شَهرکُرد یکی از شهرهای مرکزی ایران و مرکزشهرستان شهرکرد و استان چهارمحال و بختیاریاست شهرکرد در ۹۷ کیلومتری جنوب غرب اصفهانقرار دارد. نام پیشین آن «دِهْکُرد» بوده‌است که پس از تبدیل به شهر (در شهریور ۱۳۱۴ خورشیدی)، به شهرکرد تغییر نام داده شده‌است. براساس آمار سال ۱۳۹۰ خورشیدی، جمعیت شهرکرد برابر با ۱۵۹٬۷۷۵ نفر است.[۲] زبان مردم شهرکرد فارسی است که بالهجه شهرکردی تکلم می‌شود.شهرکرد مرتفع‌ترین مرکزٍ استان در ایران است و به همین دلیل به بام ایران شهرت دارد،[۱] ولی در کل، شهرکرد جزو ۲۰ شهر مرتفع ایران است که با ارتفاع ۲۰۶۰ متر از سطح دریا، ۴۷۰ متر پایین‌تر از مرتفع‌ترین شهر ایران، فریدون‌شهر (۲۵۳۰ متر) قرار دارد.[بر اساس یافته‌های باستان‌شناسی، پیدا شدن سکه‌های مربوط به دوران اشکانی و ساسانی، و به خصوص توجّه به استقرار تپه‌های باستانی مربوط به هزاره‌های پیش از میلاد مسیح (ع)، قدمتی در حد هزاره‌های مذکور برای استقرار بشر و آغاز تمدن در محدوده دشت شهرکرد می‌توان منظور نمود.[۵][۶]هیئت‌های باستان‌شناسی درتپه باستانی گورگای (یا گورکای) در ۴ کیلومتری شهرکرد و در شمال شرقیکیان نشانه‌هایی مبنی بر قدمت حداقل هفت هزار ساله را یافته‌اند. در شهر هفشجان، در ۱۴ کیلومتری شهرکرد، سفالینه‌هایی با پیشینه ۹۰۰۰ ساله بروی تپه‌های باستانی هفشجان کشف شده است و گمان می‌رود که تپه اسکندری شهر هفشجانسازه‌ای شبیه زیگورات (معبد الهی) داشته است. تپه اسکندری اولین و بزرگترین اثر ملی استان چهارمحال و بختیاری محسوب می‌گردد و به صورت دولت شهری کهن در غرب هفشجان قرار دارد.[۷]شهرکرد در قدیم بیشتر کاربرد نظامی داشته است و دژی بوده است مستحکم که شاپور دوم در نامه‌های خود آن را دژگرد خوانده است. برخی معتقدند دهکرد معرب شده همین دژگرد است. نام دهکرد (نام قدیم شهرکرد) از دوره زندیه به این سو در منابع دیده می‌شود.[۶]
شَهرکُرد یکی از شهرهای مرکزی ایران و مرکزشهرستان شهرکرد و استان چهارمحال و بختیاریاست شهرکرد در ۹۷ کیلومتری جنوب غرب اصفهانقرار دارد. نام پیشین آن «دِهْکُرد» بوده‌است که پس از تبدیل به شهر (در شهریور ۱۳۱۴ خورشیدی)، به شهرکرد تغییر نام داده شده‌است. براساس آمار سال ۱۳۹۰ خورشیدی، جمعیت شهرکرد برابر با ۱۵۹٬۷۷۵ نفر است.[۲] زبان مردم شهرکرد فارسی است که بالهجه شهرکردی تکلم می‌شود.شهرکرد مرتفع‌ترین مرکزٍ استان در ایران است و به همین دلیل به بام ایران شهرت دارد،[۱] ولی در کل، شهرکرد جزو ۲۰ شهر مرتفع ایران است که با ارتفاع ۲۰۶۰ متر از سطح دریا، ۴۷۰ متر پایین‌تر از مرتفع‌ترین شهر ایران، فریدون‌شهر (۲۵۳۰ متر) قرار دارد.[بر اساس یافته‌های باستان‌شناسی، پیدا شدن سکه‌های مربوط به دوران اشکانی و ساسانی، و به خصوص توجّه به استقرار تپه‌های باستانی مربوط به هزاره‌های پیش از میلاد مسیح (ع)، قدمتی در حد هزاره‌های مذکور برای استقرار بشر و آغاز تمدن در محدوده دشت شهرکرد می‌توان منظور نمود.[۵][۶]هیئت‌های باستان‌شناسی درتپه باستانی گورگای (یا گورکای) در ۴ کیلومتری شهرکرد و در شمال شرقیکیان نشانه‌هایی مبنی بر قدمت حداقل هفت هزار ساله را یافته‌اند. در شهر هفشجان، در ۱۴ کیلومتری شهرکرد، سفالینه‌هایی با پیشینه ۹۰۰۰ ساله بروی تپه‌های باستانی هفشجان کشف شده است و گمان می‌رود که تپه اسکندری شهر هفشجانسازه‌ای شبیه زیگورات (معبد الهی) داشته است. تپه اسکندری اولین و بزرگترین اثر ملی استان چهارمحال و بختیاری محسوب می‌گردد و به صورت دولت شهری کهن در غرب هفشجان قرار دارد.[۷]شهرکرد در قدیم بیشتر کاربرد نظامی داشته است و دژی بوده است مستحکم که شاپور دوم در نامه‌های خود آن را دژگرد خوانده است. برخی معتقدند دهکرد معرب شده همین دژگرد است. نام دهکرد (نام قدیم شهرکرد) از دوره زندیه به این سو در منابع دیده می‌شود.[۶]