نوع فایل:PDFتعداد صفحات :13سال انتشار : 1395چکیدههمواره در مسائل مربوط به پایداری خاک ها از قبیل طراحی پی ها، دیوارهای حائل، پایداری شیب وخاک ریزها، داشتن اطلاعات کافی راجع به خواص مهندسی خاک ها، امری ضروری است. امروزه با توجه به رشد روزافزون جمعیت و گسترش محدوده های شهری و راه های ارتباطی، مساحت زمین های با مشخصات فیزیکی مناسب جهت ساخت و ساز و احداث بنا به تدریج رو به کاهش می باشد. در برخی از گونه های خاک های ماسه ای، به علت ویژگی های فنی نامطلوب و دارا بودن درصد بالایی از خاک های ریزدانه، نیازبه بهبود خواص مهندسی خاک با استفاده از یکی از روش های بهسازی خاک می باشد. که در این راستا،تثبیت خاک به وسیله مواد افزودنی، از جمله این روش هاست. در سال های اخیر، استفاده از مواد درمقیاس نانو به عنوان علمی نوین و میان رشته ای، جهت تثبیت خاک، غالبا پیشنهاد شده است. اینتحقیق، به مطالعه اثر افزودن نانورس با مقادیر متفاوت از 5 / 0 % تا 5 / 1 % با افزایش 5 / 0 درصدی از وزن خشک خاک، به خاک ماسه رسدار، به منظور بهبود پارامترهای مهندسی خاک به ویژه مقاومت برشی وحداکثر وزن مخصوص واحد خشک خاک می پردازد. در این مطالعه، مقاومت برشی، حداکثر وزن مخصوص خشک خاک و رطوبت بهینه با استفاده از آزمون های برش مستقیم و تراکم، اندازه گیری شده-اند. نتایج حاصل از آزمایش برش مستقیم، نشان میدهد که استفاده از نانو رس منجر به افزایش مقاومت برشی می شود. که در این راستا، بهینه ترین میزان نانو رس مخلوط شده در خاک جهت دست یافتن به مقاومت بیشینه، 1 % می باشد. که موجب افزایش مقاومت برشی به میزان 35 % نسبت به نمونه خاک طبیعی خواهد شد. همچنین با توجه به نتایج حاصل شده از آزمایش تراکم، مقدار رطوبت بهینه وحداکثر وزن مخصوص واحد خشک خاک افزایش می یابدواژگان کلیدیتثبیت خاک، حداکثر وزن مخصوص خشک، رطوبت بهینه، مقاومت برشی، نانو رس