نقش معماری پایدار و انرژیهای نو در راستای کنترل آلودگیهای محیط زیست این مقاله در اولین همایش ملی معماری پایدار و توسعه شهری پذیرفته شده است. فایل این مقاله به صورت word و قابل ویرایش است. لینک مقالات همایش در سایت سیویلیکا (+)بهدلیل ایجاد بحران انرژی در جهان و پایانپذیر بودن منابع انرژیهای تجدیدناپذیر و همچنین افزایش آلودگی محیط زیست بهدلیل استفاده بیرویه از انرژی فسیلی لزوم استفاده از انرژیهای پایدار مخصوصا در بخش ساختمان که 40 درصد از مصرف انرژی را در کشور بهخود اختصاص داده است ، مورد توجه قرار گرفته است . با توجه به روند رشد تکنولوژی و مطرح شدن مبحث انرژیهای پایدار و کاهش مستمر ذخیره انرژیهای تجدیدناپذیر همچنین وجود منابع مناسب انرژیهای پایدار(خورشید، آب، باد و ...) در کشور ما معماران میتوانند با طراحی معماری مناسب و هماهنگ با اقلیم و با استفاده از الگوهای معماری ایرانی که به شیوههای مناسبی از انرژیهای پایدار در طراحی معماری بهره گرفتهاند و نیز باتوجه به تکنولوژی و علوم جدید، فضایی مناسب و با آسایش حرارتی مطلوب بهوجود آورند. بنابراین برای رسیدن به این اهداف، تحقیقات وسیع و کاربردی در این مورد ضرورت پیدا میکند . امروزه روند رو به تزاید شهرنشینی و افزایش مصرف همواره محیط زیست طبیعی را مورد تهاجم و تخریب قرار داده است. امروزه این شعار که سیاستهای زیست محیطی مخالف توسعه و پیشرفت و رفاه یک جامعه میگردد کاملا مردود شده است چرا که هرگونه پیشرفت( چه در بعد صنعت یا کشاورزی یا خدمات ) بدون داشتن محیط زیست طبیعی سالم بهوجود نمیآید . بهنظر میرسد که واژهی « توسعهی پایدار » از واضح ترین مفاهیمی باشد که بهخوبی، آنچه را که در ذهن و اندیشه بسیاری از مردم است بیان میکند و به همین علت این واژه بهسرعت فراگیر شده و کاربرد عمومی پیدا کرده است. دستیابی به چنین توسعهای مستلزم تحول مثبت عظیم بنیادی در اقتصاد جهان، بهرهوری معقول از منابع طبیعی، نیز تغییر جهت اساسی در نگرش انسان به طبیعت و تجدید نظر جدی در الگوهای تولید و مصرف است.واژه‌هاي كليدي: محیط زیست(طبیعت)، انرژیهای نو، طراحی شهری پایدار، معماری پایدار