رمزگذاری توسط متخصصان ارتباطات چنین تعریف می شود :رمز گذاری عبارت است از عملی که توسط آن پیامی به رمز تبدیل و یا پیامی از طریق رمز فرستاده می شود.رمز خوانی در مقابل : عبارت است از ، استخراج معنی از پیامهای فرستاده شده یا دریافت شده.سه نظریه متفاوت در مورد ارتباط از طریق کد گذاری وجود دارد که عبارتند از :· رمزگذاری و رمزخوانی دو عمل کاملا مجزا از یکدیگر در هر فرد است.· رمزگذاری و رمزخوانی پیامدهای یک جریان یا فراگرد واحدند که به طور مداوم در گردش است و توقفی برآن وجود ندارد.· رمزگذاری و رمزخوانی یک عمل واحدند که به دو منظور متفاوت و متضاد از یک سیستم یا نظام به آنها نگاه می شود.دیدگاههای متفاوتی نسبت به ارتباطات وجود دارد ، از جمله :- ارتباطات به عنوان کنش- ارتباطات به عنوان کنش متقابل- ارتباطات به عنوان تعامل یا کنش متعاملاختلالات : عواملی که مشکلاتی در جهت فرستادن و دریافت کردن درست پیام بین (رمزگذار) و (رمزخوان) به وجود می آورند اختلالات نامیده می شود.این اختلالات به دو دسته تقسیم می شوند :1- اختلالات درونی : که بیشتر به اضطراب ، نگرانی ها و عوامل درونی هر یک از دو طرف ارتباط مربوط می شود.2- اختلالات برونی : مثل نور و سر و صدا و غیرهبرای تجزیه و تحلیل یک فراگرد تنها راهی که وجود دارد این است که ، اول ارتباط بین اجزاء آن را مشخص کرده، سپس تاخر و تاثر متقابل آنها در نظر گرفته شود.ارتباطات شامل اجزاء و عناصر زیر است :1- منبع : که پیام را می فرستد2- پیام : چیزی که باید به دیگری منتقل شود3- از طریق مجرا یا وسیله ای این پیام باید فرستاده شود4- این پیام به یک گیرنده پیام ، فرستاده شودنظام ارتباط بین افراد عبارت است از : ارتبای یک انسان، با تمام پیچیدگی هایش ، در ارتباط با دیگران و پیوستگی هایش با آنان ، که در ابعاد جسمی و روانی مورد توجه قرار می گیرد.میان کنش ، زمانی رخ می دهد که یک جریان و رابطه داد و ستدی در بین اجزاء آن فراگرد به وجود آید.میان کنش در ارتباطات عموما به تبادل پیام ها اطلاق می شود که میان دو نفر در جریان است که این ، خود ممکن است منتج به تغییر در پیامها شود.در ارتباطات ، آنچه میان دو طرف مبادله می شود پیام است. پیام عموما به آنچه نوشته یا به آنچه گفته می شود ، اطلاق می شود.در یک فراگرد ارتباطی، از نظر توجه و عدم توجه یا ارادی و غیر ارادی بودن فراگرد، از نظر فرستنده پیام و یا گیرنده پیام با موارد زیر مواجه خواهیم بود:1- فرستنده پیام به گونه ای ارادی پیامی را برای گیرنده ای می فرستد که او نیز به گونه ای ارادی پیام را دریافت می کند.2- فرستنده پیام ممکن است به گونه ای غیرارادی ، پیامی را به گیرنده پیام ارسال دارد که او به صورت ارادی پیام را دریافت می کند. (مثل استراق سمع)3- ممکن است فردی که پیام را می فرستند کاملا آگاه بوده و به گونه ای ارادی پیام خود را برای (پیام گیر) ارسال دارد ، اما در مقابل گیرنده و یا (پیام گیر) به گونه ای ناخود آگاه و یا غیرارادی از خود واکنش نشان دهد.4- ممکن است هر دو سوی فراگرد ارتباطی ، یعنی فرستنده پیام و گیرنده آنة هر دو نسبت به فراگرد ارتباطی و پیام ارسالی ناآگاه باشند.فراگرد ارتباطی در محیط شکل می گیرد و انجام می پذیرد. محیط نه تنها به فراگرد ارتباطی و نوع آن تاثیر می گذارد، بلکه به ادراکات ، آنچه بین خود رد و بدل می کنیم، و حتی در سطحی که ارتباط می گیریم نیز تاثیر می گذارد.
رمزگذاری توسط متخصصان ارتباطات چنین تعریف می شود :رمز گذاری عبارت است از عملی که توسط آن پیامی به رمز تبدیل و یا پیامی از طریق رمز فرستاده می شود.رمز خوانی در مقابل : عبارت است از ، استخراج معنی از پیامهای فرستاده شده یا دریافت شده.سه نظریه متفاوت در مورد ارتباط از طریق کد گذاری وجود دارد که عبارتند از :· رمزگذاری و رمزخوانی دو عمل کاملا مجزا از یکدیگر در هر فرد است.· رمزگذاری و رمزخوانی پیامدهای یک جریان یا فراگرد واحدند که به طور مداوم در گردش است و توقفی برآن وجود ندارد.· رمزگذاری و رمزخوانی یک عمل واحدند که به دو منظور متفاوت و متضاد از یک سیستم یا نظام به آنها نگاه می شود.دیدگاههای متفاوتی نسبت به ارتباطات وجود دارد ، از جمله :- ارتباطات به عنوان کنش- ارتباطات به عنوان کنش متقابل- ارتباطات به عنوان تعامل یا کنش متعاملاختلالات : عواملی که مشکلاتی در جهت فرستادن و دریافت کردن درست پیام بین (رمزگذار) و (رمزخوان) به وجود می آورند اختلالات نامیده می شود.این اختلالات به دو دسته تقسیم می شوند :1- اختلالات درونی : که بیشتر به اضطراب ، نگرانی ها و عوامل درونی هر یک از دو طرف ارتباط مربوط می شود.2- اختلالات برونی : مثل نور و سر و صدا و غیرهبرای تجزیه و تحلیل یک فراگرد تنها راهی که وجود دارد این است که ، اول ارتباط بین اجزاء آن را مشخص کرده، سپس تاخر و تاثر متقابل آنها در نظر گرفته شود.ارتباطات شامل اجزاء و عناصر زیر است :1- منبع : که پیام را می فرستد2- پیام : چیزی که باید به دیگری منتقل شود3- از طریق مجرا یا وسیله ای این پیام باید فرستاده شود4- این پیام به یک گیرنده پیام ، فرستاده شودنظام ارتباط بین افراد عبارت است از : ارتبای یک انسان، با تمام پیچیدگی هایش ، در ارتباط با دیگران و پیوستگی هایش با آنان ، که در ابعاد جسمی و روانی مورد توجه قرار می گیرد.میان کنش ، زمانی رخ می دهد که یک جریان و رابطه داد و ستدی در بین اجزاء آن فراگرد به وجود آید.میان کنش در ارتباطات عموما به تبادل پیام ها اطلاق می شود که میان دو نفر در جریان است که این ، خود ممکن است منتج به تغییر در پیامها شود.در ارتباطات ، آنچه میان دو طرف مبادله می شود پیام است. پیام عموما به آنچه نوشته یا به آنچه گفته می شود ، اطلاق می شود.در یک فراگرد ارتباطی، از نظر توجه و عدم توجه یا ارادی و غیر ارادی بودن فراگرد، از نظر فرستنده پیام و یا گیرنده پیام با موارد زیر مواجه خواهیم بود:1- فرستنده پیام به گونه ای ارادی پیامی را برای گیرنده ای می فرستد که او نیز به گونه ای ارادی پیام را دریافت می کند.2- فرستنده پیام ممکن است به گونه ای غیرارادی ، پیامی را به گیرنده پیام ارسال دارد که او به صورت ارادی پیام را دریافت می کند. (مثل استراق سمع)3- ممکن است فردی که پیام را می فرستند کاملا آگاه بوده و به گونه ای ارادی پیام خود را برای (پیام گیر) ارسال دارد ، اما در مقابل گیرنده و یا (پیام گیر) به گونه ای ناخود آگاه و یا غیرارادی از خود واکنش نشان دهد.4- ممکن است هر دو سوی فراگرد ارتباطی ، یعنی فرستنده پیام و گیرنده آنة هر دو نسبت به فراگرد ارتباطی و پیام ارسالی ناآگاه باشند.فراگرد ارتباطی در محیط شکل می گیرد و انجام می پذیرد. محیط نه تنها به فراگرد ارتباطی و نوع آن تاثیر می گذارد، بلکه به ادراکات ، آنچه بین خود رد و بدل می کنیم، و حتی در سطحی که ارتباط می گیریم نیز تاثیر می گذارد.