رﺷﺪ ﺳﺮﻳﻊ ﺟﻤﻌﻴﺖ و اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻤﻠﻚ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺷﺨﺼﻲ، ﮔﺴﺘﺮدﮔﻲ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ﺷﻬﺮ را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارد. در ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻬﺮﻫﺎﻳﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ درونﺷﻬﺮي اﻫﻤﻴﺖ وﻳﮋه ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺑﻪﻧﺤﻮي ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﻲﮔﺮدد ﻛﻪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻛﺎرآﻳﻲ را در ﺳﺮوﻳﺲدﻫـﻲ ﺑـﻪ ﺷـﻬﺮوﻧﺪان داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺮﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮ ﺗﻌﺪاد وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ در ﺷﻬﺮﻫﺎ اﻓﺰوده ﻣـﻲﺷـﻮد و اﻳـﻦاﻓﺰاﻳﺶ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوز ﺗﺮاﻛﻢ و اﻓﺰاﻳﺶ آﻟﻮدﮔﻲ ﻫﻮا ﺑﻪوﻳﮋه در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮﻛﺰي ﺷﻬﺮ و اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻌﺪاد ﺗﺼﺎدﻓﺎت درﺷﺒﻜﻪ راهﻫﺎ ﻣﻲﺷﻮد. ﺧﺼﻮﺻﺎً اﻳﻦﻛـﻪ ﺷـﺒﻜﻪ راهﻫـﺎ ﺑـﺮاي ﺣﺠـﻢﻫـﺎي ﺗﺮاﻓﻴﻜﻲ ﻣﻮﺟﻮد ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﮕﺮدﻳﺪه اﺳﺖ. ﻋﺪم وﺟﻮد ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎي ﻋﻤـﻮﻣﻲ ﺑﺎﻋـﺚ ﻛـﺎﻫﺶ ﻛﺎرآﻳﻲ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﭘﺎرك ﺣﺎﺷﻴﻪاي و ﻛﺎﻫﺶ رواﻧﻲ ﺗﺮاﻓﻴـﻚ و ﺑـﻪﻃـﻮر ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﻋﺮض ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ ﻣﻲﺷﻮد.اﻣﺮوزه ﻣﻌﻀﻞ ﻛﻤﺒﻮد ﻣﺤﻞ ﺗﻮﻗﻒ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺑﻪﺧﺼﻮص در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮﻛـﺰي ﺷـﻬﺮ ﮔﺮﻳﺒﺎنﮔﻴﺮ اﻛﺜﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎي ﺑﺰرگ از جمله مشهد مقدس ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ،و ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ و ﺳﺮوﻳﺲدﻫﻲ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺟﺎري ﻣﺪﻧﻈﺮ ﺑﻮده و ﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮي از ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺷﻬﺮي، ﻳﻌﻨﻲ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺳﺎﻛﻦ (وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﭘـﺎرك ﺷﺪه) و آﺛﺎر آن ﺑﺮ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺟﺎري ﻛﻤﺘﺮ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.دﻟﻴﻞ اﻳﻦﻛﻪ ﭼﺮا ﺑـﻪ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ در ﻃﻮل زﻣﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ اﻳﻦ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳـﺎن ﺗﺮاﻓﻴـﻚ ﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﻪﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺟﺎري ﺷﻬﺮ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪاﻧﺪ و از ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ ﻏﺎﻓـﻞ ﺷـﺪه اﻧـﺪ. از اﻳﻦرو، ﻳﻜﻲ از ﻣﺸﻜﻼت ﻋﻤﺪه در ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ ﺗﺮاﻓﻴـﻚ، "ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ ﺗﺮاﻓﻴـﻚ ﺳـﺎﻛﻦ" اﺳـﺖ. زﻣﺎن ﺗﻮﻗﻒ ﺧﻮدروﻫﺎي ﺳﻮاريﺷﺨﺼﻲ در ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗـﺐ ﺑـﻴﺶ از ﻣﺪت زﻣﺎن ﺣﺮﻛﺖ آنﻫﺎﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻓﻀﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺮاي ﺧﻮدروﻫﺎ ﺑﻪوﻳﮋه در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﭘﺮﺗﺮاﻛﻢ و ﻣﺮﻛﺰي ﺷﻬﺮ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻲ در زﻣـﺎن ﺗﻠـﻒﺷـﺪه ﺑـﺮايﺟﺴﺖوﺟﻮي ﻓﻀﺎي ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ، ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻲ در ﻣﺼﺮف ﺳﻮﺧﺖ، ﻛﺎﻫﺶ اﺳـﺘﻬﻼك وﺳـﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ و آﺛﺎر ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب رواﻧﻲ، ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﺣﺠﻢ ﺧﻮدروﻫﺎي ﺳـﺮﮔﺮدان در ﺟﺴـﺖوﺟـﻮي ﻓﻀﺎي ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻛﺎﻫﺶ زﻣﺎن ﺗﺄﺧﻴﺮ در ﺷﺒﻜﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد. از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ، ﭘﺎركﻛﺮدن وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ در ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ ﺑـﻪوﻳـﮋه در ﻣﺤـﺪوده ﻣﺮﻛـﺰيﺷﻬﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﻇﺮﻓﻴﺖ، ﻛﺎﻫﺶ ﺳﺮﻋﺖ ﺣﺮﻛﺖ، اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﺼﺎدﻓﺎت وﻛﺎﻫﺶ ﺳﻄﺢ اﻳﻤﻨﻲ در اﻳﻦ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻣﻲﺷﻮد. در ﺿﻤﻦ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻦﻛﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫـﺎي ﺣﺎﺷـﻴﻪاي در ﻛﻨـﺎر ﻣﻌـﺎﺑﺮﻗﺮار دارﻧﺪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ورود و ﺧﺮوجﻫﺎي ﻣﺘﻮاﻟﻲ و ﻣﺎﻧﻮرﻫﺎي وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺑﺮاي ﭘﺎرك، ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ اﻳﻤﻨﻲ و اﺧﺘﻼل در ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﻋﺒﻮري ﻣﻲﺷﻮد.ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻴﺰان ﺗﻮﻟﻴﺪ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﻣﻮﺗﻮري و رﺷﺪ روزاﻓﺰون اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺷﺨﺼﻲ، ﺗﺮاﻛﻢ ﺗﺮاﻓﻴﻚو ﺗﺒﻌﺎت ﻣﻨﻔﻲآن، ﻣﺸﻜﻼت ﻓﺮاواﻧﻲ را در ﺳﻄﺢ ﺷﺒﻜﻪ ﻣﻌـﺎﺑﺮ ﺷـﻬﺮ اﻳﺠـﺎد ﻧﻤـﻮده اﺳـﺖ. ﻳﻜـﻲ از راﻫﻜﺎرﻫـﺎيﻛﺎﻫﺶ ﻣﺸﻜﻼت ذﻛﺮ ﺷﺪه، ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ در ﺷﻴﻮه ﺳﻔﺮ (وﺳﻴﻠﻪ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ﺑـﻪ ﺟـﺎيوﺳﻴﻠﻪ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺷﺨﺼﻲ) ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻣـﻲﮔـﺮدد.ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﻪ ﺻﻮرت زﻳﺮﻣﺠﻤﻮﻋﻪ و ﻳﺎ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎي ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻠـﻲﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ. ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎي در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه در ﺧﺼﻮص ﻓﻀﺎﻫﺎي ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ، ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرتزﻳﺮ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي از اﺳﺘﺮاﺗﮋيﻫﺎي ذﻳﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ:ﻃﺮﻳﻖ وﺳﺎﺋﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺷﺨﺼﻲ، ﻛﺎﻫﺶ و ﻳﺎ ﺣﺬف ﮔﺮدد.)ﻋﺎدﻻﻧﻪﺗﺮي ﻣﻴﺎن ﻛﺎرﺑﺮان ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮد.)ﻏﻴﺮﺣﺎﺷﻴﻪاي ﻃﻮري ﻗﻴﻤﺖﮔﺬاري ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺳﺎﺧﺖ آﻧﻬﺎ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﮔﺮدد.)در راﻫﻨﻤﺎي ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه، ﺑﺮ اﺳﺎس ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﭘﺎرك ﻛﺎرﺑﺮان، اﻧﻮاع روشﻫﺎي ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ پارﻛﻴﻨـﮓ و ﺗﺠﻬﻴـﺰاتﻻزم ﺑﺮاي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﭘﺎرك ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﻜﺘﻪ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣـﺪﻳﺮان ﺷـﻬﺮي ﺑـﺮ اﺳـﺎسﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﺷﻬﺮ وﻣﺤﺪوده ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، ﻻزم اﺳﺖ از ﻣﻴﺎن روشﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻣﻌﺮﻓـﻲ ﺷـﺪه،در اﻳﻦ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ، ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮﻳﻦ روش را ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت ﻣـﺮﺗﺒﻂ اﻧﺘﺨـﺎب ﻧﻤﺎﻳﻨـﺪ ﺗـﺎ اﻫـﺪاف ﻣـﻮرد ﻧﻈـﺮ درﺧﺼﻮص ﻛﻨﺘﺮل ﻓﻀﺎﻫﺎي ﭘﺎرك ﺗﺄﻣﻴﻦ ﮔﺮدد.ﺗﻌﺎرﻳﻒ ﻣﻬﻢ در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺗﺨﺎذ روش ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرك ﺣﺎﺷﻴﻪ اي، آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑـﺎ ﺗﻌـﺪادي از ﻣﻔـﺎﻫﻴﻢ ﻣﻬـﻢ ﺿـﺮوريﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. دراﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻌﺪادي از ﺗﻌﺎرﻳﻒ و ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻣﻬﻢ در ﺧﺼﻮص ﭘﺎرك ﺣﺎﺷـﻴﻪاي ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻣﺨﺘـﺼﺮ ﺑﻴـﺎنﻣﻲﮔﺮدد.اﻟﻒ- ﻇﺮﻓﻴﺖ (ﻋﺮﺿﻪ) ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ: ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺗﻌﺪاد ﻓـﻀﺎي ﭘـﺎرﻛﻲ ﻛـﻪ در ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ ﻫـﺎي ﺣﺎﺷـﻴﻪ اي(ﻣﺠﺎز) و ﻏﻴﺮﺣﺎﺷﻴﻪ اي، ﺑﺮاي ﻛﺎرﺑﺮان ﺑﻪ ﻣﻨﻈـﻮرﭘـﺎرك ﺧـﻮدرو وﺟـﻮد داردو راﻧﻨـﺪﮔﺎن ﺳـﻮاري ﻫـﺎي ﺷﺨـﺼﻲﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ از آﻧﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.ب- ﺗﻘﺎﺿﺎي ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ: ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺗﻌﺪاد ﻓﻀﺎي ﭘﺎرﻛﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﭘﺎرك ﻧﻤﻮدن ﺳﻮاريﻫـﺎي ﺷﺨـﺼﻲ درﻃﻮل ﻣﺪت ﺗﻮﻗﻒ آﻧﻬﺎ در ﻣﺤﺪوده ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻧﻴﺎز ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.ج- ﻓﻀﺎ- ﺳﺎﻋﺖ: ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺗﻌﺪاد دﻓﻌﺎﺗﻲ ﻛﻪ از ﻳﻚ ﻓﻀﺎي ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺮاي ﻣﺪت ﻳﻚ ﺳـﺎﻋﺖ اﺳـﺘﻔﺎدهﻣﻲﺷﻮد.د- ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ(واﮔﺮدان): ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺗﻌﺪاد دﻓﻌﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻳـﻚ ﻓـﻀﺎي ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ ﺗﻮﺳـﻂ وﺳـﺎﻳﻞﻧﻘﻠﻴﻪ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﻳﻚ دوره زﻣﺎﻧﻲ ﻣﻔﺮوض ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد. ﻣﻴﺰانﺟﺎﺑـﻪ ﺟـﺎﻳﻲ در ﻣﻜـﺎن ﻫـﺎي ﭘـﺎركﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه ﻣﻴﺰان ﻛﺎراﻳﻲ اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ ﻣﻜﺎنﻫﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.ه- ﻣﺪت ﺗﻮﻗﻒ: ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ زﻣﺎن ﺗﻮﻗﻒ در ﻳﻚ ﻓﻀﺎي ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ و ﺷﺎﺧـﺼﻲ از ﻓﺮاواﻧـﻲ ﭘـﺎركﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.
رﺷﺪ ﺳﺮﻳﻊ ﺟﻤﻌﻴﺖ و اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻤﻠﻚ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺷﺨﺼﻲ، ﮔﺴﺘﺮدﮔﻲ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ ﺷﻬﺮ را ﺑﻪ دﻧﺒﺎل دارد. در ﭼﻨﻴﻦ ﺷﻬﺮﻫﺎﻳﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ درونﺷﻬﺮي اﻫﻤﻴﺖ وﻳﮋه ﻳﺎﻓﺘﻪ و ﺑﻪﻧﺤﻮي ﻃﺮاﺣﻲ ﻣﻲﮔﺮدد ﻛﻪ ﺣﺪاﻛﺜﺮ ﻛﺎرآﻳﻲ را در ﺳﺮوﻳﺲدﻫـﻲ ﺑـﻪ ﺷـﻬﺮوﻧﺪان داﺷـﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﻫﺮﺳﺎﻟﻪ ﺑﺮ ﺗﻌﺪاد وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ در ﺷﻬﺮﻫﺎ اﻓﺰوده ﻣـﻲﺷـﻮد و اﻳـﻦاﻓﺰاﻳﺶ ﺑﺎﻋﺚ ﺑﺮوز ﺗﺮاﻛﻢ و اﻓﺰاﻳﺶ آﻟﻮدﮔﻲ ﻫﻮا ﺑﻪوﻳﮋه در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮﻛﺰي ﺷﻬﺮ و اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﻌﺪاد ﺗﺼﺎدﻓﺎت درﺷﺒﻜﻪ راهﻫﺎ ﻣﻲﺷﻮد. ﺧﺼﻮﺻﺎً اﻳﻦﻛـﻪ ﺷـﺒﻜﻪ راهﻫـﺎ ﺑـﺮاي ﺣﺠـﻢﻫـﺎي ﺗﺮاﻓﻴﻜﻲ ﻣﻮﺟﻮد ﻃﺮاﺣﻲ ﻧﮕﺮدﻳﺪه اﺳﺖ. ﻋﺪم وﺟﻮد ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫﺎي ﻋﻤـﻮﻣﻲ ﺑﺎﻋـﺚ ﻛـﺎﻫﺶ ﻛﺎرآﻳﻲ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ اﻓﺰاﻳﺶ ﭘﺎرك ﺣﺎﺷﻴﻪاي و ﻛﺎﻫﺶ رواﻧﻲ ﺗﺮاﻓﻴـﻚ و ﺑـﻪﻃـﻮر ﻏﻴﺮﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﻋﺮض ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ ﻣﻲﺷﻮد.اﻣﺮوزه ﻣﻌﻀﻞ ﻛﻤﺒﻮد ﻣﺤﻞ ﺗﻮﻗﻒ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺑﻪﺧﺼﻮص در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﻣﺮﻛـﺰي ﺷـﻬﺮ ﮔﺮﻳﺒﺎنﮔﻴﺮ اﻛﺜﺮ ﺷﻬﺮﻫﺎي ﺑﺰرگ از جمله مشهد مقدس ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ ،و ﺑﻴﺶﺗﺮ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ و ﺳﺮوﻳﺲدﻫﻲ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺟﺎري ﻣﺪﻧﻈﺮ ﺑﻮده و ﺑﺨﺶ دﻳﮕﺮي از ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺷﻬﺮي، ﻳﻌﻨﻲ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺳﺎﻛﻦ (وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﭘـﺎرك ﺷﺪه) و آﺛﺎر آن ﺑﺮ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺟﺎري ﻛﻤﺘﺮ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ.دﻟﻴﻞ اﻳﻦﻛﻪ ﭼﺮا ﺑـﻪ اﻳﻦ ﻣﺸﻜﻞ در ﻃﻮل زﻣﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ اﻳﻦ اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻣﻬﻨﺪﺳـﺎن ﺗﺮاﻓﻴـﻚ ﺗﻨﻬـﺎ ﺑـﻪﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﺟﺎري ﺷﻬﺮ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻪاﻧﺪ و از ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ ﻏﺎﻓـﻞ ﺷـﺪه اﻧـﺪ. از اﻳﻦرو، ﻳﻜﻲ از ﻣﺸﻜﻼت ﻋﻤﺪه در ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ ﺗﺮاﻓﻴـﻚ، "ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ ﺗﺮاﻓﻴـﻚ ﺳـﺎﻛﻦ" اﺳـﺖ. زﻣﺎن ﺗﻮﻗﻒ ﺧﻮدروﻫﺎي ﺳﻮاريﺷﺨﺼﻲ در ﺷﻬﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺮاﺗـﺐ ﺑـﻴﺶ از ﻣﺪت زﻣﺎن ﺣﺮﻛﺖ آنﻫﺎﺳﺖ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ، ﭘﻴﺶﺑﻴﻨﻲ ﻓﻀﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺮاي ﺧﻮدروﻫﺎ ﺑﻪوﻳﮋه در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﭘﺮﺗﺮاﻛﻢ و ﻣﺮﻛﺰي ﺷﻬﺮ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻲ در زﻣـﺎن ﺗﻠـﻒﺷـﺪه ﺑـﺮايﺟﺴﺖوﺟﻮي ﻓﻀﺎي ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ، ﺻﺮﻓﻪﺟﻮﻳﻲ در ﻣﺼﺮف ﺳﻮﺧﺖ، ﻛﺎﻫﺶ اﺳـﺘﻬﻼك وﺳـﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ و آﺛﺎر ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب رواﻧﻲ، ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﺣﺠﻢ ﺧﻮدروﻫﺎي ﺳـﺮﮔﺮدان در ﺟﺴـﺖوﺟـﻮي ﻓﻀﺎي ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻛﺎﻫﺶ زﻣﺎن ﺗﺄﺧﻴﺮ در ﺷﺒﻜﻪ ﻣـﻲﺷـﻮد. از ﺳﻮي دﻳﮕﺮ، ﭘﺎركﻛﺮدن وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ در ﺣﺎﺷﻴﻪ ﺧﻴﺎﺑﺎنﻫﺎ ﺑـﻪوﻳـﮋه در ﻣﺤـﺪوده ﻣﺮﻛـﺰيﺷﻬﺮ ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ ﻇﺮﻓﻴﺖ، ﻛﺎﻫﺶ ﺳﺮﻋﺖ ﺣﺮﻛﺖ، اﻓﺰاﻳﺶ ﺗﺼﺎدﻓﺎت وﻛﺎﻫﺶ ﺳﻄﺢ اﻳﻤﻨﻲ در اﻳﻦ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﻣﻲﺷﻮد. در ﺿﻤﻦ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ اﻳﻦﻛﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﻫـﺎي ﺣﺎﺷـﻴﻪاي در ﻛﻨـﺎر ﻣﻌـﺎﺑﺮﻗﺮار دارﻧﺪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ ورود و ﺧﺮوجﻫﺎي ﻣﺘﻮاﻟﻲ و ﻣﺎﻧﻮرﻫﺎي وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺑﺮاي ﭘﺎرك، ﺑﺎﻋﺚ ﻛﺎﻫﺶ اﻳﻤﻨﻲ و اﺧﺘﻼل در ﺗﺮاﻓﻴﻚ ﻋﺒﻮري ﻣﻲﺷﻮد.ﺑﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻴﺰان ﺗﻮﻟﻴﺪ وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﻣﻮﺗﻮري و رﺷﺪ روزاﻓﺰون اﺳﺘﻔﺎده از وﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺷﺨﺼﻲ، ﺗﺮاﻛﻢ ﺗﺮاﻓﻴﻚو ﺗﺒﻌﺎت ﻣﻨﻔﻲآن، ﻣﺸﻜﻼت ﻓﺮاواﻧﻲ را در ﺳﻄﺢ ﺷﺒﻜﻪ ﻣﻌـﺎﺑﺮ ﺷـﻬﺮ اﻳﺠـﺎد ﻧﻤـﻮده اﺳـﺖ. ﻳﻜـﻲ از راﻫﻜﺎرﻫـﺎيﻛﺎﻫﺶ ﻣﺸﻜﻼت ذﻛﺮ ﺷﺪه، ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﻐﻴﻴﺮ در ﺷﻴﻮه ﺳﻔﺮ (وﺳﻴﻠﻪ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﻫﻤﮕﺎﻧﻲ ﺑـﻪ ﺟـﺎيوﺳﻴﻠﻪ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺷﺨﺼﻲ) ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن از ﺳﻴﺴﺘﻢ ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻞ ﻣـﻲﮔـﺮدد.ﺑﻪ ﻃﻮر ﻛﻠﻲ ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﻪ ﺻﻮرت زﻳﺮﻣﺠﻤﻮﻋﻪ و ﻳﺎ ﺗﺮﻛﻴﺒﻲ از ﺳﻴﺎﺳﺖﻫﺎي ﺣﻤﻞ و ﻧﻘﻠـﻲﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﻲ ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ. ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻫﺎي در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه در ﺧﺼﻮص ﻓﻀﺎﻫﺎي ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ، ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرتزﻳﺮ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪاي از اﺳﺘﺮاﺗﮋيﻫﺎي ذﻳﻞ ﺑﺎﺷﻨﺪ:ﻃﺮﻳﻖ وﺳﺎﺋﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺷﺨﺼﻲ، ﻛﺎﻫﺶ و ﻳﺎ ﺣﺬف ﮔﺮدد.)ﻋﺎدﻻﻧﻪﺗﺮي ﻣﻴﺎن ﻛﺎرﺑﺮان ﺻﻮرت ﭘﺬﻳﺮد.)ﻏﻴﺮﺣﺎﺷﻴﻪاي ﻃﻮري ﻗﻴﻤﺖﮔﺬاري ﺷﻮﻧﺪ ﺗﺎ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺳﺎﺧﺖ آﻧﻬﺎ ﺗﺄﻣﻴﻦ ﮔﺮدد.)در راﻫﻨﻤﺎي ﺗﻬﻴﻪ ﺷﺪه، ﺑﺮ اﺳﺎس ﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﭘﺎرك ﻛﺎرﺑﺮان، اﻧﻮاع روشﻫﺎي ﻣـﺪﻳﺮﻳﺖ پارﻛﻴﻨـﮓ و ﺗﺠﻬﻴـﺰاتﻻزم ﺑﺮاي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﻓﻀﺎﻫﺎي ﭘﺎرك ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﻜﺘﻪ ﺣﺎﺋﺰ اﻫﻤﻴﺖ آن اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣـﺪﻳﺮان ﺷـﻬﺮي ﺑـﺮ اﺳـﺎسﺧﺼﻮﺻﻴﺎت ﺷﻬﺮ وﻣﺤﺪوده ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ، ﻻزم اﺳﺖ از ﻣﻴﺎن روشﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻣﻌﺮﻓـﻲ ﺷـﺪه،در اﻳﻦ دﺳﺘﻮراﻟﻌﻤﻞ، ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮﻳﻦ روش را ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﻣﻄﺎﻟﻌـﺎت ﻣـﺮﺗﺒﻂ اﻧﺘﺨـﺎب ﻧﻤﺎﻳﻨـﺪ ﺗـﺎ اﻫـﺪاف ﻣـﻮرد ﻧﻈـﺮ درﺧﺼﻮص ﻛﻨﺘﺮل ﻓﻀﺎﻫﺎي ﭘﺎرك ﺗﺄﻣﻴﻦ ﮔﺮدد.ﺗﻌﺎرﻳﻒ ﻣﻬﻢ در ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﺗﺨﺎذ روش ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺮاي ﻣﺪﻳﺮﻳﺖ ﭘﺎرك ﺣﺎﺷﻴﻪ اي، آﺷﻨﺎﻳﻲ ﺑـﺎ ﺗﻌـﺪادي از ﻣﻔـﺎﻫﻴﻢ ﻣﻬـﻢ ﺿـﺮوريﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. دراﻳﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻌﺪادي از ﺗﻌﺎرﻳﻒ و ﻣﻔﺎﻫﻴﻢ ﻣﻬﻢ در ﺧﺼﻮص ﭘﺎرك ﺣﺎﺷـﻴﻪاي ﺑـﻪ ﻃـﻮر ﻣﺨﺘـﺼﺮ ﺑﻴـﺎنﻣﻲﮔﺮدد.اﻟﻒ- ﻇﺮﻓﻴﺖ (ﻋﺮﺿﻪ) ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ: ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺗﻌﺪاد ﻓـﻀﺎي ﭘـﺎرﻛﻲ ﻛـﻪ در ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ ﻫـﺎي ﺣﺎﺷـﻴﻪ اي(ﻣﺠﺎز) و ﻏﻴﺮﺣﺎﺷﻴﻪ اي، ﺑﺮاي ﻛﺎرﺑﺮان ﺑﻪ ﻣﻨﻈـﻮرﭘـﺎرك ﺧـﻮدرو وﺟـﻮد داردو راﻧﻨـﺪﮔﺎن ﺳـﻮاري ﻫـﺎي ﺷﺨـﺼﻲﻣﻲﺗﻮاﻧﻨﺪ از آﻧﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.ب- ﺗﻘﺎﺿﺎي ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ: ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺗﻌﺪاد ﻓﻀﺎي ﭘﺎرﻛﻲ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﭘﺎرك ﻧﻤﻮدن ﺳﻮاريﻫـﺎي ﺷﺨـﺼﻲ درﻃﻮل ﻣﺪت ﺗﻮﻗﻒ آﻧﻬﺎ در ﻣﺤﺪوده ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﻧﻴﺎز ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.ج- ﻓﻀﺎ- ﺳﺎﻋﺖ: ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﺗﻌﺪاد دﻓﻌﺎﺗﻲ ﻛﻪ از ﻳﻚ ﻓﻀﺎي ﭘﺎرﻛﻴﻨﮓ ﺑﺮاي ﻣﺪت ﻳﻚ ﺳـﺎﻋﺖ اﺳـﺘﻔﺎدهﻣﻲﺷﻮد.د- ﺟﺎﺑﺠﺎﻳﻲ(واﮔﺮدان): ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ ﺗﻌﺪاد دﻓﻌﺎﺗﻲ ﻛﻪ ﻳـﻚ ﻓـﻀﺎي ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ ﺗﻮﺳـﻂ وﺳـﺎﻳﻞﻧﻘﻠﻴﻪ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﻳﻚ دوره زﻣﺎﻧﻲ ﻣﻔﺮوض ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد. ﻣﻴﺰانﺟﺎﺑـﻪ ﺟـﺎﻳﻲ در ﻣﻜـﺎن ﻫـﺎي ﭘـﺎركﻧﺸﺎندﻫﻨﺪه ﻣﻴﺰان ﻛﺎراﻳﻲ اﺳﺘﻔﺎده از اﻳﻦ ﻣﻜﺎنﻫﺎ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.ه- ﻣﺪت ﺗﻮﻗﻒ: ﻋﺒﺎرت اﺳﺖ از ﻣﻴﺎﻧﮕﻴﻦ زﻣﺎن ﺗﻮﻗﻒ در ﻳﻚ ﻓﻀﺎي ﭘﺎرﻛﻴﻨـﮓ و ﺷﺎﺧـﺼﻲ از ﻓﺮاواﻧـﻲ ﭘـﺎركﻛﻨﻨﺪﮔﺎن ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ.