نوع فایل:PDFتعداد صفحات:10سال انتشار:1395چکیدهیکی از درمان های روان شناختی مورد استفاده در بیماران مولتیپل اسکلروزیس، هیپنوتیزم است. تأثیر هیپنوتیزم بستگی به هیپنوتیزم پذیری افراد دارد. هیپنوتیزم پذیری، میزان یا درجه پاسخ افراد به تلقینات هیپنوتیزمی می باشد و یک خصیصه یا مشخصه فردی باثبات است.هدف: این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین مشخصات فردی و سطح سلامت روان با میزان هیپنوتیزم پذیری زنان مبتلا به ام اس انجام گرفت.روش: این مطالعه همبستگی بر روی 06 نفر از زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به انجمن ام اس شهر ارومیه انجام شد. ابزار های مورد استفاده شامل فرم اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه های مربوط به سطح سلامت روان) GHQ-22 ( و میزان هیپنوتیزم پذیری استنفورد) SHSS (بود. یافته ها: در بررسی ارتباط بین متغیرها با میزان هیپنوتیزم پذیری نمونهها، نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان دهنده ارتباط معنادار آماری بین متغیر سن با میزان هیپنوتیزم پذیری بود) r=-6220 و p value=62623 (.در بررسی ارتباط بین سطح تحصیلات با میزان هیپنوتیزم پذیری، نتایجآزمون تی مستقل نشان داد، ارتباط معنادار آماری بین دو متغیر وجود ندارد) p value>6260 (. نتایج آزمون تحلیل واریانس نیز نشان داد، ارتباط معنادار آماری بین وضعیت اشتغال نمونه ها با میزان هیپنوتیزم پذیریشان وجود ندارد) p value=62426 (. در بررسی ارتباط بین سطح سلامت روان با میزان هیپنوتیزم پذیری، نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان دهنده ارتباط ضعیف بین این دو متغیر بود) r=62620 و p value=.) 62400 نتیجه گیری: در حالت کلی می توان چنین نتیجه گیری کرد که از میان مشخصات فردی، فقط ارتباط سن با میزان هیپنوتیزم پذیری نمونه ها معنادار می باشد و هیپنوتیزم پذیری تحت تأثیر سایر مشخصات فردی افراد نبوده و هیپنوتیزم، درمانی مؤثر و بی ضرر است که می تواند در بیماران ام اس به خوبی مورد استفاده قرار گیرد.واژگان کلیدیهیپنوتیزم پذیری، سن، سلامت روان، تحصیلات، شغل