مقاوم سازيتعريف:مقاوم سازي عبارتست از مجموعه اقداماتي كه سبب افزايش سختي و تقويت عنصر در برابر نيروهاي وارد به سازه ميگردد.تعريف بهسازي: مجموعه راهكارها و تمهيداتي است كه بتوان رفتار عضو يا سازه را در برابر نيروهاي جانبي ناشي از زلزله بدون نياز به تقويت مستقيم اعضا بهبود بخشيد.هدف از بهسازي و مقاوم سازي:هدف بهسازي عبارت از انتخاب سطوح عملكرد مورد انتظار تحت اثر زلزلههاي با سطح خطر معين ميباشد.از نظر كلي به شش دسته زير تقسيمبندي ميشوند:دسته اول: بهسازي و مقاوم سازي مبنادر اين حالت تحت اثر زلزله سطح خطر –I سطح عملكرد ايمني جانبي C-3 بايد براي ساكنين ساختمان تأمين گردد.دسته دوم: بهسازي و مقاوم سازي مطلوب:در اين سطح از بهسازي و مقاوم سازي انتظار ميرود كه ابتدا هدف بهسازي تأمين گردد و دوم ساختمان تحت اثر زلزله سطح خطر II در سطح عملكرد آستانه فرو ريزش (E-S) قرار گيرد.دسته سوم: بهسازي و مقاوم سازي ويژه:در اين سطح سازه مقاوم شده نسبت به بهسازي مطلوب از تراز عملكرد بيشتري تحت همان سطوح خطر زلزله قرار گيرد.دسته چهارم: بهسازي و مقاوم سازي محدود:در صورتيكه به دليل محدوديتهاي اقتصادي و مالي امكان بهسازي مبنا ميسر نباشد ممكن است بهسازي در سطح عملكرد پايينتري در نظر گرفته شود.دسته پنجم: بهسازي و مقاوم سازي موضعي:چنانچه به دلايل اجرائي و يا مالي امكان بهسازي تمام سازه ميسر نباشد عمليات بهسازي ممكن است در چند قسمت انجام شود. و در اينصورت در هر مرحله نبايد خللي در تراز عملكرد سازه يا ادامه عمليات ايجاد شود.دسته ششم: عدم بهسازي و يا مقاوم سازي:برآورده نمودن ضوابط آئين نامه 2800 و يا عدم صرفه اقتصادي ميتواند بر عدم بهسازي و يا مقاوم سازي ساختمان دلالت داشته باشد.راهكارهاي مقاوم سازي لرزهاي:راههاي زير را ميتوان به صورت منفرد يا در تركيب با يكديگر براي بهسازي و مقاوم سازي در سازه به كار بست.1- تأمين پايداري لازم براي مجموعه سازه2- تغيير كاربري سازه3- استخدام سيستمهاي غيرفعال اتلاف انرژي4- كاهش جرم سازه5- به كارگيري سيستمهاي جداسازي لرزهاي6- تأمين سختي جانبي لازم براي كل سازه7- اصلاح اجزايي از سازه كه عملكرد مناسبي در برابر زلزله ندارند8- حذف و يا كاهش بينظمي در ساختمانبهسازي در سازهها بايد به گونهاي صورت گيرد كه در صورت ايجاد خرابي در بخشي از اعضا سازه تخريب گسترش نيابد به طوري كه با تخريب يك يا چند عضو كل سازه ناپايدار نشود.شرح موارد فوق:1- هنگامي كه سازه داراي ضعف فراگير است به طوري كه در اكثر اعضاي آن نسبت تقاضا به ظرفيت و تغيير شكلهاي غيرخطي بزرگ باشد به جاست كه براي كل مجموعه ساختمان، سيستم باربري جانبي با ظرفيت كافي ايجاد شود.براي اين منظور ميتوان قابهاي مهاربندي شده، قابهاي نقشي يا ديوارههاي برشي به سازه مذكور اضافه نمود.
مقاوم سازيتعريف:مقاوم سازي عبارتست از مجموعه اقداماتي كه سبب افزايش سختي و تقويت عنصر در برابر نيروهاي وارد به سازه ميگردد.تعريف بهسازي: مجموعه راهكارها و تمهيداتي است كه بتوان رفتار عضو يا سازه را در برابر نيروهاي جانبي ناشي از زلزله بدون نياز به تقويت مستقيم اعضا بهبود بخشيد.هدف از بهسازي و مقاوم سازي:هدف بهسازي عبارت از انتخاب سطوح عملكرد مورد انتظار تحت اثر زلزلههاي با سطح خطر معين ميباشد.از نظر كلي به شش دسته زير تقسيمبندي ميشوند:دسته اول: بهسازي و مقاوم سازي مبنادر اين حالت تحت اثر زلزله سطح خطر –I سطح عملكرد ايمني جانبي C-3 بايد براي ساكنين ساختمان تأمين گردد.دسته دوم: بهسازي و مقاوم سازي مطلوب:در اين سطح از بهسازي و مقاوم سازي انتظار ميرود كه ابتدا هدف بهسازي تأمين گردد و دوم ساختمان تحت اثر زلزله سطح خطر II در سطح عملكرد آستانه فرو ريزش (E-S) قرار گيرد.دسته سوم: بهسازي و مقاوم سازي ويژه:در اين سطح سازه مقاوم شده نسبت به بهسازي مطلوب از تراز عملكرد بيشتري تحت همان سطوح خطر زلزله قرار گيرد.دسته چهارم: بهسازي و مقاوم سازي محدود:در صورتيكه به دليل محدوديتهاي اقتصادي و مالي امكان بهسازي مبنا ميسر نباشد ممكن است بهسازي در سطح عملكرد پايينتري در نظر گرفته شود.دسته پنجم: بهسازي و مقاوم سازي موضعي:چنانچه به دلايل اجرائي و يا مالي امكان بهسازي تمام سازه ميسر نباشد عمليات بهسازي ممكن است در چند قسمت انجام شود. و در اينصورت در هر مرحله نبايد خللي در تراز عملكرد سازه يا ادامه عمليات ايجاد شود.دسته ششم: عدم بهسازي و يا مقاوم سازي:برآورده نمودن ضوابط آئين نامه 2800 و يا عدم صرفه اقتصادي ميتواند بر عدم بهسازي و يا مقاوم سازي ساختمان دلالت داشته باشد.راهكارهاي مقاوم سازي لرزهاي:راههاي زير را ميتوان به صورت منفرد يا در تركيب با يكديگر براي بهسازي و مقاوم سازي در سازه به كار بست.1- تأمين پايداري لازم براي مجموعه سازه2- تغيير كاربري سازه3- استخدام سيستمهاي غيرفعال اتلاف انرژي4- كاهش جرم سازه5- به كارگيري سيستمهاي جداسازي لرزهاي6- تأمين سختي جانبي لازم براي كل سازه7- اصلاح اجزايي از سازه كه عملكرد مناسبي در برابر زلزله ندارند8- حذف و يا كاهش بينظمي در ساختمانبهسازي در سازهها بايد به گونهاي صورت گيرد كه در صورت ايجاد خرابي در بخشي از اعضا سازه تخريب گسترش نيابد به طوري كه با تخريب يك يا چند عضو كل سازه ناپايدار نشود.شرح موارد فوق:1- هنگامي كه سازه داراي ضعف فراگير است به طوري كه در اكثر اعضاي آن نسبت تقاضا به ظرفيت و تغيير شكلهاي غيرخطي بزرگ باشد به جاست كه براي كل مجموعه ساختمان، سيستم باربري جانبي با ظرفيت كافي ايجاد شود.براي اين منظور ميتوان قابهاي مهاربندي شده، قابهاي نقشي يا ديوارههاي برشي به سازه مذكور اضافه نمود.