استرس واژه ای است که می توان از آن برای توصیف علت و پیامدهای ناشی از وارد آمدن فشار بر جسم و روح استفاده کرد. استرس با فشار ناشی از کار سخت در ارتباط است؛ همچنین، عواملی مانند خستگی، سهل انگاری، کمال گرایی، اعمال قدرت از سوی دیگران، ناامنی شغلی، مشکلات موجود در روابط و بسیاری عوامل دیگر که با خانه و محل کار در ارتباط اند، می توانند استرس را بوجود آورند. استرس ممکن است درونی یا بیرونی باشد. این اختلال در اصل از اختلاف میان انتظارات و واقعیت ها ناشی می شود. "مرکز سلامت و ایمنی" استرس را اینگونه تعریف می کند: "استرس زمانی شکل می گیرد که تقاضاها از یک فرد از میزان ظرفیت وی برای پاسخگویی به آنها فراتر می روند". در حقیقت، هر یک از ما در ذهن خود معیاری ( سطح بهینه) داریم که طبق آن برای ارضای خود و رسیدن به پیشرفت تلاش می کنیم. وقتی این سطح از حالت توازن خارج می شود ما کمتر به آن اهداف و پیشرفت ها دست می یابیم و از این امر ناخرسند می شویم؛ در این میان آنچه اهمیت ندارد این است که چقدر تلاش کرده ایم یا چه میزان به خود استراحت داده ایم. اگر عوامل بروز استرس برای مدتی طولانی به قوت خود باقی بمانند، ممکن است "علائم" این اختلال که معمولا فیزیکی و عاطفی هستند در ما بروز کنند. اگرچه از این عوامل به عنوان "علائم" یاد می شود، اما وقتی می گوییم "علائم" بدان مفهوم نیست که استرس یک بیماری است، بلکه یک وضعیت روانشناختی است که عوارض جانبی فیزیکی و ناخوشایندی به همراه دارد ـــ با این همه استرس حالتی است که با یادگیری در خصوص آن و تغییر رفتار، قابل برطرف شدن است(ابزری،. سرایداریان ،1386).استرس، واكنش افراد به فشارهاي بيش از اندازه بر آنها، يا ساير اشكال خواسته هاي افراطي است كه از آنها انتظار مي رود. معمولاً استرس شغلي يك بيماري شخصي محسوب مي شود كه بايد با مصرف داروهاي آرام بخش آن را درمان كرد. طي دهه گذشته اين مسا له روشن تر شده است كه مي توان استرس را در محيط كار كاهش و همزمان نحوه عملكرد و بهره وري را افزايش داد، به شرط آن كه يك واكنش جامع را پذيرفت كه عمدتاً معطوف به پيشگيري از عوامل استرس زا و تسكيني براي افراد مبتلا به استرس باشد. پروفسور <لنارت لوي> كارشناس برجسته استرس شغلي مي گويد: <مزاياي پيشگيري از استرس ولو اندك چندين برابر هزينه هاي جاني و مالي است به گزارش كميسيون بهداشت و ايمني انگليس (HSC) استرس شغلي معضلي جدي است كه درعين حال مسا له بهداشت و ايمني نيز محسوب مي شود، اما مي توان با اين مشكل تا حدي از طريق اجراي مقررات بهداشت و ايمني برخورد كرد(التماير،1381).انسان همواره به دنبال دستیابی به راه هایی برای مقابله مفید با مشکلات بوده است و کوشیده تا با کمترین آسیب ممکن ، به حل مشکلات و مسائل خود بپردازد . یکی از این راهها، نگریستن به مشکلات به عنوان فرصتی برای بروز توانایی ها است . در سالهای اخیر، رویکرد روانشناسی مثبت ، با شعار توجه به استعدادها و توانمندیهای انسان ، مورد اقبال پژوهشگران حوزه های مختلف روانشناسی قرار گرفته است . یکی از سازه های مطرح در روانشناسی مثبت ، تاب آوری1 است . تاب آوری قابلیت فرد در برقراری تعادل زیستی ، روانی – معنوی ، در مقابل شرایط مخاطره آمیز استگارمزي و ماستن5(1991) تاب آوري ر ا ”يك فرآيند، توانايي، يا پيامد سازگاري موفقيت آميز با شرايط تهديدكننده“، تعريف نمود ه اند .به بيان ديگر تاب آوري،سازگاري مثبت در واكنش به شرايط ناگوار است(والر6،2001).( کانر و دیویدسون2،2003) . عوامل موثر بر تاب آوری در حالت کلی شامل عوامل درونی ( ویژگی های شخصیتی ، دلبستگی ، و... ) و عوامل بیرونی ( خانواده ، مدرسه و ... . ) استمحققان( رولف3 و همکاران، 1990؛ راتر4 ،1999) . عوامل موثر بر تاب اوري را شامل عوامل دروني (( ویژگی های شخصیتی ، دلبستگی ، و... ) و عوامل بیرونی ( خانواده ، مدرسه و ... . ) مي دانند .بيان مسئلهپدیده استرس در قرن حاضر به عنوان یکی از مسائل عمده ای است که گریبانگیر قریب به اتفاق انسانهاست. استرس یا فشار روانی شایعترین، فراگیرترین و مخربترین نیروی موجود در جامعه امروزی ماست. بدین جهت بخش مهمی از زندگی که استرس فراوانی را برای انسانها ایجاد می کند "شغل" آنهاست (میقانی، 1380).با پیچیده تر شدن روزافزون جوامع امروزی، بطور حتم رسالت سازمانها در جهت برآورده شدن انتظارات جوامع، حساس تر و با اهمیت تر می شود. آنچه که امروزه در بین اهل فن به اتفاق نظر، به یقین تبدیل شده است، نقش اساسی انسان به عنوان گرداننده اصلی سازمانها می باشد. انسانها هستند که به کالبد بی روح سازمانها، جان می بخشند و عملا تحقق اهداف را میسر می سازند. بنابراین کارکنان ارزشمندترین سرمایه هر سازمان بشمار می آیند و عملکرد فرد فرد آنان در عملکرد کل سازمان تاثیرگذار است (مهمانفر، 1384). توجه به نیروی انسانی در سازمانها در طی سالهای اخیر بخش عظیمی از زمان و سرمایه سازمانهای پیشرو را به خود اختصاص داده است (فانی و عرب کلمری، 1383).گارمزي و ماستن (1991 ) تاب اوري را يك فرايند،توانايي يا پيامد سازگاري موفقيت آميز با شرايط تهديد كننده تعريف نموده اند.به بيان ديگر تاب آوري ،سازگاري مثبت در واكنش به شرايط ناگوار است.گارمزي(1991) تاب آوري شركت فعال و سازنده فرد در محيط خود نيز محسوب مي شود . علاوه بر اين تاب آوري نوعي ترميم خود با پيامدهاي مثبت هيجاني ،عاطفي و شناختي است.با اين تفاسير سوالي اصلي كه محقق در پي پاسخگويي به آن است اينكه آيا بين تاب آوري و استرس شغلي رابطه مثبت وجود دارد يا خير.؟ تعداد صفحات :79