۳- حب: اما بهترين نوع عبادت که بيشتر مخصوص طبقه ي علماي اسلام است خداوند را نه از ترس از عبادت و از روي طمع به ثواب بلکه او را عبادت مي کنند چون خداوند است که تنها سزاوار عبادت است و اوست که مالک سود و اراده ي انسان و بلکه لايق تمامي صفات و اسماء حسني است لذا محبت خدا چنان در دلهايشان جاي گير شده است که فقط او را غايت و نتيجه ي همه ي امور مي دانند و رضاي او را مد نظر قرار مي دهند». اين بهترين و شايسته ترين نوع عبادت است که همان طور که گفته شد ائمه ي معصومين و علماي اسلام بيش از ديگران متصف به اين صفت هستند.امام رضا(ع) نيز همان طور که ازنام مبارک ايشان پيدا است که تنها رضاي الهي را در تمامي کارهايشان مدنظر قرار داشتند در مسئله ي عبادات خويش نيز از ويژگي ها و مزاياي منحصر به فردي برخوردار بودند. «ابراهيم بن عباس مي گويد: حضرت رضا (ع) شب ها کمتر به خواب مي رفت و بسياري از شب ها را بيدار بود. بعضي از شب ها را که از اول شب تا صبح بيدار مي ماند و روزه زيادي مي گرفت و روزه داشتن ۳ روز در هر ماهي را هرگز ترک نمي کرد و مي فرمود: هرکس ۳ روز از هر ماه را روزه بگيرد مثل اين است که همه ي عمرش را روزه گرفته باشد». فلسفه ي وجودي اقامه ي نماز در اوقات خويش و سربه بالين تراب گذاشتن در چنين انسانهايي به اين دليل بوده است که آن را وسيله ي تقرب به سوي خداوند متعال و عامل پاک شدن از تکبر و خود بزرگ بيني است. به همين دليل امام رضا (ع) «بسيار کم خواب و شب زنده دار بود» تا از اين طريق زمينه هاي عبوديت حقيقي را با تهجدهاي شبانه ي خويش به دست آورد.عشق به عبادت و پرستش خداوند متعال از جمله اموري است که در نهاد و قلب همه ي انسانهاي عاشق وجود دارد و از طريق اين عشق الهي است که آنها را به آرامش و طمانينه نائل مي شوند. اصولاً اولياء الهي نه تنها در عصر نبوت و امامت خود به اين فضيلت بزرگ اخلاقي آراسته بودند بلکه قبل از رسيدن به اين مقام بزرگ الهي تشنه ي چنين حقيقتي بودند. البته در مورد برخي از امامان شيعه مثل امام رضا (ع) نقل شده است که حتي در شکم مادر خود نيز به تسبيح و تقديس خداوند مشغول بوده و در هنگام تولد نيز با بلند کردن دستهاي کوچک خود به سمت معبود خويش به راز و نياز مشغول شد. آن چنان که اين حقيقت بزرگ نيز از ناحيه ي مادر ايشان نيز اينگونه روايت شده است که فرمودند: «هنگامي که فرزند بزرگوار خود رضا(ع) را حامله شدم هيچ بار سنگيني در خود احساس نکردم و هنگامي که به خواب رفتم صداي تسبيح و تمجيد حق تعالي از شکم خود مي شنيدم و هنگامي که فرزند بزرگوار خود را به دنيا آوردم ديدم که او دستهاي خود را بر زمين گذاشت و سر مطهرش را روبه سوي آسمان بلند کرده و لب هاي مطهرش حرکت مي کرد و سخني مي گفت که نفهميدم و در آن ساعت امام موسي (ع) نزد من آمد و مرا گفت: گوارا باد تو را اي نجمه بر اين فرزند و او را در جامه اي سپيد پيچيد و امام موسي (ع) در گوش راستش نماز خواند و در گوش چپش اقامت و آب رات طلبيد و کامش را با آن برداشت و او را به من داد و فرمود که او حجت خدا بعد از من است».به راستي اين چنين خضوع در برابر يکتا معبود آفرينش و سر تسليم در برابر او فرود آوردن، شايسته ي چنين انسانهاي والامقام است.آن چنان که اين امام همام در عين دارا بودن از صفات نيک و بارزي که دارد اما در برابر معبود خويش سر به سجده مي گذارد و اقرار به ناتواني خود در برابر قدرت بي همتاي او مي کند و تنها او را شايسته ي تمجيد و برتري از همه ي کائنات مي داند. اين اطمينان قلبي که از اين طريق با ياد و نام خداوند حاصل مي شود نکته ي بسيار با اهميتي است که ائمه ي معصومين بالاخص امام رضا (ع) با مد نظر قرار دادن اين مهم در زندگي شان آن را سرلوحه ي زندگي همه ي مسلمين قرار داده اند خداوند متعال مي فرمايد: «الذين آمنوا و تطمئن قلوبهم بذکر الله الا بذکر اله تطمئن القلوب».آنها کساني هستند که ايمان آورده و دل هايشان به ياد خدا آرامش مي گيرد. آگاه باشيد که تنها با ياد خدا دلها آرامش پيدا مي کند.(همان کساني که که پس از بازگشت از بيراهه و گناه به يکتايي خدا و صفات ويژه ي او ايمان آورده و رسالت و دعوت پروردگارش را با جان و دل مي پذيرند و به کتاب خدا ايمان آورده دل هايشان به ياد خدا به ساحل آرامش مي رسد و آرامش مي يابد).اطمينان و سکينه اي که خداوند از آن ياد مي کند به هيچ وجه قابل مقايسه با آرامش هاي کاذب مادي ديگر نيست بلکه آرامش حقيقي است که سعادت اخروي را به دنبال دارد. و کساني را که خداوند به عنوان الگو براي ما برگزيده است تا منش اخلاقي و رفتاري آنها را سرلوحه ي زندگي مان قرار دهيم برگزيدگان الهي هستند که همواره خط و مشي آنها در حيات مسلمين موثر بوده است. آن چنان که امام علي (ع) در فضيلت طاعت و بندگی فرموده اند: «ان اولي الناس بالانبياء اعملمهم بما جاوا به». شايسته تر و نزديکترين مردم به پيغمبران داناترين ايشانند به آنچه را که آنان از جانب حق تعالي آورده اند. زيرا شايستگي و نزديکي به پيغمبران به اثر طاعت و بندگي است و طاعت و بندگي به اثر دانستن احکام است که ايشان از جانب خدا آورده اند.بنابراين بهترين عبادت و پرستش ،تسبيح و تقديس تنها معبود يگانه است که از اين ره آورد مي توان به آرامش حقيقي و ابدي دست يافت. از اين رو پيامبر گرامي اسلام بهترين ياور و مونس انسان را در تمامي مراحل زندگي او خداوند و ذکر او مي دانند و مي فرمايند: «اذکر اله فانه عون لک علي ما تطلب». همواره خدا را ياد کن که او در آنچه مي جويي يار و ياورت خواهد بود.اميد است که روزي انسانهايي که غوطه ور در عشق هاي کاذب و ستايش معشوقه هاي دنيايي اند به اين درجه از باور و يقين برسند که تنها کسي شايسته ي تقديس و پرستش است که برتر و نزديکتر از هرکس به آدمي است و اوست که ذات پاک خويش را در فطرت انسان نهاد تا او قادر باشد در تمامي لحظات عمرش حتي زماني که به اوج ناباوري از بي مهري روزگار پي مي برد تنها و تنها به او بينديشد و رو به سوي او کند و به ريسمان محبت الهي چنگ زند. فهرست مطالب تحقیق سیره اخلاقی امام رضا (ع) :فصل اول: طرح تحقيق۱- مقدمه۲- اهميت و ضرورت۳- پيشينه ي تحقيق۴- اهداف تحقيق۵- روش تحقيق۶- محدوديت هاي تحقيق و پيشنهادات۷- معاني لغوي واژه هافصل دوم: يافته هاي تحقيقبخش اول: اخلاق فرديمقدمه۱- عبادت۲- سخاوت۳- زهد و پرهيزگاري۴- ادب۵- صبر و استقامتبخش دوم: اخلاق سياسيمقدمه۱- مسئوليت پذيري۲- رعايت امانت۳- التزام به تعهدات۴- برخوردهاي مودبانه با دستگاه حاکمالف- عمل به سيره ي پيامبر اکرمب- موعظه۱- رهنمودهاي اخلاقي امام به مامون۲- رهنمودهاي اخلاقي امام به شيعيان۳- احقاق حقانيت امور در حوزه ي سياسيبخش سوم: اخلاق خانوادگيمقدمه۱- محبت و مهرورزي با اعضاي خانواده۲- محبت به خدمتکاران و غلامان۳- تامين مخارج زندگيبخش چهارم: اخلاق مردميمقدمه۱- حسن خلق نسبت به ديگران۲- همدلي امام (ع) با توده ي مردمالف- ناکامي مامون در سياست هاي عوام فريبانهب- تلاش امام (ع) در جهت اعتلاي اسلامفصل سوم:جمع بندي و نتيجه گيريفهرست منابع و مآخذنوع فایل : ورد (doc)حجم فایل : ۹۱ کیلوبایت (zip)تعداد صفحات : ۷۵ صفحهقیمت : 1200تومانخرید این فایل از ایران پروژه:http://iranprozhe.ir/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D8%B3%D9%8A%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%82%DB%8C-%D8%A7%D9%85/